บทละครโทรทัศน์ ปดิวรัดา ตอนที่ 4 หน้า 3
“แม่สายถามฉันว่าอะไร”
“ถามว่าชอบสิ่งที่ฉันทำไหม”
“เออ ฉันก็ตอบว่าไม่ชอบ แต่เขาไม่ได้ถามฉันนี่ว่า ฉันชอบหล่อนไหม” รินหน้าแดง ศรัณย์เดินเข้ามาใกล้ สายตากรุ้มกริ่ม “ถ้าถาม ฉันจะตอบแม่สายไปว่า ....” ศรัณย์เน้น “ไม่แน่ !” ศรัณย์มองด้วยสายตาพิฆาตนารี จนรินกลืนน้ำลายลงคอ เหวอยิ่งกว่าเดิม ศรัณย์หัวเราะ ฮัมเพลง เดินเข้าบ้าน ได้ทำอะไรลงไปอย่างสะใจทุกอย่างแล้ว ก็มีความสุขขึ้นมาเฉยๆซะงั้น
รินพึมพำหน้าแดง แทบไม่อยากเชื่อหู “คนบ้าอะไรกันนี่”
เสริมกับคุณหญิงแก้วรีบวิ่งมาดู ส่งเสียงบอกกันดังลั่นบ้านด้วยความดีใจ
“คุณนายกลับมาแล้ว คุณปลัดพาคุณนายกลับมาแล้วครับ”
“บราลี ใจคอจะไม่ล่ำลากันเลยหรือลูก”
รินยิ้มแห้ง ยกมือไหว้ “กราบขอโทษค่ะคุณหญิง ตอนนั้นมัน ... ไม่ทันคิด”
“ถ้าหนูกลับบ้านตอนนี้ จะเกิดเรื่องใหญ่กับพ่อแม่ ท่านจะเสียชื่อ หาว่าทิ้งสัจจะบ้าง ม่ายขันหมากบ้าง ผู้คนจะเอาไปลือไม่จบสิ้น หนูคงไม่อยากให้เป็นอย่างนั้นใช่ไหมลูก”
เสนอรีบไปยกกระเป๋าจากรถขึ้นบ้าน “รถไฟวันนี้ไม่มีแล้ว กลับเข้าบ้านก่อนนะขอรับ”
“มาเถอะลูก เข้าบ้าน” คุณหญิงแก้วประคองรินเข้าบ้าน
สายออกมาดูเหมือนกัน ถอนหายใจโล่งอก นึกว่าเราไล่คุณนายกลับบ้านเสียแล้ว เสริมยืนอยู่ด้วย “เกือบไปแล้วนะแม่ เกือบเป็นมือที่สามทำลายการแต่งงานเขาแล้วนะ”
สายตบหัวลูก “มือที่สามบ้าบออะไรของเอ็ง”
เรือนหลังเล็ก รินนอนไม่หลับ พลิกไปพลิกมา ในสายตาของริน ศรัณย์ผีเข้าผีออกชัดๆ
“ฉัน “ไม่ชอบ” ทุกสิ่งที่หล่อนทำ ! ไม่ชอบ !”
รินหน้าแดง ศรัณย์เดินเข้ามาใกล้ สายตากรุ้มกริ่ม “แต่เขาไม่ได้ถามฉันนี่ว่าฉันชอบหล่อนไหม ถ้าถาม ฉันจะตอบแม่สายไปว่า .... ไม่แน่ !”
รินถึงกับลุกนั่ง “คนบ้า คนบ้าชัดๆ ฉันไม่เข้าใจคุณเลย”
ในขณะเดียวกันศรัณย์กำลังชกมวย คิดถึงอดีต
ศรัณย์กับดวงสวาทที่ชายทะเล คนรักวิ่งเล่นกอดกันอยู่ในทะเล ศรัณย์ดึงดวงสวาทมา เห็นดวงตาใบหน้าใต้แสงนวลที่สวยงามของดวงสวาท ศรัณย์หลงใหล ทั้งสองกอดกัน ลงไปบนหาด ศรัณย์จูบดวงสวาท
นี่คือความทรงจำที่เจ็บปวดที่สดุ เพราะเป็นความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งมาก โดยเฉพาะในสังคมสมัยนั้น ศรัณย์นั่งลงกับพื้น เจ็บปวด น้ำตาคลอ แล้วไหลลงมา
วันใหม่ วังของนริศ รถหรูจากสนามบินวิ่งเข้าสู่วังอันใหญ่โต นริศกับดวงสวาททั้งสองไปฮันนีมูน กลับมาที่บ้าน รถมาจอดหน้าวัง แท็กซี่เอากระเป๋าเดินทางใบใหญ่สองใบลงให้ ทั้งสองเดินประคองกันเข้ามา นริศเปิดประตูวัง ไขกุญแจด้วยตัวเอง