บทละครโทรทัศน์ ปดิวรัดา ตอนที่ 20
ที่ว่าการอำเภอ ห้องรับแขกใหญ่ ทั้งหมดย้ายกันมานั่งคุยกันในห้องที่เป็นส่วนตัว อยู่พร้อมหน้ากันทั้งหมด
ชรัตน์คุยกับเจ้าคุณบำรุงและคุณหญิงเพ็ญแข “สร้อยเส้นนี้ทำมือ มีเส้นเดียวในโลก ถ้าเจ้าคุณและคุณหญิงยืนยันว่าเป็นของคุณรินจริง ก็แสดงว่าคุณรินเป็นน้องสาวที่หายไปของผม อ้อ มีรูปแม่ของรินด้วยครับ”
รินตกใจ “รูปแม่หรือคะ” ริน คุณหญิงเพ็ญแขมองรูปเรียงที่ชรัตน์เอาให้ดู
“ผู้หญิงคนนี้ ฉันเคยเจอนี่”
“แม่เรียงครับ แม่ของรินชื่อเรียงครับ คุณหญิงรู้จักด้วยหรือครับ”
20 กว่าปีที่แล้ว คนขายอาหารขายข้าวแกงตักอยู่ เรียงอุ้มทารกริน สภาพซอมซ่อป่วยหนักมาก เดินมายกมือไหว้เจ้าของร้านอาหาร “ขอข้าวกินสักจานได้ไหมจ๊ะ ตั้งแต่เช้ายังไม่ได้กินอะไรเลย”
“มาขงมาขออะไร ออกไป๊ สกปรก เดี๋ยวลูกค้าไม่เข้าร้าน”
คุณหญิงเพ็ญแขเดินมาซื้อของ เดินผ่านเรียงเห็นเจ้าของร้านอาหารกำลังไล่เรียงที่ไอโขลกๆ ก็สงสาร เดินเข้าไปหาเรียงกับเจ้าของร้าน “ไม่ต้องไล่เค้าแล้ว เอานี่ ฉันจ่ายเงินให้เอง ตักข้าวให้เขากินเถอะจะได้มีน้ำนมให้ลูก”
“งั้นไปกินไกลๆโน่นเลยนะ”
เรียงพยักหน้ายกมือไหว้คุณหญิงเพ็ญแข คุณหญิงเพ็ญแขยิ้มให้อย่างเมตตา คนขายตักข้าวแกงให้ เรียงรับไปนั่งที่พื้นอีกมุมตามคำสั่ง กินไปมองคุณหญิงเพ็ญแขซาบซึ้ง คุณหญิงเพ็ญแขเดินเข้าไปร้านขายยา เรียงมองตามไม่วางตาคิดว่าคนมีเมตตาอย่างนี้ที่จะเลี้ยงรินได้
หน้าบ้านเจ้าคุณบำรุง คุณหญิงเพ็ญแขนั่งสามล้อมา สาวใช้วิ่งมาเปิดประตู เรียงแอบตามคุณหญิงเพ็ญแขมา มองไปที่สนามเห็นรถเข็นเด็กตั้งอยู่สองคัน มีพี่เลี้ยงกำลังอุ้มเด็กหญิงวัยใกล้เคียงกับรินลูกสาวเรียงอยู่สองคน คุณหญิงเพ็ญแขเดินเข้าไปหาลูกกอดหอมอย่างคิดถึง เรียงมองภาพตรงหน้าอย่างใช้ความคิดก่อนจะไอโขลกๆ
ใกล้ฟ้าสาง เรียงเดินอุ้มลูกน้อยกลับมาหน้าบ้านเจ้าคุณบำรุง มองเด็กน้อยในอ้อมอกที่หลับสนิท เรียงร้องไห้ไปไอไป ป่วยหนักจนร่างกายแทบไม่ไหว“รินจ๋าเราลากันตรงนี้นะลูก ถ้าแม่ไม่ทิ้งลูกไว้ที่นี่ แม่เป็นอะไรไปเราสองคนก็อาจจะตายพร้อมกันแต่ถ้าลูกแม่อยู่ที่นี่ อยู่กับคนจิตใจดี มีเมตตา แม่เชื่อว่าเค้าจะเลี้ยงดูลูกอย่างดี” เรียงร้องไห้ เอากระดาษที่เขียนชื่อรินและสร้อยทองซุกไว้ในผ้าอ้อม ก่อนจะเดินจากไป
ข่าวที่เกี่ยวข้อง
- คลิก ดูย้อนหลังละครปดิวรัดา ทุกตอน ได้ที่นี่
- เจมส์จิ เบลล่า ทวงบัลลังก์คู่จิ้น ฟินหนักมาก ฉากเข้าห้องหอ ในปดิวรัดา