บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ บัลลังก์เมฆ ตอนที่ 32 (1/3) หน้า 4
ปานรุ้งดึงกติยาไว้ “บอกฉันมานะว่าลูกฉันอยู่ไหน !!!!..เธอทำได้ยังไงยา !!!!! เธอเอาชีวิตลูกมาทำลายอย่างนี้ได้ยังไง”
กติยาหันไปบอกอย่างสะใจ “แกโทษชั้นไม่ได้นะ ต้องโทษตัวแกที่สร้างบาปกรรม ไว้!! แล้วลูกก็รับผลกรรมนั้น ! ฉันเคยบอกแกแล้วว่าแกต้องเจ็บเพราะ คนที่แกรัก ! วันนี้แกก็เจ็บเพราะมีลูกใจแตก! หนีตามผู้ชายไปขายตัว !! ฮ่าๆๆๆๆๆๆ”
ปานรุ้งทนไม่ไหวอีกแล้ว “ฉันจะฆ่าแก !!!!!” ปานรุ้งจะเข้าไปทำร้ายกติยา !!
วาสุเทพกับปรกเข้าไปห้ามปานรุ้ง “อย่ารุ้ง!!”
ปานรุ้งไม่หยุด ปานรุ้งเข้าไปหากติยา กติยาไม่ยอมแพ้ เข้าไปรุมทึ้งยื้อยึดผมและตัวปานรุ้ง อย่างเอาเป็นเอาตาย
วาสุเทพกับปรกพยายามห้าม ปรกเข้าไปรั้งตัวปานรุ้ง ส่วนวาสุเทพเข้าไปดึงตัวกติยาออก กติยากำลังบ้าคลั่ง หันไปผลักตัววาสุเทพออกจากตัวเองอย่างแรงจนวาสุเทพเสียหลัก หงายหลังล้มหัวไปชนประตู วาสุเทพน็อคทันที !!
ปรกตกใจ “คุณพ่อ !!!!!!”
“พี่เทพ !!!!!!!!!” ปานรุ้งเข้าไปประคองตัววาสุเทพ
กติยามองวาสุเทพด้วยสายตาตกใจ
ปานรุ้งรีบบอกปรก “ปรก !! รีบพาคุณพ่อไปโรงพยาบาลเร็ว!!”
“ยาไม่ได้ทำอะไรพี่ …พี่ทำตัวพี่เอง !!!” กติยาเดินออกไป
โดมขับรถไปพร้อมกับคิดถึงปานวาดด้วยความเจ็บปวด “วาด ..ผมขอโทษ ..ผมคือคนทำร้ายชีวิตคุณ ..รอผมก่อน
..ผมจะพาคุณกลับบ้าน”
กติยาพยายามเร่งคนขับรถแท็กซี่อย่างร้อนใจ “ขับเร็วๆกว่านี้ไม่ได้รึไง!!!”
“มันจะไปเร็วยังไงล่ะคุณ ...คุณไม่เห็นเหรอว่ามีรถมันชนกันข้างหน้า” คนขับแท๊กซี่มองไปข้างหน้า “รถเก๋งถูกรถสิบล้อชนอัดขนาดนั้น ..ท่าทางจะไม่รอด”
กติยามองไปข้างหน้าอย่างห่วงโดม กติยาตัดสินใจหยิบเงินแล้วโยนให้คนขับ แล้วรีบลงจากรถทันที!!
กติยาเดินตามทาง พยายามชะเง้อมองหารถของโดม “โดม ....”
รถหน่วยกู้ภัยวิ่งตัดหน้ากติยาไป กติยามองตามรถหน่วยกู้ภัยเห็นรถที่ถูกรถสิบล้อชนเหมือนรถของตัวเอง
กติยาชะงัก “ไม่จริง ..ไม่ใช่โดม” กติยารีบเดินเข้าไปดู โดยบอกตัวเองว่าไม่ใช่ลูกตัวเองหรอก “ไม่ ..ต้องไม่ใช่โดม”
ขณะเดียวกัน หน่วยกู้ภัยกำลังพยายามงัดร่างโดมออกมา
กติยาพยายามเบียดเสียดไทยมุง เพื่อเข้าไปดูคนที่ถูกชน
หน่วยกู้ภัยงัดร่างโดมออกมาจากซากรถได้
กติยามองร่างโดมที่เต็มไปด้วยเลือดอย่างช็อค กติยายังพยายามบอกตัวเอง “ไม่จริง ..ไม่ใช่โดม !! ..มันต้องไม่ใช่โดม” กติยากรี๊ด “ไม่ใช่โดม !!!!!!!!!!!” กติยาเข้าไปประคองร่างของโดม “โดม !!!!!!!! โดมต้องไม่เป็นอะไร ..โดมต้องอยู่กับแม่”