บทละครโทรทัศน์ บัลลังก์เมฆ ตอนที่ 1

ปี 2558 รถของเจ้าหน้าตำรวจขับฝ่าการจราจรที่ติดขัดด้วยความเร็วพร้อมเปิดเสียงไซเรนดังลั่น โดยมีรถแวนสีดำแบรนด์ราคาแพงขับตามรถตำรวจอย่างติดๆ รถตำรวจและรถแวนสีดำขับผ่านป้ายชื่อ “บริษัท 

ป.โมเดิ้นโฮม แอนด์ แลนด์ จำกัด มหาชน” ซึ่งมีขนาดใหญ่ตั้งอยู่ด้านหน้าตึกสูงตระหง่าน  

รถตำรวจขับเข้ามาจอดหน้าประตูทางเข้าอาคารตึกดัง เอี๊ยด !!!!! รถแวนสีดำจอดท้ายรถตำรวจ เห็นบอดี้การ์ดใส่ชุดสูทสีดำ รีบลงมาจากที่นั่งตอนหน้า เพื่อมาเลื่อนเปิดประตูด้านข้างให้เจ้านายที่นั่งอยู่ในรถ

“เกื้อ” ใส่ชุดสูทราคาแพงดูดี ภูมิฐาน น่าเกรงขาม ลงจากรถแวนด้วยอาการร้อนใจ ทันใดนั้นเอง “ปรก” วิ่งออกจากประตูของอาคาร มาหาเกื้อด้วยอาการรีบร้อน

เกื้อรีบถามปรกด้วยเสียงร้อนใจ “ปรก ! ..คุณรุ้งล่ะ?”  

เกื้อวิ่งนำปรกเข้ามาที่ลานดาดฟ้า โดยมีบอดี้การ์ดวิ่งตามรั้งท้าย เกื้อมองไปทางริมขอบกำแพงดาดฟ้าด้วยสายตาพะวง ห่วงใย ชายหนุ่มเห็นปานรุ้งยืนอยู่ขอบริมดาดฟ้าโดยยืนหันหน้ามองวิวข้างหน้า พร้อมกอดกรอบรูปเล็กๆ ไว้ แน่น  

ปรกบอกเกื้อ “นายแม่ยืนอยู่ตรงนั้นเป็นชั่วโมงแล้วครับ  ผมไม่รู้จะทำยังไง คุณพ่อช่วยพูดให้นายแม่เข้ามาข้างในเถอะครับ ตรง นั้นอันตราย” 

เกื้อค่อยๆ เดินเข้าไปใกล้ปานรุ้งเอ่ยกับอีกฝ่าย “คุณหนู ! ..เข้ามาข้างในเถอะครับ …”

ปานรุ้งยังยืนหันหลังนิ่ง ไม่หันมามองเกื้อ สายตายังคงมองบรรยากาศรอบตึกสูงที่รายรอบอย่างสงบนิ่ง ปานรุ้งเอ่ยขึ้นโดยยังไม่หันหน้ากลับมา “เธอเห็นไหมเกื้อ …ตึกของบริษัทฉันสูงเหนือกว่าตึกอื่นๆ  เหมือนกับธุรกิจของฉัน ที่กำลังอยู่จุดสูงสุดกว่าใคร จนคนยกย่องว่าฉันคือหนึ่งในผู้หญิงเก่งของโลก” เธอพูดด้วยน้ำเสียงเจ็บปวด “แต่คงไม่มีใครรู้ ..ว่าผู้หญิงที่ใครๆ เห็นว่าประสบความสำเร็จ แท้จริงเป็นคนล้มเหลวในหน้าที่ของแม่…” หญิงสาวก้มลงมองรูปที่กอดในอ้อมอก “ชีวิตของฉัน ..ทำทุกอย่างก็เพื่อความสุขของลูก แต่ฉันไม่คิดเลยว่ามันกลับทำให้ลูกของฉัน…..” 

ปานรุ้งพูดต่อไม่ออก คิดถึงภาพการกระทำของลูกที่ผ่านมา ไม่ว่าจะเป็นตอนที่ปานเทพกำลังจ่อปืนมาทางปานรุ้ง!

ตอนที่ปานรุ้งดึงปานวาดไม่ยอมให้ขึ้นเรือไปกับโดม แต่ปานวาดสะบัดมือปานรุ้งออกอย่างแรง จนปานรุ้งล้มลง  แล้วปานวาดก็ลงเรือไปกับโดมอย่างไม่แคร์ผู้เป็นแม่ 

ตอนที่ปกรณ์ร้องไห้มองปานรุ้งด้วยความเจ็บปวด แล้วค่อยๆ ยกปืนจะมายิงตัวเอง