บทละครโทรทัศน์ ปดิวรัดา ตอนที่ 11
ที่อนามัย น้อยนอนป่วยอยู่ นิ่มมองซ้ายมองขวา แล้วเข้าไปหาแม่ ด้วยความเป็นห่วง “แม่ ...แม่เป็นยังไงบ้าง”
น้อยลืมตาขึ้นมาเห็นหน้าลูกปั๊บ น้ำตาไหลทันที เอามือไปจับหน้านิ่มไปมา “นังนิ่ม ลูกแม่ ชาตินี้แม่คิดว่าจะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว นี่เอ็งหนีพวกไอ้บางออกมาเจอแม่หรือลูก”
“ฉันห่วงแม่นะ ตกลงหมอบอกว่าแม่เป็นอะไร แม่จะอยู่อีกไม่นานจริงหรือจ๊ะ”
น้อยยังสะอึกสะอื้น “เอ็งหายไปอยู่ในป่าตั้งหลายปี ทนอยู่ได้ยังไงกันลูก”
“ค่ายของเรา มีทุกอย่าง อาหารหยูกยา ไม่ต้องห่วงนะ ว่าแต่แม่เถอะ ตกลงแม่เป็นอะไร”
“ค่ายของเอ็ง เอ็งไม่กลัวทางการเขามาปราบหรือ ทางการเขาสั่งจับตายเสือทุกคน เอ็งไม่กลัวหรือลูก”
“ค่ายของเราอยู่ที่เขาโอบ มีภูเขาล้อมรอบ พวกเราไม่กลัวหรอกจ้ะ”
ตำรวจคนหนึ่งแอบฟังอยู่ ตำรวจพยักหน้ารับรู้ พอจะรู้ว่าอยู่ตรงไหน รีบออกไปแจ้งข่าว
ในป่า เสียงวิทยุที่หลังของศรัณย์ดังขึ้น “แจ้งทุกหน่วย พิกัดเป้าหมายคือ เขาโอบ” ศรัณย์ครุ่นคิด รู้สึกแปลกๆ ไม่น่าเชื่อถือ “เขาโอบ อยู่แถวนี้นี่เอง ทำไมมันใกล้นัก ...ย้อนกลับไป” ศรัณย์วิ่งไปนำหน่วยของตนเดินกลับไปทางเดิมเพราะ เขาโอบอยู่ที่ด้านของโชติ
ที่วิทยุของโชติ ได้รับข้อความเดียวกัน “แจ้งทุกหน่วย พิกัดเป้าหมายคือ เขาโอบ”
โชติดีใจ มั่นใจ มุ่งมาด “เขาโอบ ข้างหน้านี้เอง ไป” กลุ่มของโชติเร่งฝีเท้าไปข้างหน้า
ที่อนามัย นิ่มจับมือน้อย เอามืออังดูที่หน้าผากน้อย “นี่ตกลงแม่เป็นอะไรกันแน่ เขาลือว่าแม่ป่วยหนักจริงหรือจ๊ะ”
“แม่ไม่ได้เป็นอะไร แม่แค่อยากเห็นหน้าเอ็ง”
“ไม่ได้เป็นอะไรหรือ ... หมายถึงสบายดี สบายดีทุกอย่างหรือ”
น้อยพยักหน้า ดึงมือนิ่มไว้ “กลับมาอยู่ที่บ้านเรานะลูก ทิ้งไอ้บางมันเสีย พ่อกับแม่แก่แล้ว อยากอยู่กับลูกหลาน อย่ากลับไปค่ายโจรเลยนะ อยู่กับแม่ได้ไหมลูก”
นิ่มโกรธ ลุกขึ้นยืนทันที “เหมือนที่พี่บางพูดไม่มีผิด! พ่อกับแม่จะทรยศฉัน จะใช้ฉันเป็นเครื่องมือ !”
กำนันคล้ายโผล่ออกมาทันที แอบฟังอยู่มุมหนึ่ง “นังลูกอกตัญญู เอ็งรักผัวมากกว่าพ่อแม่ พ่อแม่ก็อยู่ที่เดิม ไม่เคยคิดจะดูดำดูดี”
“พ่อกีดกันฉันกับพี่บางก่อน จะมาว่าฉันไม่ได้”
ข่าวที่เกี่ยวข้อง
- คลิก ดูย้อนหลังละครปดิวรัดา ทุกตอน ได้ที่นี่
- เจมส์จิ เบลล่า ทวงบัลลังก์คู่จิ้น ฟินหนักมาก ฉากเข้าห้องหอ ในปดิวรัดา