บทละครโทรทัศน์ พลับพลึงสีชมพู ตอนที่ 13
หน้าบ้านพิสิฐ ใกล้บึงน้ำ สโรชาเดินออกมา เดาะแหวนในมือ ส่งจูบหันไปทางตัวบ้านแบบเด็กได้ของเล่น ไม่เห็นลัดดาที่เดินตรงมา ลัดดาหลบไม่พ้น เพราะสโรชาไม่มองทาง หันไปชนโครม แหวนหลุดมือกระเด็นตกสระน้ำ
“ว้าย !” สโรชาคว้าตามแหวนไม่ทัน วิ่งถลามาที่ขอบบึง หยุดมองเห็นแหวนร่วงคาตา ก่อนหันไปค้อนใส่ลัดดา
“น้าขอโทษลูก เจ็บรึเปล่า อะไรร่วงลงไปในสระ”
สโรชาวิ่งมาคุกเข่า เห็นแหวนอยู่ในน้ำลึก มองไม่ชัดก็เขม้นมอง “แหวน”
พิสิฐเดินออกมา “ตกน้ำเลยเรอะ ?”
ลัดดาก้มดู “แหวนของหนูเหรอคะ ลิลลี่ น้าขอโทษ ลุกเถอะ เดี๋ยวเข่าดำหมด น้าจะให้เด็กลงไปงมให้”
สโรชามองเข่าตัวเอง เหลือบมองมือลัดดาที่จะเอื้อมมาจับขา
อดีต เด็กหญิงสโรชาวิ่งๆ มาหกล้มเข่ากระแทก ลัดดาคุณน้ายังสาวถลามากอดไว้ โอ๋ “เจ็บมั้ยคะลูก โถ อย่าวิ่งสิคะ เดินต้องระวังทาง มองพื้นก่อนรู้มั้ยคะ น้าทายาให้”
เด็กหญิงสโรชาเบะ มองหน้าน้าสาว สะอึกสะอื้น
เด็กหญิงสโรชาวัย 5-6 ขวบเดินหอบหมอนมาหน้าห้อง ประตูแง้มอยู่ เสียงพิสิฐกับลัดดาดังลอดออกมา
“ดีเหมือนกันนะ ลิลลี่ได้หัดนอนคนเดียว”
“ก็จะได้ไม่เห็นอะไรที่ไม่ควรเห็น คุณเอามือออกไปค่ะ ดิฉันถอดเสื้อเอง”
เด็กหญิงสโรชามองผ่านช่องประตูที่แง้มอยู่ เห็นแค่มือผู้ชายถือชุดนอนผ้าชีฟองของผู้หญิง เดินตรงมาใกล้ประตู เด็กหญิงสโรชาผงะสะดุ้งถอยออกจากประตู หน้าเจื่อน ตกใจ
เสื้อนอนสีหวานถูกปล่อยลงตะกร้าผ้าใกล้ประตู
ลัดดาแตะขาสโรชา พอดีจังหวะสโรชาขยับลุกยืน ลัดดาลุกตาม “รอแป๊บนึงลูก เดี๋ยวน้าเรียกคนดูแลสระ”
สโรชาเสียงแข็ง “น้าลัดดาลงไปงมให้ได้ไหมล่ะคะ”
“ลิลลี่ น้าลงเองไม่ไหวหรอกลูก ของๆใครคะ ของลิลลี่หรือว่า”
สองน้าหลานยังไม่ทันพูดกันต่อ น้ำมนต์เดินเข้ามา “จะไปรึยังลิลลี่ ชั้นมีงาน สวัสดีค่ะคุณน้าลัดดา ป๊าคะ ไล่ไอ้ลี่ไปทำงานเถอะค่ะ”
“ชั้นไม่มีงานด่วน”
“แต่ชั้นมี ป๊าจ้างชั้นไปทำงาน ก็ต้องทำให้คุ้มค่าจ้าง” น้ำมนต์หันไปยิ้มกับพิสิฐ
ข่าวที่เกี่ยวข้อง
- ดูย้อนหลัง ละครพลับพลึงสีชมพูทุกตอน ได้ที่นี่
- อ่านเรื่องย่อ และชมตัวอย่างละครพลับพลึงสีชมพู ได้ที่นี่
- แอนดริว - ไอซ์ อมีนา ยกกองพลับพลึงสีชมพู ตะลุยถ่ายที่อิตาลี
- แอนดริว หวนจอลงละครประกบคู่ ไอซ์ อมีนา ใน พลับพลึงสึชมพู ได้ฤกษ์ดีบวงสรวงแล้ว!!