บทละครโทรทัศน์ นายฮ้อยทมิฬ ตอน 23 หน้า 3
คำแก้วอยากรู้ “อีหลีเบาะผูซอยถึก..เจ้าขอแต่งงานกับเอื้อยจันแดงแล้ว”
“แม่นแล้วคำแก้ว..แล้วจันแดงก็ตอบตกลงข้อยนำ ข้อยก็เลยต้องฟ้าวมาขออนุญาตนายฮ้อย อยากให้ซอยไปเป็นพยานความฮักของข้อยนำเด้อ”
“ฮักกันแล้ว เฮ็ดตามประเพณี ให้ผูใหญ่ให้ฟ้าดินเป็นพยาน มันก็ถูกต้องแล้ว”
“ขอบคุณนายฮ้อยหลาย..ข้อยเตรียมเครื่องเซ่นเอาไว้แล้ว จันแดงกำลังถ่าข้อยอยู่ที่ศาลพ่อปู่ริมน้ำ...ฟ้าวไปกันตอนนี้โลดเถาะ”
แสงโสม เข้ามาทันที “บ่ได้ !! สิแต่งกันบ่ได้..ข้อยบ่เห็นนำ”
คำแก้วเอ็ด “แสงโสม..เจ้าอย่าขัดผูอื่นไปทุกเฮื่องได้บ่ สันดานเจ้านี่มันมักให้ผูอื่นซังอยู่เรื่อย”
แสงโสมไม่พอใจผลักไหล่คำแก้ว “ไผสิมักสิซัง ข้อยก็บ่สนดอก เอื้อยจันแดงเป็นเอื้อยข้อย ข้อยมีสิทธิ์ตัดสินใจหลายกว่าผูอื่น”
“แสงโสม..เห็นใจอ้ายกับเอื้อยเจ้าเถาะ..อ้ายฮักเอื้อยเจ้าเบิดซีวิต สัญญาว่าสิเบิ่งแยงเทิ้ง เจ้าเทิ้งเอื้อยอย่างดี สิบ่ให้อดอยาก มีกินมีใช้บ่อายไผแน่นอน”
“มือตีนข้อยมี ทำงานทำการหาเลี้ยงเอื้อยข้อยเองได้ บ่ได้อยากให้ไผมาซอย”
คำแก้วรำคาญผลักไหล่จนเซบ้าง “อีแสงโสม !! เอื้อยเจ้าใหญ่พอสิตัดสินใจได้เองแล้ว เจ้าบ่ต้องไปเสือกดอก เอาโตเองให้รอดก่อนเถาะ ก่อนสิอวดเก่งให้ผูอื่นซังเจ้าหลายไปกว่านี่”
“คำแก้ว !!! เจ้าบ่ได้ดองเป็นญาติกับข้อยแล้ว เจ้าบ่มีสิทธิ์เสือก”
แสงโสมจะมีเรื่องกับคำแก้ว แต่นายฮ้อยเคนเข้าไปขวางแยกทั้งคู่
“เซา !! นี่เป็นทัพควายที่อ้ายเป็นผูนำ อ้ายนี่ล่ะมีสิทธิ์ตัดสินใจทุกอย่าง !! แสงโสม..เอื้อย เจ้าใหญ่พอตัดสินใจเองได้บ่ต้องถ่าความเห็นเจ้า ส่วนผูซอยถึกก็เฮ็ดงานกับข้อยมาแต่ โดนแล้ว เพิ่นเป็นคนดี เป็นคนหมั่นอดทน บ่เคยมีสันดานเจ้าชู้ ข้อยเห็นนำที่สิอนุญาตให้เพิ่นแต่งงานกันได้”
แสงโสมอึ้ง “นายฮ้อย…แต่ว่า”
โทนแทรก “บ่มีแต่อีหยังดอกแสงโสม..นายฮ้อยสั่งเด็ดขาดจังได๋ก็ต้องว่าตามนั่น..คั่นเจ้าอยากมีปัญหา..ก็มามีกับอ้ายดีกว่า !!” โทนจิกหน้าเข้มเอาเรื่องแล้วดึงมือแสงโสมลากตัวออกไป แสงโสมตกใจพยายามดิ้นสู้
“ปล่อยข้อย..บอกให้ปล่อย..ปล่อย !!!!!”
แต่โทนไม่ปล่อยหนำซ้ำยังอุ้มแสงโสมขึ้นมาแบกบ่าแล้วพาออกไป ทุกคนหัวเราะคิกคักขำกันชอบใจ
“นายฮ้อย..ขอบคุณหลาย..ขอบคุณหลายๆ”
“ไปกันเถาะ..เดี๋ยวจันแดงสิถ่าโดน” ถึกยิ้มดีใจตื่นเต้น