บทละครโทรทัศน์ พลับพลึงสีชมพู ตอนที่ 16 หน้า 4
9 ธันวาคม 2558 ( 11:07 )
2.1M
สโรชาหน้าเสีย รู้สึกว่าจะไม่รอดการจับผิดเข้าสักวัน รีบแกล้งทำหน้าเบ้ ปากเบี้ยวตาเหล่กลบเกลื่อน “โอ๊ย .. สวยแบบพลับพลึงเนี่ย ไม่มีใครเหมือนได้หรอกค่ะ” วิศรุตขำ “พลับพลึงง่วงแล้วค่ะ” สโรชาแกล้งหาว “ไปนอนดีกว่า .. กู๊ดไนท์ค่ะ” สโรชากระโดกกระเดกผลุบหนีไป
วิศรุตมองตาม “ตัวก็น่าจะเท่าๆกัน .. แปลกนะ เพิ่งสังเกต คนอะไรจะคล้ายกันได้ขนาดนี้”
วันต่อมา น้ำมนต์ออกจากห้องน้ำ แต่งตัวพลาง จามพลาง เสียงโทรศัพท์ดัง เห็นเป็นชื่อลิลลี่ น้ำมนต์จาม “เออ เป็นหวัดเลยแก สงสัยเจอแดดที่หัวหิน แล้วมานอนเป่าแอร์แรงไปหน่อย .... บ้า ชั้นนอนนุ่งผ้าเว่ย” น้ำมนต์ฮัดเช่ย “ชั้นไม่ไปรับแกนะ นี่! พอดีเมื่อเช้าพ่อโทรมาสั่งงาน บอกให้ชั้นไปคุยกับคุณป๊าแก .. เรื่องที่ดินบนเกาะอะไรซักเกาะนึง ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะหุ้นกันทำโรงแรมหรือว่าจะยังไง .. เออ ได้ความว่าไงจะมาเล่าให้ฟัง” น้ำมนต์คุยพลางเดินออกจากบ้าน
น้ำมนต์นั่งคุยกับพิสิฐในห้องทำงาน พิสิฐดูแผนผังที่ดินและรูปถ่ายเกาะแห่งหนึ่ง “ใช่ พ่อเราเขาบอกป๊าว่า มีที่ดินน่าสนใจ ถามว่าจะพัฒนาทำอะไรดี ส่งรูปมาให้ดู”
“คุณป๊าว่าไงล่ะคะ”
“ป๊าว่าก็น่าส่งคนไปดู เห็นแค่รูปไม่พอ” พิสิฐหันไปหานวล “คุณนวล ตอนนี้สายงานพัฒนาที่ดินมีใครอยู่บ้าง”
“คุณกฤษดูคอนโดที่สาธรกับที่หัวหิน คุณพิชัยไปดูงานต่างประเทศ คุณสุวิทย์ลาดูแลลูก ภรรยาเพิ่งคลอดค่ะ”
“หมด!!”
น้ำมนต์ช่วยคิด “ไม่สนใจคนโปรดเหรอคะ คุณป๊า”
“เออ .. เรียกคุณวิศรุตมาซิคุณนวล”
ห้องทำงานพิสิฐ วิศรุตดูภาพเกาะตรงหน้า แล้วคืนให้พิสิฐ “ท่านจะให้ผมไปเมื่อไหร่ครับ”
“ช่วงนี้ถ้าว่างก็ไปเลย พรุ่งนี้มะรืนนี้ก็ได้ เอารถของโรงแรมไป จะพาใครไปด้วยก็ได้ ไปหาข้อมูลมาให้ผมหน่อย ไม่ต้องใช้หลักวิชาการอะไรหรอก เอาหัวใจไปจับ ผมเชื่อรสนิยมคุณ ถ้าคุณทำโฮมสเตย์ได้ คุณย่อมรู้ว่าที่นั่นทำรีสอร์ทได้ไหม”
น้ำมนต์ฮัดเช้ย “น้ำมนต์ไม่ไปด้วยนะคะ งานทางนี้เยอะอยู่ คุณวิศรุตจะหาเพื่อนไปด้วยคงไม่ยาก”
“เจ้าลิลลี่คงไม่ไปเหมือนกัน รายนั้นเขาไม่ชอบแดด ให้เขาดูแลงานที่นี่แหละ”
“ครับท่าน ดีครับ งั้นผมจะไปพรุ่งนี้เลย”
พอวิศรุตออกไป พิสิฐบ่นถึงลูกสาว “ดี เจ้าของโฮมสเตย์ไม่อยู่ ไอ้ลี่ก็จะได้กลับมาซะที” น้ำมนต์หลบตา
ห้องสโรชา สโรชาทาครีมถนอมผิวอยู่ในห้อง “โอ๊ย โดนแดดนิดเดียว คล้ำไปเป็นกอง รู้งี้ไม่ไปทะเลหรอก”
เสียงธารากรี๊ดอยู่ข้างนอก ลั่นบ้าน “อ๊ายยยย !!!” สโรชาตกใจลุกพรวด