บทละครโทรทัศน์ นายฮ้อยทมิฬ ตอน 8 หน้า 2
“ข้อยอาจขี้ตั๊วะเจ้าว่าเป็นผูสาวชาวบ้านธรรมดา แต่เรื่องบ้านเสือโฮก ข้อยบ่ได้ขี้ตั๊วะ คั่น เจ้ายังอยากไปหม่องนั่นอีก เจ้าได้เจอซุมโจรรุมโทรมแน่ แล้วสิหาว่าข้อยบ่เตือนบ่ได้”
“ข้อยบ่ย่านดอก..จังได๋ก็ต้องไปบ้านเสือโฮก อาจมีผู้อื่นให้ข้อยถามเรื่องเฒ่าโสมได้อีก”
แสงโสมสงสัยอยากรู้ “แต่เฒ่าโสมตายแล้ว เจ้ายังอยากฮู้เรื่องหยังจากเฒ่าโสม”
“บ่แม่นเรื่องของเจ้าอีโจรสาวอ่อนหัด…ม้าข้อยอยู่ไส”
คำแก้วใช่ด้ามปืนกระแทกหลังแสงโสมจนล้มลงแล้วชี้ขู่จริงจัง“ม้าข้อยอยู่ไส !!! เว้ามาเดี๋ยวนี้ !!!”
แสงโสมชะงักมองคำแก้วอย่างเจ็บใจ
คำแก้วจัดการมัดแสงโสมกับต้นไม้อย่างแน่นหนา ก่อนจะเข้าไปลูบแผงคอม้าของนายฮ้อยเคนที่ถูกล่ามเอาไว้กับต้นไม้ใกล้ๆ เพื่อเตรียมเดินทางต่อ
“ข้อยยอมแล้ว ปล่อยข้อยซะเนอะ มัดข้อยถิ่มไว้จังซี้ ข้อยบ่รอดถึกพวกสัตว์มากัดกิน ข้อยแน่ ข้อยขอโทษ..อย่าถิ่มข้อยไว้จังซี้เด้อ”
“ถึงเจ้าสิเป็นโจรสาวอ่อนหัดเพิ่งหัดปล้นเถื่อแรก ข้อยก็บ่สงสารดอก พ้อจังซี้สิได้หลาบ บ่กล้าคึดเป็นโจรอีก”
“แต่ข้อยซอยเจ้าได้ เจ้าเข้าไปบ้านเสือโฮกผูเดียวบ่รอดดอก ให้ข้อยพาไป ข้อยฮู้จักพวก โจรในหมู่บ้านนั่นเบิ่ด รับรองว่าเจ้าสิปลอดภัยแน่นอน”
“คั่นเจ้าเก่งคือปากเว้าอีหลี ก็คึดเอาโตให้รอดจากซุมสัตว์ร้ายแถวนี้ดีกว่า..อีโจรสาวอ่อน หัดเอ้ย”
คำแก้วสั่งทิ้งท้าย แล้วเอาใบไม้กำมือนึงอุดปากแสงโสมให้เงียบเสียง แสงโสมร้องอู้อี้ ได้แต่มองคำแก้วขึ้นม้า ขี่ออกไป ทิ้งแสงโสมให้ร้องโวยวายอู้อี้..ทั้งโกรธทั้งเจ็บใจคำแก้ว
แดดแรงกล้า แสงโสมยังถูกจับมัดกับต้นไม้ใหญ่ส่งเสียงอู้อี้ขอความช่วยเหลือ “ซอยขอยแน...ซอยข้อยแน......”
แสงโสมแหกปากร้องสุดเสียงในสภาพนั้นอยู่ครู่ ก็หยุดชะงักเมื่อได้ยินเสียงบางอย่างดังขึ้น และคิดว่าเป็นพวก สัตว์ร้ายเข้ามาใกล้จึงหน้าเสียกลัว ลุ้นจนกระทั่งพวกที่โผล่เข้ามาเป็นไอ้กะปอมกับกาเหว่านั่นเอง
“อ้าว..อีแสงโสมนี่ซั่นเบาะ !! เฮ็ดจังได๋ล่ะถึงมาถึกมัดอยู่จังซี้”
“ไสเจ้าว่า..พ้อเหยื่อเป็นตาปล้น สิวางแผนปล้นมันเอาของมาแลกเป็นเงินกับพวกข้อย”
แสงโสมอู้อี้ด่ากะปอมกาเหว่า ว่า “อย่ามัวแต่ถามรีบๆช่วยแก้มัด”
“เซาๆๆ ใจเย็นๆค่อยเว้า ซุมข้อยฟังบ่ฮู้ความ”
แสงโสมอู้อี้ “โธ่เว้ย..บักปึกหลาย..ซอยแก้มัดข้อยเดี๋ยวนี้!!!”
กะปอมตบกะบาลกาเหว่า “มันถึกอุดปากไว้จังซี้ สิเว้าฮู้ความได้จังได๋ล่ะบักปึกเอ้ย”
กะปอมเข้าไปช่วยดึงใบไม้ออกจากปาก แสงโสมเลยรัวด่าเป็นชุด