บทละครโทรทัศน์ พลับพลึงสีชมพู ตอนที่ 5
ที่ท่าน้ำ วิศรุตโดดลงเรือ เตรียมเช็คความเรียบร้อย
สโรชาวิ่งมายืนดู “วันนี้ริชาร์ดกับจอห์นนี่ไปไหนไม่รู้นะคะ”
“ไปสอบ เขาเรียน กศน.”
“เหรอคะ ดีจัง คุณให้คนงานไปเรียนหนังสือด้วย”
“ใครรักเรียน ก็ปล่อยให้เขาไปเรียน จะได้ก้าวหน้า ไม่ต้องใช้แรงงานไปตลอดชีวิต”
“ใช้แรงงานก็ดีนะคะ ค่าแรงแพง”
“แต่ค่าสมองแพงกว่า”
“ถ้ามีแต่คนใช้สมอง ไม่มีคนใช้แรงงานก็ไม่ได้นะคะ”
“ก็แล้วแต่จะเลือก เธอล่ะเลือกอะไร จะใช้แรงงานไปตลอดชีวิตมั้ย”
“แหม มันก็อยู่ที่ใครเป็นนายจ้างค่ะ” วิศรุตขำท่าทางเริ่มทะเล้นของพลับพลึง ส่ายหน้าหนี เตรียมจะสตาร์ทเรือ สโรชาชะเง้อ “เกิดมาชั้นยังไม่เคยนั่งเรือในแม่น้ำแบบนี้เลยค่ะ”
“ไปด้วยกันก็ได้นะ”
สโรชาลิงโลด โดดลงไปอยู่ในเรือด้วย วิศรุตรับแทบไม่ทัน “ไปไหนคะ”
วิศรุตไม่ตอบ สตาร์ทเครื่องออกเรือ
วิศรุตขับเรือ สโรชายืนข้างๆ รับลมสนุก สโรชาดึงมวยขมวดผมยุ่งออก ผมยาวสยายดูหน้าสดใส วิศรุตชำเลืองแล้วหันมองบ่อยๆ รู้สึกว่าน่ารักดี
เรือแล่นมาเทียบจอดที่วัดริมน้ำ วิศรุตดับเครื่อง สโรชามองวัดอย่างสนใจ วิศรุตขึ้นจากเรือ ยื่นมือรับสโรชา สโรชาเขิน แต่ก็ยิ้มชอบใจ สองคนเดินตรงเข้าไปในวัด
ในพระอุโบสถ วิศรุตปักธูปลงกระถาง แล้วถอยมานั่งกราบพระประธาน สโรชาทำตาม เธอแอบมองวิศรุตที่มองพระเหมือนจะอธิษฐานจิตอะไรอยู่เงียบๆ
สองคนเดินมาตามทางปูอิฐแตกๆ มาถึงสถูปเจดีย์เก็บอัฐิติดชื่อว่า พระองค์เจ้ามรุพงษ์ประพัฒน์ วิศรุตถือธูปและดอกไม้มาหยุดยืน ปักธูป แขวนดอกไม้ แล้วไหว้
สโรชาไหว้ตามบ้าง “ใครคะ”
ข่าวที่เกี่ยวข้อง
- อ่านเรื่องย่อ และชมตัวอย่างละครพลับพลึงสีชมพู ได้ที่นี่
- แอนดริว - ไอซ์ อมีนา ยกกองพลับพลึงสีชมพู ตะลุยถ่ายที่อิตาลี
- แอนดริว หวนจอลงละครประกบคู่ ไอซ์ อมีนา ใน พลับพลึงสึชมพู ได้ฤกษ์ดีบวงสรวงแล้ว!!