รีเซต

บทละครโทรทัศน์ เพลิงบุญ ตอน 17 หน้า 3

บทละครโทรทัศน์ เพลิงบุญ ตอน 17 หน้า 3
Pannaput_tvs
18 สิงหาคม 2560 ( 01:48 )
10.8M
เพลิงบุญ ตอน 17
12 หน้า

“ไม่ เริงไม่ปล่อย จนกว่าพี่ฤกษ์จะยอมยกโทษให้เริง”

ใจเริงเอามือฤกษ์มาตบหน้าตัวเอง ทั้งๆที่ฤกษ์พยายามขืนมือ แต่ใจเริงก็ไม่ยอมปล่อย ยังจับมือฤกษ์มาตบหน้าตัวเอง จนสุดท้ายฤกษ์ต้องเกร็งมือไว้และจับหน้าใจเริงไว้แน่น..และโพล่งออกมาอย่างดัง “พี่บอกว่าพอได้แล้ว”

ใบหน้าใจเริงอยู่ในอุ้งมือของฤกษ์....ใจเริงมองตาฤกษ์...แววตาอ้อนวอนและออดอ้อน พร้อมโดนลงโทษ ยิ่งกระตุ้น

ความรู้สึกด้านมืดของฤกษ์  ใจเริงค่อยๆยื่นมือออกไปและลูบที่ต้นขาฤกษ์อย่างรู้ใจ....ฤกษ์สะท้าน ความทรงจำเก่าๆย้อนกลับมาทันที ตอนมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งครั้งแรกที่ทะเล ตอนใจเริงลูบหน้าขา และจบลงบนเตียง !!!!

ใจเริงส่งแววตาท้าทาย และยินยอมอยู่ในที .. ฤกษ์ใจวูบวาบและภาวะขาดสติก็บังเกิด .. ทั้งความแค้น ความใคร่ ความอยากเอาชนะถาโถมใส่กัน จนสุดท้ายก็พ่ายแพ้กับด้านมืดของตัวเอง .. ฤกษ์กระหน่ำจูบใจเริงอย่างเร่าร้อน ใจเริงรับอย่างรู้ใจ ในจังหวะที่ฤกษ์กระหน่ำจูบใจเริงอย่างลืมตัว...ใจเริงพลิกตัวมาพิงประตูรถด้านคนนั่ง และไพล่มือมาด้านหลังเปิดประตูรถตู้และเอนตัวลงบนเบาะที่ยาวรับตัวพอดี พร้อมกับเหนี่ยวตัวฤกษ์ เข้าไปในรถ

รถตู้จอดอยู่ข้างทาง พระอาทิตย์ค่อยๆลับขอบฟ้า ความมืดเข้าครอบงำอย่างสมบูรณ์แบบ..รถตู้โคลงไปมา..ตามแรงเคลื่อนไหวของคนที่อยู่ข้างใน

 

ห้องนอนพิม เตียงนอนฝั่งที่ฤกษ์นอนประจำว่างเปล่า..ค่อยๆรับพิมนอนอยู่อีกด้าน พิมนอนไม่หลับ ... พลิกไปมา .. หันไปมองรูปแต่งงาน แล้วหันมามองเตียงที่ว่างเปล่าอย่างไม่คุ้นเคย แม้จะไม่คิดแต่พิมก็อดที่จะคิดมากไม่ได้อยู่ดี

“ได้ค่ะ .. กลับมาถ้าเราคุยความจริงกันมันคงไม่มีอะไร .. ขอแค่อย่าโกหกกันก็พอ”

“พิมอย่ามาจับผิดพี่นะ!! นี่พี่มาทำงาน!!! พี่จะต้องโกหกพิมทำไม!!

เริงอยู่ต่างจังหวัดน่ะพิม พอดีมาสมัครงานที่บริษัทคนรู้จัก แล้วเค้ามีต้องออกไปงานเลี้ยงกับลูกค้า เค้าเลยชวนเริงมา”

“แล้วนี่อยู่จังหวัดไหน”

“อยู่พัทยาจ้ะ”

“พี่ไปทำงานที่เชียงรายนะ”

พิมพยายามสะบัดไล่ความคิดอันฟุ้งซ่าน...และพยายามหลับตา..ไม่คิด..ไม่คิด..ไม่คิด

 

ฤกษ์กับใจเริงในรถตู้ ... ฤกษ์ “เอาคืน” ใจเริงอย่างสาแก่ใจและเร่าร้อน ......ขณะที่พิมนอนกระสับกระส่ายบนเตียงพยายามข่มความคิดตัวเอง...ยากเหลือเกิน

 

พระจันทร์แหว่งๆ แขวนอยู่บนท้องฟ้าอันมืดมิด เหมือนแสงสว่างอันน้อยนิด บนความมืดมน ที่เนินกลางป่า...เช้ามืด ... ฤกษ์เปิดประตูรถตู้ออกมาแล้วพุ่งออกไปอ้วก ใจเริงเดินตามออกมา ในชุดเสื้อคลุม เซ็กซี่ ส่งไวน์ให้ล้างปาก ฤกษ์ยกมือไม่เอา ใจเริงทำหน้าสำนึกผิด “เริงขอโทษ .. เริงห้ามใจตัวเองไม่ได้ เริงผิดเอง”


12 หน้า