บทละครโทรทัศน์ ปดิวรัดา ตอนที่ 3 หน้า 9
คุณหญิงแก้วกังวลใจ “ร้องไห้แล้ว จะอยู่ถึงวันแต่งงานหรือเปล่าก็ไม่รู้ ฉันกลัวเจ้าสาวจะหนีกลับซะก่อนน่ะสิ เฮ้อ”
เสนอพลอยวิตกไปด้วย “ถ้าอย่างนั้นก็แย่สิครับ”
กลางคืน ห้องนอนศรัณย์ ศรัณย์มองจดหมายชรัตน์ฉบับเดิม แล้วเริ่มเขียนตอบ “ชรัตน์เพื่อนรัก นายถามว่าฉันเป็นอย่างไร เหมือนที่ใครคนหนึ่งพูด เมื่อ “เขาไม่ต้องการเรา” ความรู้สึกเช่นนี้ แสนเจ็บปวด ฉันคิดถึงดวงสวาท!.... ยิ่งถูกเขาปฏิเสธยิ่งคิดถึง” ศรัณย์น้ำตาคลอ คิดไปถึงห้วงเสน่หาในอดีต
ในอดีตที่บ้านดวงสวาท ดวงสวาทกับศรัณย์นั่งเล่นที่เก้าอี้ริมสระ ดวงสวาทในชุดเซ็กซี่นอนหลับบนเก้าอี้ผ้าใบ ศรัณย์นอนข้างๆ ศรัณย์มองใบหน้า จมูก ดวงตาของดวงสวาท ศรัณย์ใช้มือลูบไล้ช้าๆ จากที่แขนไปที่ดวงหน้า ดวงสวาทยิ้ม ทั้งที่หลับตา ศรัณย์ก้มลงจูบดวงสวาท
“ผิวเนียนนุ่ม ใบหน้าสวย ริมฝีปากอวบอิ่ม ความทรงจำพวกนั้น กำลังจะฆ่าฉัน !” ศรัณย์นั่งพิงลงกับโต๊ะ น้ำตารินไหล อกหักครั้งแรกและครั้งใหญ่ในชีวิต
วันใหม่ ที่เรือนเล็ก ดอกมะลิเป็นแปลงส่วนใหญ่ สลับกับดอกไม้ไทย วางเต็มบ้านแล้ว นอกบ้านเรียบร้อยขึ้นมาก ศรัณย์เดินขึ้นเรือนมาจะมาหาแม่ แล้วชะงัก รินกำลังเย็บผ้าม่าน ลมพัดเบาๆที่ปลายผมสวยงามมาก ศรัณย์ยืนมองอึ้ง รินกำลังมีสมาธิกับการเย็บผ้า จนเหมือนอมยิ้มน้อยๆ
คุณหญิงแก้วเดินตามมา“สวยมากเลยว่าไหม”
“อะไรครับ”
“ผู้หญิงบางคนมีเอาไว้ “ตรึงกาย” เอาไว้ตักตวงให้อิ่มกาย แต่ผู้หญิงบางคน สวยตรึงใจ มีเอาไว้ตักตวงให้อิ่มใจ ลูกของแม่ชอบอย่างไหน”
ศรัณย์เก้อเขินไป “พูดเรื่องอะไรครับ ผมไม่เข้าใจ”
“เข้าใจอยู่แล้ว ไม่งั้นหน้าจะแดงได้ยังไง” ศรัณย์เจื่อน คุณหญิงแก้วยิ้มชี้ชวนออกไปดูต้นไม้รอบบ้าน “ดูสิ บ้านน่าอยู่ขึ้นมาด้วยมือของเธอแท้ๆ”
ศรัณย์ยืนมองตาม คุณหญิงแก้วแอบมอง เห็นศรัณย์มีแววคิดตามก็ดีใจ
ในครัว รินทำครัวคนเดียว คุณหญิงแก้วเดินมาหา “นึกอยู่แล้ว ว่าไม่ใช่ฝีมือแม่สาย”
รินยิ้มแห้ง “ว่างๆน่ะค่ะ”
คุณหญิงแก้วเปิดหม้อดินดู “ขนาดข้าวเปล่ายังหอมกว่าปกติ อาหารสูตรชาววังใช่ไหม”
“คุณหญิงเอ้อ คุณแม่เคยบอก กินอาหารดีๆ ชีวิตก็จะดีตาม”