บทละครโทรทัศน์ ปดิวรัดา ตอนที่ 8 หน้า 3
“โฮ้ย เรื่องพวกนี้ืจะอายทำไมวะ นี่แม่หนูรู้ไหม คนมุสลิมน่ะ มีบทบัญญัตินะ” กำนันคล้ายคิด “คุณโชติบอกไปซิ เสียงดังๆนะ เบาๆ แม่หนูคนนี้ไม่ชอบ”
รินมองหน้าคล้าย ค้อนๆ อะไรวะ แปลงสารหน้าตาเฉย
โชติยิ้มๆ บอกเสียงปรกติและสุภาพ “เอาหน้าที่ของสามีก่อนนะครับ ชายที่ประเสริฐสุดในทัศนะของพระผู้เป็นเจ้า คือ สามีที่มีความประพฤติดีที่สุดต่อภรรยา มองภรรยาในฐานะดอกไม้ที่ควรค่าแก่การทะนุถนอม มิใช่สาวใช้ในบ้าน ทั้งนี้ก็เพื่อคงไว้ซึ่งความสดใสสวยงามของเธอ”
รินซึ้ง “จริงหรือคะ”
“พระผู้เป็นเจ้าได้สร้างชายและหญิงให้มีลักษณะแตกต่างกัน เมื่อหลอมรวมกันแล้วจึงจะกลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่สมบูรณ์ แต่หากแยกจากกันก็จะมีความบกพร่องที่ต้องได้รับการเติมเต็ม”
“ความหมายจับใจเลยค่ะ”
“ด้วยเหตุนี้ หน้าที่ของภรรยา จึงต้องยินยอมเรื่องเพศสัมพันธ์ ภรรยาจะต้องยินยอมให้สามีมีเพศสัมพันธ์ตามปกติวิสัย”
กำนันคล้ายตบเข่าฉาด 3 ทีซ้อน ดีใจที่ตัวเองความจำแม่น “นี่ นี่ นี่ บอกแล้วๆ ว่ามีเรื่องเพศสัมพันธ์!” กำนันคล้ายเสียงดัง น้อยและคนงาน สามสี่คน รีดยาง ตากยางอยู่ห่างไปหันมามองขวับพร้อมกัน รินหน้าเหวอไป ศรัณย์ไอออกมา ขำจนสำลัก
“ฉันๆ ขออนุญาตไปเดินเล่นค่ะ ฮึ่ย” รินทั้งโกรธทั้งอาย เดินหนีไปเลย คนอื่นขำกันคิกคัก
กำนันคล้ายยังเสียงดังชัดเจนทุกเรื่อง เสมอเท่ากัน “เฮ้ยนังหนูจะไปไหน อายหรือ จะอายทำไม เรื่องธรรมชาติ กลับมานี่ๆ มาคุยกันเรื่องเพศสัมพันธ์ให้รู้เรื่องก่อน”
น้อยกับคนงาน ขำกันดังขึ้นเรื่อยๆ ในขณะที่โชติกับศรัณย์ยังพยายามรักษาความเป็นสุภาพบุรุษ
บ้านปลัด อรุณฤกษ์กับดวงสวาท เข้ามายกมือกราบลาคุณหญิงแก้ว มีกระเป๋าเดินทางข้างๆคนละใบ “อย่าหาว่าเสียมารยาทกับแขกเลยนะ บ้านช่องห้องหับมันเล็กนิดเดียว คุณสองคนมาลำบากอยู่อย่างนี้ ดิฉันก็เกรงใจ”
“ผมต้องขอโทษในเรื่องที่เกิดขึ้นเช่นกันครับ”
ดวงสวาทมองหา คุณหญิงแก้วเลยบอก “ไม่ต้องมองหาหรอก ศรัณย์เค้าไปทำงานแล้ว”
“ไม่ได้มองหาศรัณย์ มองหาคุณบราลีเจ้าค่ะ ตั้งแต่เช้าไม่เห็นเธอเลย”
“ศรัณย์ เขาบังคับให้บราลีไปอยู่ในหมู่บ้านกับเขา ไปกันตั้งแต่เช้า”
อรุณฤกษ์ ดวงสวาทตกใจพูดพร้อมกันออกมา" ไปอยู่ในหมู่บ้าน!”
“เขาจะเข้าไปจับโจร พวกก๊กเสือขาว เข้าไปหลายวัน ก็เลยเอาเมียไปด้วย”
“ไปกันสองคน!” ดวงสวาทกำหมัดแน่นโกรธ
“แถวนี้มีโจรหรือครับ รินจะอันตรายไปด้วยหรือเปล่าครับ”