บทละครโทรทัศน์ นายฮ้อยทมิฬ ตอน 18 หน้า 2
“คั่นบ่แม่นฝีมือซุมโจรนั่นลอบมาวางยา แล้วหมู่เฮาเป็นจังซี้ได้จังได๋ล่ะนายฮ้อย”
นายฮ้อยเคนคิดแล้วตัดสินใจเดินไปดูหม้อที่ต้มแกงเมื่อคืน ยังเหลือเศษอาหารติดอยู่ก้นหม้อ นายฮ้อยเคนดมๆแล้วสงสัย “ผูซอยถึก เมื่อคืนเจ้าได้กินต้มในหม้อนี่ฮ่วมกับผูอื่นบ่ ?”
“บ่นายฮ้อย..เมื่อคืนข้อยมัวแต่ ฟ้อนหมอลำกับจันแดง”
“แล้วเช้านี่จันแดงเป็นหยังบ่”
“บ่เป็นหยังเลยนายฮ้อย ข้อยยังเห็นไปซอยบัวเขียวหาบน้ำอยู่เลย”
“จังซั่นก็บ่แม่นฝีมือซุมโจรลอบเข้ามาวางยาเฮาดอก แต่ฝีมือคนในทัพควายเฮานี่ล่ะที่ เอาเห็ดพิษมาต้มให้กิน เลยฮากแตกฮากแตนกันเบิ่ด”
โทนอึ้ง “เห็ดพิษ !!??”
ถึกหันไปเรียก “บุญเพ็ง...ทิดแสง ข้อยเห็นซุมเจ้าเป็นคนจัดการเฮื่องแนวกินเมื่อคืน พวกเจ้าบ่ฮู้เบาะว่าใส่เห็ดพิษเข้าไปเฮ็ดให้ผูอื่นเป็นจังซี้”
“โอ้ยยย..ผูซอย..ข้อยบ่ได้โง่จนเบิ่งเห็ดบ่ออกดอก...” เฒ่าแสงพูดไปก็จะอาเจียนอีก
“จังซั่นบ่แม่นซุมเจ้า แล้วเป็นไผล่ะที่มายุ่งกับหม้อแกงนี่”
“สงสัยสิเป็นอีแสงโสม มันให้ซุมข้อยไปฟ้อนหมอลำ แล้วมันก็คอยเฝ้าหม้อแกงให้”
บุญเพ็งเล่าให้ฟังแล้วก็หันไปอ้วกแตกต่อ
ที่บริเวณเกวียนพักของแสงโสม นายฮ้อยเคนกับโทนพากันเดินเข้ามาตามหาแสงโสม “แสงโสม...แสงโสม”
แสงโสมที่แอบอยู่หลังเกวียนมองนายฮ้อยเคนกับโทนที่กำลังมาตามหา แสงโสมต้องแกล้งป่วยเพื่อตบตาไม่ให้ถูกสงสัย จึงแกล้งทำเป็นเดินเซเหมือนคนไม่มีแรงออกมา “นาย...นายฮ้อย....ซอย...ซอยข้อยแน”
แสงโสมเกือบจะล้มดีที่โทนรีบพุ่งเข้าไปประคองเอาไว้ได้ทัน
“แสงโสม..เจ้าก็กินเห็ดพิษเข้าไปคือกันกับพวกนั่นนำ”
“พวก..พวกผูได๋เบาะอ้าย”
“พวกจารย์เม้าที่เจ้าเผลอเอาเห็ดพิษใส่ในหม้อต้มให้กินนั่นล่ะ”
“เห็ดพิษ !! โอ้ยยย...ตายๆๆ นายฮ้อย..ข้อยขอขมา ข้อยบ่ฮู้ ข้อยบ่ได้ตั้งใจ ข้อยว่าข้อย เบิ่งดีแล้วแท้ๆ..ข้อยขอขมาหลายๆเด้อ” แสงโสมพูดไปก็ออกอาการจะหน้ามืดเป็นลม จนโทนต้องรีบประคองเอาไว้แน่นกลัวจะล้ม
“นายฮ้อย..อาการแสงโสมบ่ดีเลย สงสัยสิกินเข้าไปหลายกว่าผูอื่น”
“เดี๋ยวข้อยสิเอายามาให้ แล้วต้องนอนพักหลายๆ เจ้าคอยดูแลแสงโสมเอาไว้ก็แล้วกัน”