บทละครโทรทัศน์ พลับพลึงสีชมพู ตอนที่ 9 หน้า 4
“ป๊าพูดแบบนี้กับคุณวิศรุต จนเขาปลาบปลื้มมาทำงานกับป๊า ..และป๊าก็จะพูดแบบนี้ให้ลูกสาวฮึกเหิมกลับมารับช่วงงานจากป๊า” สโรชาทำท่ารู้ทัน “บวกกับเทคนิคเล็กน้อย .. ว่าป๊าป่วย”
“ไม่ใช่อย่างน้าน” พิสิฐหัวเราะแก้เก้อ “ลิลลี่เอ๊ย...” พิสิฐแกล้งเอี้ยวตัวไปมองวินิตกับลูกสาวที่อยู่อีกโต๊ะ “ข้างหลังของลูกน่ะ คือนายพลโทวินิต ราชโยธิน รวยมาก เรียกว่ารวยแต่กำเนิด เขามีลูกสาวสวย.. น่าจะสวยใกล้เคียงกับลูกของป๊านี่ละ” สโรชาค้อน แต่ก็ตั้งใจฟัง “คนโตชื่อวินิตา ข่าวว่ากำลังเป็นคนรักของหลานชายพระองค์หญิงวิสุทธิโสภี”
“แล้วเกี่ยวอะไรกับลูกคะ จะสวยไม่สวย หรือเป็นแฟนใครก็ช่างปะไร”
“พลโทวินิตน่ะ อยากได้ที่ดินผืนนั้นเหมือนกัน ไม่รู้จะเอาไปทำอะไร จะซื้อทั้งหมด หรือบางส่วนก็ไม่รู้ ที่แน่ๆ ป๊าว่าเขาต้องส่งลูกสาวเข้าไปหาพระองค์หญิงเพื่อขอซื้อที่ดิน .. ลูกว่า.. ระหว่างแฟนของหลานชายกับพ่อวิศรุตของลูก ใครจะเข้าถึงพระองค์หญิงมากกว่ากัน”
สโรชาฟังแล้ว ค่อยๆฮึด ชำเลืองมอง อย่างอยากจะเห็นหน้าคนที่พ่อพูดถึง แต่ไม่กล้าหันไป พิสิฐกินต่อ
วิศรุตวางดอกไม้ที่หน้าสถูป เจดีย์ วัดริมน้ำมองรูปและแผ่นสลักชื่อ พระองค์เจ้ามรุพงษ์ประพัฒน์ สีหน้าเรียบเฉย “ผมแค่มาทักทาย เพื่อบอกอีกครั้งว่า ..ผมไม่เคยอยากได้อะไรของท่านเลย” วิศรุตยกมือไหว้แล้วเดินไป ด้านหลังสถูป นายหมากนั่งถอนหญ้าทำความสะอาดอยู่ หันมองตาม
วิศรุตเดินเข้ามาที่ครัวโรงแรม บรรดาพ่อครัว และพนักงานกำลังทำงานง่วน
สุทิศเดินสวนมา “อะ อะ อ้าววว คุณวิศรุต เข้ามาถึงครัว ได้ข่าวว่าห้องทำงานผู้ช่วยกรรมการ ผู้จัดการฝ่ายต่างประเทศอยู่ชั้นบนโน้นนะครับ”
“ก็ไม่ได้มีกฎห้ามไม่ให้ชั้นมาเดินในครัวนี่ ว่าแต่นายเถอะ มาทำอะไร”
“ผมก็มาช่วยเพื่อนๆ แผนกนี้น่ะครับ”
“มิน่า.. ถึงได้อิ่มกลับไปทุกวัน ไม่ค่อยได้ไปกินของธาราเค้า”
“แหม .. รู้ทัน งั้นรุ่นพี่ขอถือโอกาสแนะนำ นี่เชฟชัยครับ ขนมหวานที่นี่..เลิศ!!”
วิศรุตดูงานในครัว พ่อครัวอบเค้ก ทำมาการอง แต่งจัดจานหรูหราสวยงาม
พนักงานแผนกดอกไม้จัดประดับซุ้มดอกไม้ห้องจัดเลี้ยง หลายคนกำลังจัดห้อง ผู้จัดการฝ่ายจัดเลี้ยงพูดโทรศัพท์ แล้วหันมาเจอวิศรุตซึ่งติดบัตร บอกตำแหน่งผู้ช่วยกรรมการผู้จัดการยืนมอง “ทำงานไปเถอะครับผู้จัดการ ผมแค่มาเดินดูบรรยากาศ”
“งั้นตามสบายนะคะ ถ้าสงสัยอะไรถามได้เลยค่ะ” ผู้จัดการฝ่ายจัดเลี้ยงยิ้มให้ แล้วเดินไปสั่งงานไกลๆ