บทละครโทรทัศน์ นายฮ้อยทมิฬ ตอน 21 หน้า 4

“เป็นความผิดของข้อยเองที่หลงเชื่อควาญบ้า ข้อยขอขมาหมู่เฮา”

นายฮ้อยเคนบีบไหล่คำแก้ว “เจ้าเป็นเหยื่อที่มันวางแผนลอบเล่นงานอ้ายมาตลอดต่างหากคำแก้ว”

ถึกถาม “แล้วจากนี่ไปนายฮ้อยสิให้เฮาเฮ็ดจังได๋ก็ว่ามาโลด..สิฟ้าวหนีหรือสิโสตายให้ฮู้กันไปโลด”

“ซุมทิดสุบินยังบาดเจ็บอยู่ แล้วนี่ก็มืดแล้วเคลื่อนทัพควายตอนนี่คงบ่ได้ ผูซอย..จัดเวร ยามให้แน่นหนา เตรียมอาวุธให้พร้อม ฟ้าแจงเมื่อได๋ ข้อยขอแต่งตั้งให้ผูซอยโทนเป็นนายฮ้อยคุมทัพควายไปเมืองล่างแทนข้อย”

คำสั่งของนายฮ้อยเคนทำเอาทุกคนตกใจ โดยเฉพาะคำแก้ว “อ้าย !!??”

กลางคืน ที่บริเวณเกวียนนายฮ้อย คำแก้วเดินตามนายฮ้อยเคนเข้ามาอย่างไม่พอใจ

“อ้าย..เซา !! อ้ายคึดสิไปโสตายกับมันผูเดียวแม่นบ่ ข้อยบ่ยอมให้เฮ็ดจังซั่นเด็ดขาด”

“เจ้าห้ามอ้ายบ่ได้ดอกคำแก้ว!! นี่บ่แม่นปัญหาระหว่างควาญบ้ากับทัพควายอีกแล้ว แต่มันเป็นปัญหาส่วนโตของอ้ายกับเพิ่น”

“ปัญหาส่วนโต ? อ้ายหมายความว่าจังได๋”

“บ่แม่นเฮื่องของเจ้า ฟ้าแจ้งเมื่อได๋เจ้าต้องเดินทางไปกับทัพควายทันที”

คำแก้วโกรธจัดเข้าทุบหลังนายฮ้อยเคนดัง..อั๊ก !!! นายฮ้อยเคนสะดุ้งโหยง

“โอ๊ย !! ผีบ้าเข้าสิงเจ้าแล้วเบาะ !!!”

“คั่นอ้ายยังเว้าว่าเฮื่องของอ้ายบ่แม่นเฮื่องของข้อยมาอีกคำเดียว ข้อยสิไปหาเฒ่าโสม ไปอยู่กับครอบครัวข้อย ซาตหนี่บ่ต้องมาพ้อหน้ากันอีก”

“คำแก้ว !!!”

“ข้อยบ่ได้ขู่ ข้อยยกซีวิตให้อ้ายเบิ่งแยงแล้ว คั่นอ้ายเอาไปถิ่มขว้างจังซี้ ก็บ่ต้องอยู่นำกันอีก”

คำแก้วตัดพ้อเสียงแข็งแล้วตัดสินใจเดินออกไป นายฮ้อยเคนรีบคว้าข้อมือดึงคำแก้วมากอดเอาไว้แน่นไม่ยอมให้ไป “คำแก้ว..อย่าไปไสเลย ซั่วซีวิตที่เหลือของอ้าย อ้ายอยากให้เจ้าอยู่นำกันไปจนแก่จน เฒ่า..แต่...แต่เถื่อนี่อ้ายจำเป็นต้องไปเผชิญหน้ากับควาญบ้าตามลำพัง บ่อยากเอาซีวิตหมู่เฮาในทัพควายมาเสี่ยงกับเฮื่องส่วนโต

คำแก้ว  เฮื่องส้วนโตอีหยัง ?” คำแก้วสงสัย “หรือว่า..ที่พวกมันพาอ้ายไปพ้อควาญบ้าตามลำพัง มันเว้า อีหยังให้อ้ายฟัง ?” นายฮ้อยเคนหนักใจสองมือบีบไหล่คำแก้วแน่น

“ควาญบ้ามันอ้างว่ามันคืออ้ายอิน อ้ายของอ้ายที่ คึดว่าตายไปโดนแล้ว”

คำแก้วชะงักอึ้ง “อ้าย.....”

ถ้ำเหล็กไหล ควาญบ้าที่อยู่ในสภาพเจ็บปวดทรมาน เพราะขอสับช้างยังปักอยู่บนอก เลือดสดๆไหลออกมาจากบาดแผล