บทละครโทรทัศน์ นายฮ้อยทมิฬ ตอน 10 หน้า 3
“แม่นแล้ว..นายฮ้อยต้องเดินทางไปค้าควายถึงเมืองล่าง คั่นให้ข้อยตามทัพควายไปนำ สิให้ข้อยเฮ็ดหยังก็ได้เบิ่ด ขอให้ข้อยไปจากหม่องนี้ก็พอแล้ว”
แสงโสมเข้าไปจับมืออ้อนวอนขอร้อง จันแดงไม่ชอบใจเลยรีบดึงน้องสาวออกมา
“เจ้าสิเฮ็ดสันดานเสียเกินไปแล้ว เถื่อนี่ข้อยต้องล่ามโซ่เจ้าเอาไว้ถ่าให้พ่อมาสั่งสอนเจ้า”
“ข้อยบ่ยอมให้เอื้อยเอาโซ่มาล่ามข้อยเป็นวัวเป็นควายดอก นายฮ้อย..ฟ้าวพาข้อยไปโลด ข้อยขอฮ้องล่ะ..ซอยข้อยแน”
“แสงโสม !!”
“เซาๆๆเถาะจันแดงอย่ามีเรื่องกันเลย ข้อยมานี่ก็ย่อนเพราะคำสั่งพ่อเฒ่าให้พาพวกเจ้า ไปจากบ้านเสือโฮกให้เร็วที่สุด” จันแดงแปลกใจ “พาพวกข้อยไป ?? หมายความว่าจังได๋นายฮ้อย”
แสงโสมรีบวิ่งออกมาจากบ้าน แล้วตรงไปคว้าดาบที่เหน็บฝาเรือน จันแดงกับนายฮ้อยเคนรีบออกมาห้าม
“แสงโสม..เซา !!”
“เอื้อยบ่ต้องห้าม..ข้อยบ่ย่านตำรวจ ข้อยสิตามไปซอยหมู่เฮา”
“แต่พ่อเฒ่าขอให้ข้อยพาเจ้ากับเอื้อยหลบไปจากหมู่บ้านก่อน เจ้าควรตามข้อยไป”
“ข้อยขอบใจนายฮ้อยหลาย..ข้อยก็อยากเดินทางไปกับนายฮ้อยอยู่ แต่นี่เป็นโอกาสดีที่ ข้อยสิได้แสดงฝีมือให้อีพ่อเบิ่งได้ว่าข้อยเก่งได้คือพ่อ นายฮ้อยพาเอื้อยไปบ่ต้องห่วงข้อย”
คำแก้วเข้ามา “น้ำหน้าคือเจ้าสิไปสู้กับตำรวจ..โธ่..อีแสงโสมเอ้ย แค่ข้อยผูเดียวเจ้ายังเกือบ เอาโตบ่รอด”
แสงโสมชะงัก “คำแก้ว!! เจ้าอย่ามาดูถูกข้อยเกินไป ข้อยบ่ได้คึดเอาจริงกับเจ้า เกรงใจว่าเป็น น้องเมียนายฮ้อยนำ บ่จังซั่นเจ้าเจ็บโตฮ้องขอชีวิตข้อยไปแล้ว”
“หึ..บ่ต้องเกรงใจดอก..คั่นตีกับข้อยแล้วเอาชนะข้อยได้ เจ้าสิอยากไปตายกับพวกพ่อเจ้า ก็ไปโลด ข้อยสิซอยขวางนายฮ้อยบ่ต้องห้ามเจ้าเอง”
“เจ้าท้ามาจังซี้..อย่าขี้ไห้ไปออเซาะอ้ายเขยเจ้าก็แล้วกัน”
คำแก้วชะงักไม่พอใจ จิกหน้าเอาเรื่อง แสงโสมกับคำแก้วจะเปิดศึกกัน แต่นายฮ้อยเคนรีบเข้าไปขวางทั้งคู่
“เซา !! พวกเจ้าเป็นเอื้อยน้องกัน มาตีกันบ่ได้ !!”
“ข้อยบ่นับมันเป็นเอื้อย”
“ข้อยก็บ่นับมันเป็นน้อง”