รีเซต

บทละครโทรทัศน์ เพลิงบุญ ตอน 21 หน้า 2

บทละครโทรทัศน์ เพลิงบุญ ตอน 21 หน้า 2
Pannaput_tvs
24 สิงหาคม 2560 ( 09:39 )
10.8M
เพลิงบุญ ตอน 21
13 หน้า

โรงพยาบาล ห้องพักใจง ใจเริงชะเง้อมองด้วยความร้อนใจ เสียงประตูเปิดเข้ามา ใจเริงรีบล้มตัวลงนอนอ่อนแรงขึ้นมาทันที ฤกษ์เดินพรวดเข้ามาในห้อง ใจเริงนอนอยู่ ฤกษ์มองซ้ายมองขวาหน้าห้องนิดๆระแวง ก่อนจะเดินเข้ามาในห้อง ใจเริงทำเป็นเพิ่งหันมาเห็น “พี่ฤกษ์”

“เกิดอะไรขึ้น!?”

“เริงก็ไม่แน่ใจค่ะ กำลังเก็บของออกจากบ้านตามที่พี่ฤกษ์สั่ง แล้วมันก็เกิดอาการแพ้ขึ้นมา สงสัยอาหารที่สั่งตอนกลางวันจะมีกุ้งแต่เริงไม่รู้ .. เริงไม่ได้ตั้งใจจะรบกวนพี่ฤกษ์จริงๆนะคะ” ฤกษ์มองสภาพ “หายดีแล้วนี่ กลับบ้านได้แล้วใช่มั้ย เดี๋ยวพี่ให้เงินไว้ แล้วก็เรียกแท็กซี่กลับเองแล้วกันนะ” ฤกษ์จะควักเงิน ใจเริงรีบบอก

“ไม่ได้นะคะ.. อาการแพ้มันลดลงแล้วก็จริง แต่เริงยังเพลียๆอยู่เลย พี่ฤกษ์...ไปส่งเริงที่บ้านหน่อยนะคะ”

“ไม่ได้! พี่นัดพิมไว้” ใจเริงสวน) งั้นเริงจะโทร.บอกพิม” ฤกษ์ชะงัก “ขอให้พิมไปส่งเริง พิมคงไม่ใจร้ายเหมือนพี่ฤกษ์” ฤกษ์สวน “พูดแบบนี้หมายความว่ายังไง!? ขู่พี่เหรอ?”

ใจเริงอ่อนลง “เริงไม่ได้ขู่...แต่เริง... กลับบ้านไม่ไหวจริงๆนะคะ ... มันมึนหัวไปหมด เริงจะรบกวนพี่ฤกษ์ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย เริงจะรีบเก็บของออกไปจากชีวิตพี่ฤกษ์ให้เร็วที่สุด”

ใจเริงอ้อน “นะคะ...ขอแค่ครั้งนี้ครั้งเดียว .. เริงจะไม่รบกวนพี่ฤกษ์อีกเลย”

ใจเริงอ้อน..อ่อนแอน่าสงสารมาก .. ฤกษ์เห็นแล้วก็คิดหนัก..คิด..คิด...คิด ใจเริงลุ้น..ลุ้น..ลุ้น แล้วฤกษ์ก็พูดขึ้น

“เดี๋ยวพี่ไปจ่ายตังค์ เตรียมตัวให้เรียบร้อย เจอกันที่ล็อบบี้”

ใจเริงน้ำเสียงขอบคุณมากๆ “ขอบคุณมากค่ะพี่ฤกษ์”

ฤกษ์พยักหน้ารับแล้วก็เดินออกไป ด้วยความหวังว่าจะ “จบ” ลับหลังฤกษ์..ใจเริงตาแข็งกร้าวขึ้นทันที ยิ้มนิดๆที่มุมปาก รีบคว้าโทรศัพท์มาเช็คไลน์ของพิม..ไม่ตอบ ใจเริงลุ้นจะมามั้ย เห็นภาพพิมในไลน์...พิมยิ้มสดใส

 

ภายในรถพิม หน้าพิมทุกข์มาก....เครียด...คิดหนัก...น้ำตาเหมือนคลอตลอดเวลา แต่มันไม่ไหล พิมขับรถใจลอยมาก...เกือบชนคันหน้า พิมเบรคเอี๊ยดดดด !! เสียงบีบแตรดังสนั่น  พิมมือสั่นๆ หยิบมือถือมาดูทางต่อ พิมใจสั่น..พยายามดึงสติมาขับรถต่อ .... พิมขับรถไปด้วยใจที่สั่นระทึก แผนที่บอกว่าอีก ๓ นาทีจะถึงที่หมาย

 

ที่หน้าบ้านใจเริง..ต้นไม้ไหวด้วยแรงลม..พายุกำลังจะมา รถฤกษ์เข้ามาจอดอย่างเร็ว เอี๊ยด! ในรถฤกษ์รีบไล่ใจเริงลง “ส่งแค่นี้นะ พี่ต้องรีบกลับ”

ใจเริงมองรอบๆไม่เห็นรถพิม ใจเริงยื้อ  “แต่มีของใช้ส่วนตัวของพี่ฤกษ์อยู่กับเริง ไม่ขึ้นไปเอาเหรอ แป๊บเดียวเอง”

ฤกษ์ส่ายหน้า “ไม่เอา ทิ้งไปเลย”

“ของดีๆทั้งนั้น เสียดาย” ใจเริงทิ้งท้าย “เดี๋ยวเริงเอาไปฝากไว้กับพิมก็แล้วกัน” ใจเริงทิ้งท้ายแล้วก็เดินลงไปเลย

ฤกษ์จี๊ดเลย รู้ว่าใจเริงหยอดเพื่อแกล้ง ฤกษ์ทุบพวงมาลัยด้วยความโกรธแล้วลงจากรถรีบเดินเข้าบ้านไป ทันทีที่ฤกษ์เดินเข้าบ้าน .. รถพิมก็เคลื่อนเข้ามา ... พิมช็อค พิม..เห็นฤกษ์เดินเข้าไปในบ้านของใจเริง  พิมอึ้ง ... เบรครถ

ทันทีใจสั่น มือสั่น พิมช็อค !!! เหมือนหัวใจจะหยุดเต้น ... ลมพัดแรงขึ้น


13 หน้า