บทละครโทรทัศน์ เพลิงบุญ ตอน 11 หน้า 6

บ้านฤกษ์เช้าวันต่อมา..วันหยุด บรรยากาศไม่สดใสเท่าที่ควร ใจเริงอยู่ในชุดอยู่บ้าน สบายๆ เกร๋ๆ นั่งทาเล็บอยู่ในห้องนั่งเล่น ทันใดนั้นมีกระดาษหนึ่งปึกถูกโยนลงตรงหน้า ใจเริงสะดุ้งนิดๆ มองด้วยความงง เสียงฤกษ์ดังขึ้น
“รายชื่ออพาร์ทเม้นท์ถูกๆ มีทั้งรูปภาพ เบอร์ติดต่อ ราคา ลองเลือกดู”
ใจเริงหน้าคว่ำฟึ่บ เสียงปรี๊สเลย “ทำแบบนี้คืออะไร ? จะไล่กันเหรอ”
ฤกษ์สวน “ก็บอกเองไม่ใช่เหรอว่าอยู่ไม่นาน นี่ก็หลายวันแล้วนะ แต่ไม่เห็นทำอะไร ก็เลยช่วยหาให้”
“ไม่ต้องมาประชด” ฤกษ์ส่ายหน้า ประชดตรงไหน? “เริงรู้ว่าพี่ฤกษ์รังเกียจเริง ไม่อยากให้อยู่ จะบอกให้นะ เริงก็ไม่อยากอยู่เหมือนกัน”
“ไม่อยากอยู่ก็ไปสิ !! รีบออกไปเลย” ฤกษ์เน้น “ใครห้าม !!!”
ฤกษ์ท้าทายอย่างดูถูก ใจเริงแค้นใจเต้นจี๊ดๆๆ โกรธๆๆๆ ใจสั่น ปากสั่น
พิมกับแอ๊ดทำอาหารในครัว เสียงเครื่องดูดควันดังกลบเสียงข้างนอก “เสร็จแล้ว แอ๊ดตักใส่จานเลยนะ”
พิมปิดเครื่องดูดควัน เสียงใจเริงดังปรี๊สออกมาจากห้องนั่งเล่น
“ไปอยู่แล้ว !!! แต่ตอนนี้มันไม่มีเงิน !! ถ้ามีเงินไปนานแล้ว !!”
“เสียงเริงนี่” พิมสังหรณ์ใจ พิมรีบเดินไปที่ห้องนั่งเล่นทันที แอ๊ดกำลังตักอาหารใส่กล่องมองตามงงๆ
“อ้าวๆ คุณพิม รอด้วยค่ะ” แอ๊ดรีบวิ่งตามไปด้วยความเผือก
ห้องนั่งเล่น ฤกษ์พูดใส่หน้าอย่างไม่รักษาน้ำใจ
“ข้ออ้าง !! งานก็มีทำ ไม่มีเงินได้ไง แล้วพวกนี้” ฤกษ์ชี้ไปที่ชุดทาเล็บเป็นกระเป๋าที่วางอยู่ข้างหน้า
“ซื้อมาทำไม ใหม่ๆ ทั้งนั้น ไหนบอกไม่มีเงิน” ใจเริงสวน “ชีวิตของเริงอย่ามายุ่ง”
“ถ้าชีวิตของคุณ ไม่ได้เข้ามาอยู่ในชีวิตของผม !! เข้ามาอยู่ในบ้านของผม มายุ่งกับเมียผม ผมก็ไม่อยากจะยุ่ง” ใจเริงแทบกรี๊ดดดดด รู้สึกตัวเองโดนรังเกียจมาก
“จนกว่าเดิม แต่ใช้ชีวิตเหมือนเดิม เงินมันจะเหลือได้ยังไง” พิมรีบวิ่งเข้ามาห้าม แอ๊ดตามมาติดๆ
“พี่ฤกษ์คะ..พี่ฤกษ์..นี่มันเกิดอะไรกันขึ้นคะ”
“เออ! ซ้ำเติมกันเข้าไป อยากเหยียบมานานแล้วนี่ เอาเลย ซ้ำมาได้เลย เหยียบมาได้เลย เอาให้ตายต่อหน้าตรงนี้เลยมั้ยหล่ะ จะได้พอใจ”
“เริง...ใจเย็นๆ เริง”
“ไม่! คุณตายผมก็ไม่พอใจ !! สิ่งเดียวที่จะทำให้ผมพอใจคือ “ย้ายออกไปโดยเร็วที่สุด” !!! จะไปตายที่ไหนก็ไป”
ใจเริงจี๊ดดด อยากจะกรี๊ดดดดดดให้สุดเสียง แต่กำลังอึ้ง ช็อคยืนตัวสั่น พิมก็อึ้งทำอะไรไม่ถูก ฤกษ์คว้ามือพิมไปเลย “พิมคืนนี้ไปค้างบ้านพ่อนะ ผมเก็บของให้แล้ว”
“แต่..” ฤกษ์ไม่ฟังคำตอบ ลากพิมไปเลย แอ๊ดรีบเดินตามไปถาม “เอ่อแล้วแกงส้ม เพิ่งทำเสร็จ”
“เอาไปบ้านโน้น”
“ค่ะๆ” แอ๊ดรีบวิ่งเข้าครัว กลัวใจเริงมาก ยืนหน้าแดง ตัวสั่นเหมือนพร้อมระเบิด ฤกษ์สั่งทุกอย่าง แล้วก็ลากตัวพิมไป ไม่สนใจใจเริงแม้แต่น้อย ใจเริงกลั้นไม่ไหว ระเบิดเสียงกรี๊ดออกมา “กรี๊ดดดดดดดด”
ใจเริงกวาดกระเป๋าที่ทาเล็บ สรรพสิ่งที่อยู่ตรงหน้าลงพื้นอย่างแรง โครมมมมม !!!