บทละครโทรทัศน์ ปดิวรัดา ตอนที่ 11 หน้า 5
รินหันไปหยิบกระดาษพับทุกใบมากาเปิดออกเป็นคำว่า “ขอบคุณ”ซ่อนอยู่ทุกตัวไป รินน้ำตาไหลลงมาทันที นึกถึงสิ่งที่ตนไม่ได้ทำ กับคำขอของศรัณย์
“หยุดๆๆ คุณบอกมาตลอด คุณต้องการให้ฉันทำหน้าที่ของฉัน ฉันก็ทำให้แล้วนี่ไง ยังจะเอาอะไรกับฉันอีกหา”
“แค่อยากให้อวยพร คำอวยพรของคนที่ห่วงใย เป็นกำลังใจให้ผมเข้มแข็ง ผมได้จากแม่มาคนหนึ่งแล้ว คุณอวยพรให้หน่อยไม่ได้หรือ พรุ่งนี้แล้วนะ ผมจะพาตำรวจเข้าป่า”
“ไม่ ไม่ ไม่ ฉันไม่มีกะจิตกะใจอะไรทั้งนั้น ออกมาจากมุ้งเดี๋ยวนี้ แล้วเอาหมอนใบนั้นไปทิ้งเลย มันมีน้ำลายคุณด้วย เอาออกไปเลยนะ”
ริน ทรุดลงร้องไห้โฮ นึกไปว่ามันอาจจะเป็นลางไม่ดี “ฉันขอโทษ ขอโทษที่ไม่ได้อวยพรคุณ อย่าตายนะ”
เนื่องเดินเข้ามาเจอเข้า ตกใจมากที่รินร้องไห้อย่างหนัก “คุณนาย เป็นอะไรไปคะ”
“คุณต้องกลับมานะ ศรัณย์คุณต้องกลับมา”
“โธ่ คุณนาย ร้องไห้ใหญ่เลย ผู้ชายในหมู่บ้านออกไปกันหลายคน ต้องไปช่วยทันแน่ ทำใจดีๆไว้นะคะ” เนื่องโอบรินเข้ามาด้วยความสงสาร
ในป่า ริมน้ำ เสือบางวิ่งมา ศรัณย์วิ่งตาม ยิงปืนออกไปด้วย เสือบางยิงตอบเป็นระยะ จนกระสุนเสือบางหมด
เสือบางแค้น ทิ้งปืน “โธ่โว้ย”
ศรัณย์ กระสุนหมดเหมือนกัน เก็บปืนไว้ วิ่งตามต่อไป
เสือบางวิ่งมาเรื่อยๆ มาเจอที่กำบัง ศรัณย์วิ่งตามมา เสือบางดึงใบไม้ มาเสก พึมพำคาถามนต์พรางตัว เสือบางเอาใบไม้มาคาบไว้ที่ปาก ไม่เคี้ยว ไม่กลืน ศรัณย์วิ่งมาใกล้และถูกทางแล้ว แต่เมื่อมองไปข้างหน้า จู่ๆ เกิดหมอกจางเกิดปกคลุมขึ้นมา โดยไม่มีเหตุผล เสือบางหันไปเห็นมีหมอกคลุมตัวก็ยิ้ม แล้วออกวิ่งต่อไป ศรัณย์ครุ่นคิดว่าจะไปทางไหน ท่ามกลางหมอกมัว มองไม่เห็นตัวของบาง
ศรัณย์หลับตา รวบรวมกำลังใจ “พรของแม่ จะอยู่กับผม วันนี้ผมต้องชนะ” ศรัณย์ตัดสินใจมุ่งหน้าต่อไป
ท่ามกลางหมอกควัน เสือบางที่กำลังเจ็บวิ่งข้ามลำธารไป ด้วยความยากลำบาก สักพักเสือบางได้ยินเสียงนกร้องด้านหลังที่มีหมอกหนา เสือบางหยุดหันไปมอง เห็นแต่หมอกไม่เห็นใคร เสือบางเดินต่อไป แต่พอเสียงนกร้องอีกครั้ง เสือบางสะดุดอีก เสือบางหันมา เห็นศรัณย์ลอยแหวกผ่านหมอกมา ศรัณย์โหนเถาวัลย์พุ่งตัดหมอกมาอย่างเท่ แล้วใช้เข่าลอยทิ่มไปที่คางของเสือบางเปรี้ยง จนเสือบางล้มลงไปในน้ำ ศรัณย์ลงไปดึงเสือบางขึ้นมาชกต่อยสู้กันในน้ำ ซัดกันด้วยหมัดหลายหมัด ส่วนใหญ่ศรัณย์เป็นฝ่ายได้เปรียบ จนศรัณย์ไปขึ้นคร่อมเสือบาง เสือบางถูกศรัณย์กดที่ไหล่จนเลือดปริออกมา
ศรัณย์เยาะ “ไหนว่าโจรก๊กเสือขาว ยิงฟันไม่เข้าไง”