บทละครโทรทัศน์ นายฮ้อยทมิฬ ตอน 8 หน้า 3

“บักกะปอม บักกาเหว่า รีบซอยแก้มัดให้ข้อยเดี๋ยวนี้!! ข้อยต้องฟ้าวตามเหยื่อข้อยไป ข้อยปล้นมันมาได้แล้ว เทิ้งม้าเทิ้งปืนงามๆ แล้วยังเงินอีกเติบนึง แต่ข้อยเสียฮู้มัน คึดบ่ ฮอดว่าผูสาวโตคนเดียวสิฉลาดเอาเรื่อง”

กาเหว่าชะงักสนใจ “ผูสาวโตคนเดียว”

“มีเทิ้งม้า เทิ้งปืนงามๆ เงินอีกเติบนึง”

ทั้งกะปอมกาเหว่าหันมามองหน้ากันอย่างสนใจ พวกมันยิ้มกริ่มคิดจะไปปล้นเอง ซึ่งหน้าแบบนั้นแสงโสมรู้ทัน

“เซาโลด!!..อย่าแม้แต่จะคึด!! นั่นเหยื่อข้อยบ่แม่นของพวกเจ้า”

“ถึกมัดจังซี้สิไปปล้นไผได้ มันต้องพวกข้อยเด้อ อีแสงโสมโจรมือใหม่หัดปล้น ฮ่าๆๆๆ”

กะปอมกับกาเหว่าหัวเราะชอบใจ แล้วเอาก้อนใบไม้ยัดคืนใส่ปากแสงโสม ก่อนจะพากันออกไปทิ้งแสงโสมให้ดิ้นรนร้องโวยวาย แสงโสมอู้อี้ “บักกะปอม..บักกาเหว่า!! บักห่าเอ้ย!! กลับมาซอยข้อยก่อน..กลับมาเดี๋ยวนี่!!!”

ทุ่งหินแห้งแล้ง คำแก้วขี่ม้ามาตามทางคนเดียว ลมพัดเอาฝุ่นปลิวเข้ามา แต่คำแก้วมีผ้าโพกหัวพันหน้ากันลมกันฝุ่น ม้าเดินกุบกับมาตามทางมุ่งหน้าสู่บ้านเสือโฮก ท่ามกลางแดดแรงจนไอแดดระอุ คำแก้วหยุดชะงักระหว่างทาง เพราะเห็นเงาดำๆ บางอย่างอยู่ที่พื้น กลางเปลวแดดระอุ คำแก้วรีบลงจากหลังม้า เพ่งพินิจจนแน่ชัดว่า ร่างที่พื้นนั้นคือใครบางคนที่นอนหมดสติอยู่ จึงชักปืนออกมาแล้วเข้าไปดูใกล้ๆ คำแก้วชี้ปืนไปที่ร่างคว่ำหน้านั้นอย่างระวัง “เจ้าเป็นไผ..เป็นหยังถึงมานอนอยู่นี่”

ร่างที่นอนคว่ำหน้าอยู่นิ่งไม่ขยับ ยิ่งทำให้คำแก้วสงสัยและระวังตัวมากขึ้น นิ้วแตะไกพร้อมยิงทันทีถ้าเป็นโจร

“ถ้าเจ้าบ่ลุกขึ้นมา ข้อยยิงเจ้าไส้แตกอีหลี..ลุกขึ้นมา..เจ้าเป็นไผ!!!”

กะปอมยังนอนคว่ำหน้าสงเสียงครางเบา “ซอย...ซอยข้อยแน...ข้อย..ข้อยถึกโจร...ปล้น”

คำแก้วได้ยินไม่ถนัด “เว้าดังๆ !!!”

กะปอมค่อยๆ หันมาด้วยใบหน้าเจ็บปวด มือกุมท้องที่ชุ่มโชกไปด้วยเลือดแดงฉาน

“ซอย..ซอยข้อยแน..ข้อย..ข้อยถูกโจรปล้น”

คำแก้วตกใจรีบเก็บปืน แล้วเข้าไปช่วยประครองอย่างเป็นห่วง “เลือด !! ค่อยๆ..ข้อยสิซอยเจ้าเอง”

คำแก้วหลงเชื่อแผนของกะปอม ทันที่เข้าไปช่วยประคอง กะปอมก็เผยธาตุแท้จับแขนคำแก้วมาบิดแรง

“บ่ต้องซอยข้อยดอก..ข้อยบ่เป็นหยัง..เจ้าต่างหากที่ต้องฮ้องขอความซอยเหลือ..หึๆๆ”

คำแก้วอึ้ง “มึง!! บักห่าเอ้ย ปล่อยกู!!!”

กะปอมยังจับแขนคำแก้วบิดแน่น ไม่ยอมปล่อย คำแก้วพยายามดิ้นรนอย่างแรง และร้องขอความช่วยเหลือ

“ซอยข้อยแน..ไผก็ได้ซอยข้อยแน”

กาเหว่าเข้ามา “หึๆๆๆ..ฮ้องไปจนคอแตกก็บ่มีไผได้ยินเจ้าดอก แถวนี้มีแต่ชุมโจร เป็นผูสาวโต คนเดียวแต่ยังกล้าย่างผ่าน แสดงว่าเจ้าอยากเอาผัวเป็นโจร”