บทละครโทรทัศน์ พลับพลึงสีชมพู ตอนที่ 10 หน้า 5
“คุณอาจจะไม่ไว้ใจผม ที่คุณพ่อคุณให้ผมมารับตำแหน่งในบริษัท ทำหน้าที่ที่คุณคิดว่าคุณเองก็ทำได้ กะอีแค่แค่หอบเงินไปซื้อที่” น้ำมนต์เคาะประตูเข้ามา สองคนยังคงคุยกันแรงขึ้น เลยได้ฟังชัดเจน
“คุณวิศรุต ! ถึงชั้นจะไม่ได้ปลาบปลื้มที่คุณมาทำงานที่นี่ แต่ชั้นก็ไม่ได้เห็นคุณสำคัญขนาดจะต้องไปอยากรู้ชีวิตส่วนตัวคุณ .. เอาปากกาชั้นคืนมา”
“คุณไม่คิดจะสืบหาเหรอครับ ว่าใครขโมยปากกาคุณไปทิ้งไว้แถวบ้านผม”
“จะคืนหรือไม่คืน ถ้าไม่คืน ก็เอาไปเก็บไว้บนหิ้งเลย เพราะปากกานั่นน่ะ แม่ชั้นสลักชื่อให้ วิญญาณแม่ชั้นอาจจะอยู่ในนั้นก็ได้”
“ของแม่คุณเหรอ” สโรชาพยักหน้ากวนๆ “งั้น เอาคืนไป” วิศรุตคืนให้ โดยวางไว้ที่โต๊ะ สโรชารีบคว้าหมับ “เก็บดีๆครับ ถ้าคุณทำหายอีก คราวหน้าอาจไม่ได้คืน” สโรชาขยับจะต่อปากต่อคำ โทรศัพท์วิศรุตดัง วิศรุตยกดู สโรชาทำท่าไม่สนใจ แต่ก็ต้องหูผึ่ง “ครับคุณหญิง สักครู่นะครับ” วิศรุตป้องโทรศัพท์ “สวัสดีครับ ผมกลับละ” วิศรุตค้อมศีรษะลา หันกลับออกไปพร้อมกับโทรศัพท์ยังอยู่ในมือ ผ่านน้ำมนต์ที่ยิ้มหวานให้ ก็ยิ้มตอบ “คุณหญิงมีอะไรครับ .. เย็นนี้เหรอครับ ว่างครับ”
น้ำมนต์ปิดประตูชะเง้อตามวิศรุต แล้วถลามาหาสโรชา “นี่มันเรื่องอะไรกัน แล้วแกหายไปไหนมาทั้งบ่าย ?”
มุมหนึ่งในโรงแรม น้ำมนต์เดินมากับสโรชาที่ถือปากกามาด้วย
“สมน้ำหน้าว่ะ หลบเลี่ยง ไม่อยากอยู่ใกล้ กลัวเขาจับได้ สุดท้ายก็โดนเขาลากไปขึ้นรถลงเรือ อยู่ชิดติดกันจนเห็นถึงขนจมูก”
“บ้า!” สโรชาไม่สบายใจเหมือนกัน “แกว่าเขาจะรู้มั้ย ว่าชั้นคือพลับพลึง”
“ไม่รู้ก็เกือบรู้แล้วละ แหม ปลอมตัวแทบแย่ ตกม้าตายกะแค่ปากกาด้ามเดียว” น้ำมนต์ฉวยมาดู “สลักชื่อเสร็จสรรพ .. เออ .. แกว่าแม่แกสลักชื่อให้เหรอ ไอ้ลี่ แม่แกตายตั้งแต่แกอยู่อนุบาล”
“ชั้นอำ เพราะรู้ว่าเขาจะใจอ่อนถ้าพูดเรื่องแม่ .. เห็นมั้ยล่ะ อ้างแม่ปุ๊บ คืนให้เลย”
“เจ้าเล่ห์ไม่จืดจางเลยนะแกเนี่ย ขนาดจะจนแต้มอยู่แล้ว ยังเอาตัวรอด”
“ขอให้เขาไม่สงสัยต่อก็แล้วกัน ขออีกแป๊บเดียว”
“เอาเหอะ รีบๆเลิกก่อนที่เขาจะจับได้ แล้วโยนแกลงแม่น้ำ .. ไป รีบไปรับหน้า”
สโรชาเปลี่ยนอารมณ์ หน้าหงิก “ไม่ต้องรีบหรอก ท่าทางจะไถลไปเข้าเฝ้า ..ฮึ!” สโรชาเดินนำไป
น้ำมนต์ค้อนใส่ “แหม อยากจะแยกร่าง ไปคอยกันท่าสาวชาววังละซี้ รู้ทันนะ”
ที่โต๊ะอาหารวังเทวาสถิต สาวใช้เสิร์ฟ
“เมื่อตอนบ่าย หญิงตามท่านย่าลงสวน เห็นดอกไม้งามหลายสี เลยชวนสาวใช้ในวังลงไปเก็บมาค่ะ”
บนโต๊ะเต็มไปด้วยอาหารที่ทำจากดอกไม้ ทั้งเข็ม อัญชัน ขจร เฟื่องฟ้า แค กุหลาบ ดาหลา เป็นอาหาร เช่น ชุบแป้งทอดบ้าง เครื่องเคียงน้ำพริกบ้าง แกงบ้าง อีกส่วนหนึ่งเป็นดอกสดจัดแจกันดูสดชื่นอลังการ