บทละครโทรทัศน์ นายฮ้อยทมิฬ ตอน 24

บทประพันธ์ โดย คำพูน บุญทวี  บทโทรทัศน์ โดย แพรพริมา

แสงโสมมาโวยวายกับนายฮ้อยเคน ซึ่งกำลังทำความสะอาดปืนอยู่

“นายฮ้อยสิมาสั่งให้ข้อยแต่งงานกับผูซอยโทนบ่ได้..ข้อยบ่เฮ็ดตามเด็ดขาด”

“เจ้าบ่มีสิทธิ์ปฏิเสธคำสั่งอ้ายดอกแสงโสม อย่าลืมว่าเจ้ายังถูกคาดโทษอยู่ แล้วตอนนี่เจ้าก็บ่มีไผเบิ่งแยงอีกแล้ว มีก็แต่อ้ายที่พ่อกับเอื้อยเจ้าฝากฝังไว้เถาะนั่น”

“นายฮ้อยกำลังสิอ้างว่าเป็นผูปกครองข้อย เลยชี้นิ้วสั่งข้อยจังได๋ก็ได้แม่นบ่”

“แม่นแล้ว...นอกจากเป็นผูปกครองเจ้าแล้ว ยังเป็นนายฮ้อยปกครองทุกคนในทัพควายอีก คั่นไผบ่ฟังคำสั่งอ้าย...ก็บ่ต้องอยู่นำกัน”

แสงโสมชะงัก “นายฮ้อย !!! ก็ได้ !! คั่นจังซั่นข้อยไปตามทางของข้อยผูเดียวก็ได้”

แสงโสมตัดพ้อด้วยความโกรธและน้อยใจจะเดินออกไป แต่คำแก้วตามเข้ามาขวาง

“แสงโสม เจ้าโตคนเดียวแล้ว ขืนออกไปจากทัพควายผูเดียว เจ้าบ่รอดดอก ผูซอยโทนเป็นคนดี เทิ้งฮักเจ้าเทิ้งยอมเจ้ามาตลอด อ้ายเคนคึดดีแล้วว่าผูซอยโทนสิเบิ่งแยงเจ้าได้ เลยอยากให้เจ้าได้แต่งงานกัน”

แสงโสม  มองเขม็งอย่างไม่พอใจ “คั่นเพิ่นเป็นคนดีหลาย..แล้วเป็นหยังเจ้าถึงบ่เอาเป็นผัวเองล่ะ มาอ่อยให้ท่าจ้องเอานายฮ้อยเฮ็ดผัวอยู่ได้..หน้าด้าน !!” คำแก้วอึ้ง “แสงโสม !!”

คำแก้วเงื้อมืออยากจะตบสั่งสอน แต่นายฮ้อยเคนเข้าไปคว้ามือคำแก้วไว้..หมับ !!

“เซาเถาะคำแก้ว..แสงโสม ทุกคนในทัพควายมีแต่เป็นห่วงเจ้า มื้อนี่เจ้าอาจสิขัดใจคำสั่งอ้าย แต่มื้อหน้าเมื่อเจ้ามีซีวิตสุขซำบายแล้ว เจ้าสิอยากขอบคุณอ้าย”

“บ่มีมื้อนั่นดอกนายฮ้อย..ข้อยซังทุกคนในทัพควาย..ฮู้ไว้โลด !!”

แสงโสมเดินออกไปอย่างไม่พอใจ ไม่สนใจสิ่งที่นายฮ้อยพยายามพูดดีด้วย

“แสงโสม...คืนมานี่...มาเว้ากันให้ฮู้เฮื่อง..แสงโสม !!!”

“พอเถาะคำแก้ว..สันดานแสงโสมยังบ่ฮู้จักโต ป๋าไปก่อนเถาะ เจ้าควรไปนอนพักได้แล้ว เดี๋ยวไข้ขึ้นแล้วสิเดือดฮ้อนอีก” คำแก้วนิ่งไปมองนายฮ้อยเคนอย่างหนักใจแทนนายฮ้อยเคน

ที่บริเวณทุ่งหญ้า แสงโสมหลบมานั่งเจ็บใจ เสียใจและสะอึกสะอื้น น้ำตาไหลน้อยใจชีวิตตัวเอง โดยไม่รู้ตัวว่า