บทละครโทรทัศน์ หนึ่งด้าวฟ้าเดียว ตอนที่ 25 หน้า 3
ข้าหลวงกลัวสุดๆ “กรุงแตก กรุงแตกแล้ว พวกอังวะบุกเข้ามาแล้ว หนีเร็ว” ข้าหลวงรีบวิ่งหนีไปทันที
ท่ามกลางความตกใจสุดขีดของทุกคน แมงเม่าตั้งสติได้ก่อน รีบเข้าไปคุกเข่าหน้ากรมขุนวิมล
“ตามหม่อมฉันมาเพคะ”
กรมขุนวิมลกำลังงุนงง แมงเม่ายกมือไหว้แล้วรีบจับแขนกรมขุนวิมลพาให้ไปกับตน “ตามฉันมาเร็วแม่เป้า”
เป้าตกใจทำอะไรไม่ถูก แต่พอแมงเม่าบอกอย่างนั้น ก็รีบตามแมงเม่าไปทันทีเช่นกัน
บริเวณเรือนพระยาพลเทพ ขุนแผลงฤทธิ์ถือดาบนำพระยาพลเทพหนีลงจากเรือนมา
“ตามกระผมมาขอรับท่านเจ้าคุณ กระผมจะคุ้มกันท่านเจ้าคุณเอง” ขุนแผลงฤทธิ์วิ่งนำพระยาพลเทพไป
พระยาพลเทพรีบตามไปด้วยความหวาดกลัว สวนกับพวกชาวบ้านที่อุ้มลูกจูงหลาน หนีตายกันอลหม่าน
กล้ากับลูกน้องถืออาวุธครบมือ โดยมีลูกน้องสองคนคอยจับตัวสุ่นไว้ กล้ามองตามพระยาพลเทพไป หันไปสั่งลูกน้อง “พวกเอ็งสองคนคอยดูนังสุ่นไว้ อย่าให้มันหนีไปได้ ส่วนพวกเอ็งที่เหลือตามข้ามา อังวะมันเผา มันปล้นอย่างไร เราก็สวมรอยทำตามมัน แย่งชิงทรัพย์สมบัติมาให้มากที่สุด ใครขวางฆ่ามันให้หมด”
กล้าวิ่งนำลูกน้องกลุ่มหนึ่งไป ในขณะที่ลูกน้องอีก 2 คน ฉุดกระชากลากถูสุ่นไปอีกทาง
ในวัง ทหารอังวะกลุ่มหนึ่งบุกเข้ามา พวกโขลนถือดาบวิ่งเข้าสู้กับทหารอังวะทันที เป็นการป้องกันพวกข้าหลวงและนางในไว้ก่อน เจ้าจอมเพ็ญกับพวกข้าหลวงกำลังวิ่งหนี พร้อมกับกรีดร้องด้วยความหวาดกลัว โดยมีพวกโขลนคอยต้านทานไว้ แต่โขลนก็ต้านได้ไม่นาน ถูกทหารอังวะฟันตาย ก่อนที่ทหารอังวะคนหนึ่งจะพุ่งเข้าถึงตัว
เจ้าจอมเพ็ญกับพวกข้าหลวง เจ้าจอมเพ็ญกรีดร้อง แล้วรีบผลักข้าหลวงที่อยู่ใกล้ให้ไปหาทหารอังวะ ข้าหลวงคนนั้นเลยถูกทหารอังวะแทงตายคาที่ เจ้าจอมเพ็ญอาศัยจังหวะนั้น วิ่งหนีไปอีกทางทันที
อีกมุมหนึ่งในวัง ท่านเจ้าคุณกำแหงกับเหล่าทหารกำลังสู้กับทหารอังวะที่บุกเข้ามาอย่างดุเดือด ท่ามกลางความโกลาหลอย่างหนัก เหล่าข้าหลวงหนีตายกันอลหม่าน เสียงกรีดร้อง ควันไฟ เสียงปะทะกันของดาบ ฯลฯ
ต่างสับสนวุ่นวายไปหมด ท่านเจ้าคุณกำแหงตะโกนลั่น
“สู้กับมัน ต่อให้เหลือคนสุดท้าย ก็อย่ายอมแพ้เป็นอันขาด” ท่านเจ้าคุณกำแหงบุกตะลุยสู้ตาย
พวกทหารก็ไม่มีใครยอมแพ้ซักคน ขณะนั้นเองเจ้าจอมอำพัน และคุณท้าวโสภาก็วิ่งหนีด้วยความหวาดกลัวมา จังหวะเดียวกับที่แมงเม่าพากรมขุนวิมล และเป้าหนีมาพอดี เป้าเห็นคุณท้าวโสภาเข้า ดีใจมาก
“คุณท้าว คุณท้าวเจ้าขา”
เจ้าจอมอำพัน คุณท้าวโสภา เห็นกรมขุนวิมล แมงเม่า กับเป้าก็ดีใจ รีบเข้าไปหาทันที