บทละครโทรทัศน์ หนึ่งด้าวฟ้าเดียว ตอนที่ 11

หนึ่งด้าวฟ้าเดียว ตอนที่ 11

บทประพันธ์ วรรณวรรธน์ / บทโทรทัศน์ เอกลิขิต

ยามเย็น  ในตำหนักกรมขุนวิมล กรมขุนวิมลประทับอยู่บนตั่ง มีสีหน้ากระอักกระอ่วนหลังจากที่พระองค์เจ้าเชษฐ์มาทูลขอแมงเม่า  กรมขุนวิมลหันไปมองเจ้าจอมอำพันที่นั่งอยู่บนตั่งต่ำลงไป และคุณท้าวโสภาที่พับเพียบอยู่กับพื้นเหมือนจะขอความเห็น  ทั้งคู่ก็กระอักกระอ่วนพอกัน จะปฏิเสธก็เกรงบารมีพระองค์เจ้าเชษฐ์

จะสนับสนุนก็สงสารแมงเม่า พระองค์เจ้าเชษฐ์ที่ยืนฟังคำตอบอยู่ ก็ยิ่งร้อนใจ กระวนกระวายหนักกว่า

“ว่าอย่างไรเล่ากระหม่อม  เสด็จจะทรงประทานนางแมงเม่าให้กระหม่อมได้หรือไม่” พระองค์เจ้าเชษฐ์ยิ้มกรุ้มกริ่ม “กระหม่อมได้เห็นหน้านางคนนี้แล้ว ก็ให้นึกรักแต่แรกเห็น ไม่เคยเป็นเช่นนี้มาก่อน เหมือนวิหยาสะกำหลงรูปนางบุษบาก็ไม่ปาน” พระองค์เจ้าเชษฐ์ยังยิ้มน้อยยิ้มใหญ่

กรมขุนวิมลตัดใจพูด “ขอบพระทัยพระองค์ชายนัก ที่ทรงเมตตาเจ้าแมงเม่า แต่หม่อมฉันเห็นจะประทานเจ้าแมงเม่าให้ไม่ได้จริงๆเพคะ”

พระองค์เจ้าเชษฐ์ตกใจ หน้าเสีย “ทำไมเล่ากระหม่อม”

“เจ้าแมงเม่าเป็นไพร่ ไม่ใช่ข้าหลวงในตำหนัก  หม่อมฉันไม่อาจบังคับได้เพคะ

พระองค์เจ้าเชษฐ์ยิ้มแย้ม “กระหม่อมก็หาต้องการให้บังคับไม่ นางแมงเม่าเป็นลูกเต้าเหล่าใคร กระหม่อมจะจัดสินสอดไปสู่ขอเอง เอาทองเท่าน้ำหนักตัวก็ยังได้ เล็กน้อยนักสำหรับกระหม่อม”

กรมขุนวิมลหน้าเสีย เพราะพระองค์เจ้าเชษฐ์รวยจริง ทุ่มจริง อำนาจบารมีก็พร้อม รับมือยากมากเลยหันไปจ้องหน้าเจ้าจอมอำพันให้รีบช่วย เจ้าจอมอำพันหน้าเสีย แต่ก็ต้องช่วย  เสียงอ่อยๆ

“เจ้าแมงเม่าผู้นี้ เป็นคนดื้อรั้นเพคะ เคยประกาศไว้ ว่าหากไม่รักแล้วไซร้จะไม่ยอมออก เรือนกับผู้ใดทั้งสิ้น แม้พ่อแม่ก็ทำกระไรไม่ได้  หม่อมฉันเห็นว่า ถึงพระองค์ชายไปสู่ขอ ก็คงไม่สำเร็จเพคะ”

พระองค์เจ้าเชษฐ์โมโห “บ๋า ฉันเป็นใครกัน  นางคนนั้นจะกล้าถึงกับบอกปัดฉันเชียวรึ”

เจ้าจอมอำพันหน้าเสีย  หันไปจ้องคุณท้าวโสภาให้ช่วยบ้าง

คุณท้าวโสภากลืนน้ำลายอึกใหญ่ “เอ่อ ก็พูดยากเพคะ แม่คนนี้ นิสัยใจคอผิดหญิงทั่วไป แลหากจะใช้อำนาจ ก็เกรงจะเป็นที่ครหาได้ว่าผู้ใหญ่รังแกผู้น้อย  คงมีแต่ต้องให้แม่แมงเม่าผูกสมัครรักใคร่ในตัวเสด็จเองเพคะ”

พระองค์เจ้าเชษฐ์คิดตาม ยิ้มกรุ้มกริ่ม “ก็ดี เช่นนั้นฉันก็ชอบอยู่” พระองค์เจ้าเชษฐ์หันไปพูดกับกรมขุนวิมล

“แต่ก็คงต้องขอให้เสด็จช่วยกระหม่อมด้วย  กระหม่อมรู้มาว่าแม่แมงเม่าเคารพนับถือเสด็จนัก  ถ้าเสด็จทรงช่วยพูดถึงความดีของกระหม่อม  แม่แมงเม่าก็คงรักกระหม่อมได้ไม่ยากนัก”