บทละครโทรทัศน์ ปดิวรัดา ตอนที่ 20 หน้า 3
“เลิกค่ะ การแต่งงานจะต้องเป็นโมฆะใช่ไหมคะรัณย์”
ศรัณย์มองหน้าริน รินลุ้นว่าศรัณย์จะตอบยังไง “ผมมึนไปหมด คืนนี้หนักหนาสำหรับทุกคนแล้ว แยกย้ายกันก่อนเถอะครับ” ศรัณย์ลุกออกไปทันที
ดวงสวาทโวยตามไป “คุณศรัณย์ คุณจะไปไหนคะ เดี๋ยวสิ เรื่องใหญ่ขนาดนี้จะทิ้งไปเฉยๆแบบนี้ไม่ได้นะคะ”
ทุกคนอึ้งต่อ นั่งมองกัน เรื่องยังไม่จบแค่นี้
ศรัณย์เดินออกมา ตามด้วยดวงสวาท และคนที่เหลือทุกคน
“เขาหลอกคุณ เขาดูถูกคุณนะคะ ทั้งครอบครัวรวมหัวกันหลอกแบบนั้น รัณย์ยอมได้ยังไงคะ”
คุณหญิงแก้วตัดสินใจได้แล้ว “แต่พ่อศรัณย์แต่งงานกับหนูบราลีแล้ว มันซับซ้อนเกินกว่าที่จะมาเลิกรากันแล้วนะแม่ดวงสวาท”
อรุณฤกษ์ยืนยันหนักแน่น “ผมในฐานะที่โตมากับครอบครัวนี้ ขอยืนยันกับคุณศรัณย์อีกคน ท่านเจ้าคุณกับคุณหญิงเลี้ยงดูรินเป็นลูกหลานไม่ใช่คนใช้ ที่สำคัญคุณกับรินแต่งงานกับมาเกือบปีแล้ว ทะเบียนสมรสก็จดแล้วด้วย อย่าลืมนะครับ”
รินอธิบาย “ดิฉันไม่เคยคิดเรื่องแม่ เรื่องชาติกำเนิด ชีวิตของฉันมีแต่ครอบครัวนี้ ไม่ว่าแม่แท้ๆของฉันจะเป็นเศรษฐีหรือชาวป่าชาวดงก็ไม่มีความหมาย ชีวิตที่บ้านบำรุง ชีวิตกับคุณศรัณย์ต่างหากที่สำคัญ”
ศรัณย์หันมามองสายตารินที่ส่งความรักมาให้ แต่สายตาศรัณย์ยังมีแต่ความเหวอ งง
ดวงสวาทต่อว่า “หน้าด้าน โกหกเขาแล้วยังมีหน้ามาพูดว่าไม่ได้โกหก”
“คุณต่างหากที่หน้าด้าน”
“ฉันทนไม่ไหวแล้ว ตายเป็นตาย” ดวงสวาทบุกไปหาริน
ดวงสวาทเข้าไปตบ แต่โดนรินจับล็อคคล่องแคล่วเพราะเรียนมาจากศรัณย์ แล้วผลักออกไป จนดวงสวาทหน้าคะมำไปหาชรัตน์
ชรัตน์ช่วยรับไว้ “โห คล่องแคล่วสมเป็นเมียปลัดนักบู๊”
“นี่ แก ... แก” ดวงสวาทชี้หน้าด่าเร่าๆ
“เลิกยุ่งกับชีวิตคู่ของคนอื่น หันไปสนใจชีวิตคู่ของตัวเองเสียทีเถอะค่ะ คุณจมอยู่กับความอิจฉาริษยาจนหาชีวิตตัวเองไม่เจอแล้ว”
“เคยได้ยินไหมสำหรับบางคน ความแค้นคือลมหายใจ ฉันสนุกที่จะอยู่ตรงนี้ สนุกที่ได้สั่งสอนหล่อน”
“สนุกที่ได้เอาชนะฉันใช่ไหม ฉันไม่ยอมแพ้คุณหรอก และคุณก็จะไม่มีวันได้สนุกด้วย”
“คนที่จะตัดสินว่าใครแพ้หรือชนะ สนุกหรือไม่คือคุณศรัณย์ ดูหน้าเขาสิ ฉันคบกับเขามาสิบปี สีหน้าของเขาตอนนี้ฉันเดาออก ว่าหล่อนไม่มีวันได้ศรัณย์กลับคืนไปหรอก”
ทุกคนมองหน้าศรัณย์ที่หันไปมองทางอื่นมาพักหนึ่งแล้ว ดวงตาฉายแววสับสน วุ่นวายระคนเจ็บปวดเห็นได้ชัด
“คุณศรัณย์” รินตกใจที่เห็นสีหน้านั้น