บทละครโทรทัศน์ สะใภ้รสแซ่บ ตอนที่ 2 หน้า 4

เวลาผ่านไป ประภาพรรณยืนมองคุณหญิง ป้าม้วนและแต้วนั่งซักผ้ากองโตด้วยอาการเหนื่อยสาหัส ปทุมวดี ทำท่าจะเป็นลม แต่พอเห็นสายตาของประภาพรรณก็ฝืนไว้เพราะจำต้องรักษาหน้า คนที่ลมใส่ก่อนกลายเป็นป้าม้วน และแต้ว...

“โอ๊ย ไม่ไหวแล้วเจ้าค่ะ” ป้าม้วนโอดครวญ

“แต้วขอเป็นลมก่อน เหนื่อยมาก” 

ปทุมวดีไม่ยอมให้สองคนใช้แซงหน้าเป็นลมไป เลยชิงเป็นลม “ไม่ได้ แกสองคนเป็นคนใช้ จะเป็นลมตัดหน้าชั้นไม่ได้”

ปทุมวดีเซล้ม ประภาพรรณรีบถลาเข้าไปรับไว้ได้ทัน “คุณแม่สามี...มาช่วยกันหน่อยค่ะ” ป้าบัวเผื่อนกับน้อยเลยมาช่วย ประคองปทุมวดีพาเข้าไปในบ้าน ประภาพรรณหันมาสั่งป้าม้วนกับแต้ว “ป้าม้วนกับแต้วต้องซักผ้าตากผ้าแทนคุณแม่สามีให้เสร็จ นี่เป็นคำสั่งเข้าใจมั้ย” 

“เข้าใจค่ะ” สองคนจำต้องพยักหน้ารับคำสั่งประภาพรรณจ๋อยๆ อยากจะเป็นลมก็ไม่ได้

ที่ห้องรับแขก ประภาพรรณส่งถ้วยใส่น้ำขิงให้ปทุมวดี ดื่ม...ป้าบัวเผื่อนกับน้อยช่วยกันพัดแล้วส่งยาดมให้ดม

“คุณแม่สามีอย่าเพิ่งลุกเร็วนะคะ เดี๋ยวจะวื้ดไปอีก” ประภาพรรณเตือนอย่างเป็นห่วง

“หล่อนจะไปไหนก็ไป ชั้นเห็นหน้าหล่อนแล้วอยากจะอาเจียน” ปทุมวดีเอ่ยไล่ 

ประภาพรรณเลยยิ้มให้ก่อนเดินเลี่ยงเข้าบ้านไป 

ทางด้านหน้าบ้าน เสียงของคุณหญิงราตรีดังขึ้น “ราตรีมาแล้วค่ะ คุณพี่ปทุม พร้อมหรือยังคะ” คุณหญิงราตรีเดินเข้ามาหามองปทุมวดีที่ดูอ่อนเปลี้ยอยู่บน โซฟาตัวยาวก็ตกใจรีบเข้าไปถาม “อ้าว คุณพี่ปทุม เป็นอะไรไปเหรอคะเนี่ย”

“คุณน้องราตรีอย่าถามได้มั้ย มันเจ็บตรงนี้” ปทุมวดีชี้ที่หัวใจ “เจ็บจี๊ดๆ” 

“อย่างนี้ที่เรานัดจะไปสมาคมกัน ก็ต้องยกเลิกเหรอคะ” 

ปทุมวดีเชิดหน้าขึ้น ฝืนด้วยมาดนางหงส์ ไม่ยอมให้ใครมาดูถูกว่าแพ้ลูกสะใภ้ “ไปสิคะ เรื่องแค่นี้คนอย่างคุณหญิงปทุมวดีผู้สง่างามดุจนางหงส์ ไม่มีทางจะยอมแพ้อีกาอย่างสะใภ้ ไร้สกุลแน่นอน” 

“ค่ะ ค่ะ งั้นคุณพี่ไปแต่งตัวนะคะ น้องจะรอค่ะ” 

ปทุมวดีลุกขึ้น ทำท่าจะล้ม แต่แล้ว ก็ยืดตัวเดินไปอย่างทระนง ป้าบัวเผื่อนกับน้อยพลอยลุ้นไปด้วย

ปทุมวดีแต่งองค์ทรงเครื่องสวยงามเรียบร้อยเดินคู่มากับคุณหญิงราตรี ปทุมวดียังมีอาการเหนื่อยอยู่ อดจะก้มลงมองเล็บตัวเองที่เพ้นท์ไว้อย่างสวยงามแต่หลุดลอกแถมมือมีอาการเปื่อยด้วยไม่ได้

คุณหญิงราตรีมองแล้วก็อดจะสงสัย จนต้องหลุดปากถามไม่ได้“มือกับเล็บของคุณพี่ปทุมเป็นอะไรไปคะ ทำไมมันดูเปื่อยๆ เหมือนคนผ่านศึกซักผ้ามาอย่างหนัก” 

“คุณน้องพูดเหมือนตาเห็น พี่ไปซักผ้ามาจริงๆ ค่ะ”