บทละครโทรทัศน์ บัลลังก์เมฆ ตอนที่ 4 หน้า 5

ภายในรถของคมขวัญ เกื้อขับรถ โดยปริญญานั่งข้างคนขับ ส่วนปานรุ้งกับคมขวัญนั่งข้างหลัง

ปานรุ้งนั่งคิดว่ายังไงวาสุเทพต้องเลือกตัวเอง หญิงสาวยิ้มอย่างพอใจ 

คมขวัญมองปานรุ้งแล้วคิดถึงภาพ ที่วาสุเทพกอดปานรุ้ง

ปานรุ้งหันมาพูดประจบคมขวัญ “นายแม่รู้จักคุณวาสุเทพไหมคะ ?” 

“รู้สิ  ..ก็เขาเป็นคู่หมั้นกติยาไง” คมขวัญเอ่ยเน้นอย่างจงใจ 

เกื้อแอบมองอาการของปานรุ้งทางกระจกส่องหลัง

ปานรุ้งรู้ว่าคมขวัญจงใจเน้นว่า วาสุเทพเป็นคู่หมั้นกติยา แต่หญิงสาวไม่แคร์  “รุ้งทราบค่ะ แต่รุ้งหมายถึงนายแม่รู้จักครอบครัวเขาไหม” 

“รู้ ..แต่ไม่ละเอียดมาก” 

ปริญญารีบหันมาพูด “เรือโทวาสุเทพเป็นลูกชายคนเดียวของพลเรือเอกภัทร นทีพิทักษ์ และคุณหญิงสุดใจ คุณหญิงสุดใจมีพี่ชายทำงานเป็นกรรมการบอร์ดแบงก์ ส่วนพลเรือเอกภัทรอยู่ฝ่ายกรมยุทธการ มีเพื่อนฝูงและพรรคพวกอยู่กองบังคับการตำรวจน้ำ  ฝ่าย ตม.....” 

คมขวัญมองปริญญาอย่างรู้ทันว่าปริญญาคิดอะไร “พอแล้วปริญญา! ไม่ต้องบอกละเอียดมาก ยังไงคุณวาสุเทพก็ไม่มีทางมาเกี่ยวข้องอะไรกับเราอยู่แล้ว” 

“ถ้าครอบครัวเขาใหญ่โตอย่างนั้น ก็น่าเกี่ยวข้องนะคะนายแม่” ปานรุ้งเอ่ยขึ้นลอยๆ 

คมขวัญมองปานรุ้ง ปานรุ้งส่งยิ้มให้ผู้เป็นแม่ ขณะที่เกื้อมองปานรุ้งผ่านกระจกมองหลังอย่างครุ่นคิดในใจ

เวลาต่อมา เกื้อขับรถมาจอดหน้าบ้านสมุทรเทวา ปานรุ้งลงจากรถก่อน แล้วจะเดินเข้าบ้าน คมขวัญเดินลงจากรถ  โดยมีปริญญาเดินตามลงมา

“เดี๋ยวก่อนรุ้ง! เธอสองคนออกไปก่อน” คมขวัญเอ่บเรียกปานรุ้ง ก่อนจะหันไปพูดกับ ปริญญา และเกื้อ ปานรุ้งมองปริญญากับเกื้อที่ออกไปอย่างรู้ทันว่าคมขวัญจะพูดเรื่องอะไร เกื้อเดินผ่านปานรุ้ง มองอีกฝ่ายแวบหนึ่งแล้วเดินไป

“ไล่คนนอกออกไปแบบนี้  แปลว่านายแม่มีเรื่องสำคัญจะคุยกับรุ้ง” 

“อย่าเรียกแม่ว่านายแม่ !  แม่ไม่ชอบ”

ปานรุ้งพูดขำๆ ไม่มีท่าทีกลัวคมขวัญ “แต่รุ้งชอบนะคะ  ฟังแล้วมีอำนาจสมกับเป็นคุณนายคมขวัญ เจ้าของบริษัทเดินเรือสมุทรเทวา ดีออก” 

คมขวัญพูดเข้าเรื่องทันที “อย่าทำตัวใกล้ชิดกับคุณวาสุเทพอย่างที่หัวหินอีก !” 

ปานรุ้งยิ้มเยาะคมขวัญ “เห็นไหมคะ !  รุ้งเรียกว่านายแม่น่ะเหมาะสมแล้ว รุ้งยอมรับฟังคำสั่งนายแม่ค่ะ แต่รุ้งไม่ปฏิบัติ!” หญิงสาวลอยหน้าลอยตาจะเดินเข้าบ้าน

คมขวัญดึงแขนปานรุ้งไว้ “นี่แม่พูดจริงนะรุ้ง !” 

“รุ้งก็พูดจริงค่ะ ! ทำไมรุ้งต้องเลิกใกล้ชิด ในเมื่อรุ้งถูกใจเขา”