บทละครโทรทัศน์ ปดิวรัดา ตอนที่ 14
ที่บ้านเจ้าคุณบำรุง รินกับศรัณย์อยู่ในห้องพระ พร้อมกับพานพวงมาลัยคนละพาน ทั้งสองวางพานแล้วก้มลงกราบพระ
ศรันย์ถาม “ชวนมาสวดมนต์ด้วยกันหรือ”
“หนังสือพิมพ์ลงว่าวันนี้เป็นฤกษ์สำคัญราหูย้ายเรือน ฉันก็เลยชวนคุณมาไหว้พระ สวดมนต์”
“ไม่เคยรู้ว่าหล่อนถือฤกษ์ยาม”
“ปกติไม่เคย แต่พวกเสือขาว เอ้อ มีคาถาอาคม”
“ฉันไม่เคยกลัวคุณไสย คนที่มีศีลธรรมหมั่นสวดมนต์ไหว้พระ คนพวกนี้คุณไสยทำอะไรไม่ได้”
“คุณเข้มแข็งอย่างนี้นี่เอง ถึงกล้าอาสามาปราบเสือขาว”
“ข้าราชการที่ทำเพื่อประชาชน พระสยามเทวาธิราช จะปกป้องคุ้มครองพวกเขา พระสยามเทวาธิราชคืออะไรคุณรู้ไหม ท่านคือเหล่าเทวดาที่ปกป้องบ้านเมืองทุกพระองค์ไง”
“คนดีๆยังไงก็คนละชั้นกับพวกโจร”
“ใช่ คนพวกนั้น ใช้คาถาอาคมย้อมใจตัวเองและพวกพ้องให้เข้มแข็ง และหลอกคนอื่นให้หวาดกลัว ถ้ามันสะกดจิตตัวมันเองได้ ผมก็สะกดจิตตัวเองได้เหมือนกัน ผมต้องชนะมันเท่านั้น”
“คุณถึงไม่มีของขลังอะไรเลย”
“สวดมนต์ก็ได้ ถ้าคุณสวดเป็นเพื่อนนะ”
รินถอดสร้อยที่คอของตนเองออก “สร้อยเส้นนี้เป็นของสำคัญมากสำหรับฉัน เพราะเป็นของอย่างเดียวที่ เอ้อ แม่ให้มา”
“ผมรับไม่ได้หรอก ของมีค่าขนาดนี้”
“คราวที่แล้วคุณขอคำอวยพรจากฉัน จำได้ไหม” รินนึกถึงเมื่อครั้งศรัณย์ขอคำอวยพร
“หยุดๆๆคุณบอกมาตลอด คุณต้องการให้ฉันทำหน้าที่ของฉันฉันก็ทำให้แล้วนี่ไงยังจะเอาอะไรกับฉันอีกหา”
“แค่อยากให้อวยพร คำอวยพรของคนที่ห่วงใย คือความเข้มแข็งของผมนะ ผมได้จากแม่มาคนหนึ่งแล้ว คุณอวยพรให้หน่อยไม่ได้หรือ พรุ่งนี้แล้วนะ ผมจะพาตำรวจเข้าป่า”
“ไม่ ไม่ ไม่”
หลังจากนั้น รินได้ข่าวว่าศรันย์หลงเชื่อกับดัก เธอทรุดลงร้องไห้โฮ นึกไปว่ามันอาจจะเป็นลางไม่ดี “ฉันขอโทษ ขอโทษที่ไม่ได้อวยพรคุณ อย่าตายนะ ฮือ”
ข่าวที่เกี่ยวข้อง
- คลิก ดูย้อนหลังละครปดิวรัดา ทุกตอน ได้ที่นี่
- เจมส์จิ เบลล่า ทวงบัลลังก์คู่จิ้น ฟินหนักมาก ฉากเข้าห้องหอ ในปดิวรัดา