บทละครโทรทัศน์ สะใภ้รสแซ่บ ตอนที่ 2
ในครัวบ้านนรินทร์จรรยา เดชกำลังกินข้าวเที่ยงอยู่ มีป้าบัวเผื่อนคอยกำกับดูแล
น้อยรีบวิ่งหน้าตื่นเข้ามาหา “เกิดเรื่องใหญ่แล้ว ป้าบัวเผื่อน พี่เดช”
ป้าบัวเผื่อนสงสัย “ไฟไหม้ที่ไหนเหรอวะ นังน้อย”
“คุณหญิงกับคุณมิว กำลังทะเลาะกันใหญ่เลย...”
“อืม..เรื่องเจ้านาย อย่าไปยุ่งเลย” ป้าบัวเผื่อนเอ่ยเตือน
“นั่นสิ กินข้าวต่อดีกว่า” เดชไม่สนใจ กินข้าวต่อ
“โหย อุตส่าห์แจ้นมาบอก ไปคนเดียวก็ได้...” น้อยบ่น
“เดี๋ยว รอด้วย” ป้าบัวเผื่อนกลับสนใจ รีบตามน้อยออกไปทันที เดชมองตามส่ายหัวไรว๊า
ภายในห้องนั่งเล่น ปทุมวดีลุกขึ้นด้วยมาดนางพญาแล้วชี้หน้าว่าประภาพรรณ กลัวเสียหน้าถ้ากลัวสะใภ้ เสียตั้งแต่วันแรก “อย่ามาใช้นิสัยอันธพาล ใช้แรงมากกว่าสมอง ที่นี่บ้านผู้ดีนะยะ”
ประภาพรรณลดการ์ดลงยืนนิ่งพูดด้วยท่าทางสงบ “มิวไม่ชอบหาเรื่องใครก่อนอยู่แล้วค่ะ คุณแม่สามี แต่เมื่อวานนี้ คุณแม่สามีก็น่าจะจำได้ว่าเป็นวัน อะไร เพราะอะไร มิวถึงตื่นเที่ยง...”
“วันที่ตากรมันหลงผิดแต่งงานกับหล่อน วันอัปยศอดสูของชีวิตชั้น ใครจะจำไม่ได้กันยะ” ปทุมวดีตอบด้วยท่าทางเดือดไม่หาย ป้าม้วนกับแต้วรีบถอยหลบไปอยู่หลังนาย ขณะที่ตรงประตู น้อยพาป้าบัวเผื่อนมา แอบดูแอบฟัง
“มิวดีใจที่คุณแม่สามียังไม่แก่ขนาดอัลไซเมอร์ ความจำเสื่อม วันแต่งงาน พอกลางคืนก็ส่งตัวเข้าหอ เค้าทำอะไรกันเอ่ย มิวเลยตื่นสาย...มีความสุขแต่เหนื่อยค่ะ”
ปทุมวดีทน ไม่ได้อีกรอบที่ประภาพรรณพูดเรื่องนี้โดยไม่อายปาก “ต๊าย นี่หล่อนพูดเรื่องนี้ได้เต็มปาก ไม่รู้จักอายบ้างหรือไง หล่อนจะโทษลูกชายชั้นเรอะ”
“ก็ไม่ได้โทษนะคะ แต่คุณกรอะ รีดเลือด รีดน้ำตาล โปรตีน คาร์โบไฮเดรต ไขมันแล้วก็พลังงานออก จากร่างมิวจนฟ้าสางเลยค่ะ”
ปทุมวดีได้ยินอย่างนั้นก็ทำท่าจะเป็นลม “แก แก พูดมาได้ไม่มียางอาย ชั้นไม่เคยพบเคยเห็นผู้หญิงหน้าด้านอย่างแกเลย อยากจะเป็นลม...”
ป้าม้วนกระซิบ “คุณหญิงอย่าเป็นลมนะเจ้าคะ”
แต้วกระซิบ “ใช่ค่ะ ไม่งั้นจะแพ้ทางคุณมิวตั้งแต่ยกแรกนะคะ”
ปทุมวดีเลยฝืนเอาไว้ไม่เป็นลม