บทละครโทรทัศน์ สะใภ้รสแซ่บ ตอนที่ 2 หน้า 2
ประภาพรรณยิ้มให้แล้วบอกก่อนจะไป “ระหว่างที่คุณแม่สามีกำลังตัดสินใจว่าจะเป็นลมหรือไม่เป็น มิวขอไปหาพลังงานใส่ร่างก่อนนะคะ แล้วเราค่อยมาปะทะกันใหม่ กองทัพเดินได้ด้วยท้องอะค่ะ”
ป้าบัวเผื่อนกับน้อยที่แอบมองอยู่หันมายิ้มกัน ชอบใจที่ประภาพรรณกล้าต่อคำเจ้านายจอมเจ้ายศเจ้าอย่าง
เวลาผ่านไป ในห้องนั่งเล่น ประภาพรรณนั่งสงบเสงี่ยมอยู่ตรงหน้าปทุมวดีหลังจากไปเติมพลังมาแล้ว “มิวพร้อมรับฟังที่คุณแม่สามีจะแนะนำแล้วค่ะ”
ปทุมวดีวางมาดเสียงเข้มข่มประภาพรรณ “งั้นก็ฟังให้ดีๆ นะ หล่อนรู้มั้ยว่าหน้าที่ลูกสะใภ้ต้องทำอะไรบ้าง”
“ไม่ทราบค่ะ เพิ่งเป็นสะใภ้ครั้งแรก แล้วคงจะครั้งเดียวด้วยค่ะ”
ปทุมวดียิ้มเหยียดอย่างได้ทีก่อนจะจีบปากจีบคอบอก “ชั้นจะบอกให้เอาบุญ ลูกสะใภ้บ้านนี้จะต้องซักผ้า รีดผ้า ทำกับข้าว ล้างจาน กวาดถูบ้าน ทำสวน ล้างรถแล้วก็อีกสารพัดที่แม่สามีอย่างชั้นจะเรียกใช้”
ประภาพรรณรู้ดีว่าแม่สามีต้องการกลั่นแกล้งก็ยิ้มใส่ไม่หวั่น “อ้าว หมดแล้วเหรอคะ ทำไมหน้าที่น้อยจัง...แต่แหม หน้าที่พวกนี้ ฟังดูแล้วคุ้นๆ กันมั้ยคะ” ประภาพรรณถาม แล้วหันไปมองหน้าป้าม้วนกับแต้วเรียงตัว ทั้งสองคนถึงกับสะดุ้ง
“คุ้นอะไรยังไง” ปทุมวดีย้อนถาม
“หน้าที่พวกนี้เป็นหน้าที่ของคนรับใช้ที่จ้างมาไม่ใช่เหรอคะ หรือบ้านนี้จ้างคนใช้ไว้บูชา มิวว่าไล่ออก” ประภาพรรณมองเขม็งไปที่ป้าม้วนกับแต้ว “ให้หมดดีกว่า เดี๋ยวมิวทำเองตั้งแต่ซักผ้ายันซ่อมบ้านเลย ดีมั้ยคะ”
ป้าม้วนรีบโอด ครวญ กลัวตกงานตอนแก่ทันที “คุณหญิงจะไล่ม้วนออกเหรอเจ้าคะ ม้วนแก่แล้ว แล้วม้วนจะเอาอะไรกินล่ะเจ้าคะ”
แต้วก็รีบเข้าไป บีบนวดปทุมวดีเอาใจ “แต้วรักแล้วก็ซื่อสัตย์กับคุณหญิงนะคะ อย่าไล่แต้วออกเลย งานสบายๆ เลียนายไปวันๆ แต้วถนัดค่ะ เอ๊ย แต้วแค่จะบอกว่า เจ้านายแสนดีอย่างคุณหญิง ดีงามสามโลกอย่างนี้ หาไม่ได้อีกแล้วค่ะ”
น้อยที่แอบดูอยู่รู้ว่าหน้าที่ซักผ้าเป็นของตัวเอง ก็รีบออกมาแสดงตัว“คุณมิวไม่ต้องซักผ้าหรอกค่ะ หน้าที่นี้เป็นของน้อยเองค่ะ”
ป้าบัวเผื่อนที่มาร่วมวงด้วยรีบบอกน้อย “แกก็รีบไปทำหน้าที่เสียสิ นังน้อย เดี๋ยวก็ตกงานกันหมดหรอก”
ปทุมวดีตวาดเสียงดัง แล้วหันไปคาดโทษน้อยกับป้าบัวเผื่อน “ไม่ต้อง ชั้นจ้างคนใช้ไว้ประดับบารมี มีเงินอะ จะทำไม...แล้วใครเข้ามาแส่ ชั้นจะตัดเงินเดือนให้ หมดเลย” น้อยกับป้าบัวเผื่อนเลยต้องถอยทัพ ป้าม้วนกับแต้วมอง สองคนด้วยสายตาเยาะเย้ย ปทุมวดีหันมาสั่งสะใภ้ด้วยเสียงเอาจริง “มิว หล่อนไม่ต้องพูดมาก ไปซักผ้า...ชั้นให้แต้วเตรียมเสื้อผ้าพร้อมกะละมังไว้ที่หลังบ้านแล้ว...”
“แล้วเครื่องซักผ้าล่ะคะ”
“เครื่องเสียย่ะ ทำไมซักมือไม่ได้หรือไง”
“ได้สิคะ เรื่องแค่นี้จิ๊บๆ” ประภาพรรณเอ่ยจบก็หมุนตัวเดินออกไปหลังบ้าน