รีเซต

บทละครโทรทัศน์ สะใภ้รสแซ่บ ตอนที่ 2 หน้า 5

บทละครโทรทัศน์ สะใภ้รสแซ่บ ตอนที่ 2 หน้า 5
30 ธันวาคม 2558 ( 23:38 )
1.4M
สะใภ้รสแซ่บ ตอนที่ 2
17 หน้า

คุณหญิงราตรีเอามือทาบอกทำท่าตกใจมาก “ทำไม ยังไง เกิดอะไรขึ้นหรือคะ คุณพี่ปทุม” 

คุณหญิงทั้งสอง เดินมาถึงที่รถพอดี เดชยืนรอทำหน้าที่อยู่แล้ว ปทุมวดีเอ่ย “วันนี้ไปรถพี่นะคะ เดี๋ยวขากลับพี่ให้นายเดชไปส่งคุณน้องที่บ้านเอง เราจะได้คุยกันสะดวกๆ” 

“ได้สิคะ คุณพี่”

ปทุมวดีกับคุณหญิงราตรีก้าวเข้าไปนั่งด้านหลังรถ เดชรีบปิดประตูแล้วขับรถออกไปจากคฤหาสน์หรู

 

ภายในรถ ระหว่างทางไปสมาคม ปทุมวดีพูดถึงวีรกรรมของประภาพรรณด้วยสายตาแค้นสุดๆ “นังมิวมันร้ายกาจมากค่ะ คุณน้อง พี่คิดจะสั่งสอนมันด้วยการใช้ให้ซักผ้ากองโต แต่มันเจ้าเล่ห์ หลอกให้คุณพี่ซักผ้าเองจนมือเปื่อยเล็บหลุดแล้วก็ลมใส่เลยค่ะ”

คุณหญิงราตรีตบอกตัวเองก่อนจะจีบปากจีบคอพูดต่อ “ต๊าย ร้ายกาจจริงๆ ค่ะ” 

“นี่ถ้าไม่ติดจะต้องไปประชุมงานสำคัญที่สมาคมฯ พี่จะต้องลงโทษมันให้สาสม...” ปทุมวดีเอ่ยขึ้นอย่างแค้นๆ

“ยกนี้ปล่อยมันลำพองไปก่อนค่ะ คุณพี่ปทุม” คุณหญิงราตรีปลอบใจปทุมวดีแล้วก็คิดแผนการเอาคืนได้ “คิดออกแล้วค่ะ คุณพี่ปทุม”

“น้องราตรีคิดแผนเลวๆ อะไรได้เหรอคะ” 

คุณหญิงราตรียิ้มเย็นไม่ตอบปทุมวดีรีบหยิบมือถือ มาต่อเบอร์ทันที

 

ภายในห้องเช่าราคาถูกของดวงแก้ว ดวงแก้วคุยมือถือแล้วรีบวางสายสีหน้ายิ้มแย้มดีใจ “ได้ค่ะ คุณหญิงราตรี แล้วพบกันที่สมาคมนะคะ” ดวงแก้ววางสายแล้วเรียกหาลูกสาว “แพน ลูกแพนจ๋า” เงียบ ไม่มีเสียงตอบจากแพน จากที่เรียกเสียงหวานกลายเป็นจิกเรียก “แพน แพนจ๋า อีแพน...”

แพนเปิดประตูห้องนอนออกมาในสภาพเพิ่งตื่นงัวเงีย แต่งตัว ไม่เรียบร้อย “แม่ จะแหกปากเรียกทำไมแต่เช้า”

ดวงแก้วต่อว่า“เช้าบ้าอะไร บ่ายแล้ว ตื่นซะที” ดวงแก้วเข้าไปกระซิบถาม “แล้วไอ้เสี่ยนั่นมันไปหรือยัง” 

“อยู่นั่นไง” เสี่ยเจ้าของร้านเพชรนอนกรนพุงอืดอยู่บนเตียง

“รีบไล่มันไปไวๆ แกต้องรีบแต่งตัวให้สวยที่สุดไปสมาคมอนุรักษ์ช้างไทยกับแม่” 

“ไปทำไมกัน ไอ้สมาคมฯ ที่ว่า...” แพนหาว

“ผัวหล่อๆ รวยๆ ไฮโซๆ น่ะ แกไม่อยากได้แล้วหรือไง” 

“อยากสิ...” 

”งั้นก็...” ดวงแก้วชี้ไปที่เสี่ยร้านเพชร

แพนรีบไปปลุกเสี่ยร้านเพชรแล้วร้องเสียงดังบอก “เสี่ย...เสี่ย ตื่นเร็ว อาซ้อมารออยู่ด้านล่าง” 

เสี่ยร้านเพชรได้ยินว่าเมียมารอก็ตื่นทันที  แพนรีบส่งเสื้อผ้าให้เสี่ย...“ตาย ตาย ตาย...อั๊วไปก่อนนะอาแพน” เสี่ยเอ่ยลา แต่ยังไม่วายหันมาหอมแก้มแพน แล้วส่งเงินให้ อีกปึกใหญ่ ก่อนวิ่งออกไป 


17 หน้า