บทละครโทรทัศน์ หนึ่งด้าวฟ้าเดียว ตอนที่ 25 หน้า 4
แต่ขณะนั้นเอง ทหารอังวะคนหนึ่งเข้ามาขวาง แล้วฟันดาบใส่เจ้าจอมอำพันทันที เจ้าจอมอำพัน คุณท้าวโสภาตกใจสุดขีด กรีดร้อง ทันใดนั้นเองขันทองก็เข้ามาถีบทหารอังวะคนนั้นกระเด็นออกไป
ขันทองสั่งแมงเม่า “พาทุกคนไปตามที่ตกลงไว้ ฉันจะระวังหลังให้เอง”
แมงเม่าเป็นห่วงขันทอง “ระวังตัวนะเจ้าคะ” แมงเม่าพูดกับทุกคน “ทุกคนตามฉันมาเจ้าค่ะ”
แมงเม่ารีบจับแขนกรมขุนวิมลให้ไปกับตน เป้ารีบพาคุณท้าวโสภาและเจ้าจอมอำพันตามไปทันที
ทหารอังวะที่ถูกถีบโกรธจัด ฟันดาบใส่ขันทองทันที แต่ขันทองฉากหลบอย่างว่องไว ก่อนจะจับข้อมือทหารคนนั้นไว้ แล้วเตะเข้าท้องไปหลายทีจนจุก ก่อนจะบิดมือแย่งดาบมา แล้วฟันทหารคนนั้นตายคาที่ ทหารอังวะคนอื่นกรูกันเข้ามาทำร้ายขันทอง แต่ขันทองใช้เพลงดาบฟาดฟันใส่พวกทหารจนกระเจิดกระเจิงออกไป
ท่านเจ้าคุณกำแหงกำลังสู้อยู่ก็เหลือบมาเห็นขันทองเข้า ท่านเจ้าคุณกำแหงเห็นขันทองทั้งฟาดฟันดาบ ทั้งหลบหลีก อย่างสวยงาม ฝีมือขันทองยังสูงกว่าตนมากมายนัก ท่านเจ้าคุณกำแหงตะลึงอยู่ครู่หนึ่งที่ขันทองเก่งขนาดนี้ ก่อนจะโกรธสุดๆขึ้นมา ร้องคำรามลั่นแล้วกระโจนฟันดาบเข้าใส่ขันทองทันที ขันทองตกใจคิดไม่ถึง รีบใช้ดาบรับดาบของท่านเจ้าคุณกำแหงไว้ได้ทัน
ขันทองตกใจนึกไม่ถึง “นี่มันกระไรกันเจ้าคะ ออกญาทำร้ายดีฉันทำไม”
ท่านเจ้าคุณกำแหงโมโหสุดๆ “มึงไม่ต้องมีตีสองหน้า เพลงดาบมึงร้ายกาจถึงเพียงนี้ หาใช่ขันทีจริงเป็นแน่” ท่านเจ้าคุณกำแหงเอาดาบชี้หน้าขันทอง “มึงเป็นจารบุรุษปลอมตัวมาทำลายอโยธยา กูน่าจะเชื่อคำของหลวงศรีมะโนราช ไม่ควรปล่อยมึงไว้เลย” ท่านเจ้าคุณกำแหงบุกรุกไล่ขันทองทันที ไม่เปิดช่องให้อธิบาย ขันทองตั้งรับอย่างใจเย็น ก่อนจะฉวยโอกาสฉากหลบออกมา “กระผมเป็นจารบุรุษจริง แต่มิได้คิดคดทำลายอโยธยา เพียงแต่เพลานี้ไม่สะดวกอธิบาย หากมีวาสนาเราคงได้เจอกันอีกขอรับ”
ท่านเจ้าคุณกำแหงไม่ยอมให้ขันทองหนี ฟาดฟันดาบใส่ยกใหญ่ แต่ขันทองก็ตั้งรับได้หมด ก่อนจะเตะท่านเจ้าคุณกำแหงเซออกไป แล้วฉวยโอกาสวิ่งหนีไปทันที ท่านเจ้าคุณกำแหงตั้งหลักได้ ก็รีบตามขันทองไปด้วยความเจ็บแค้น
บรรยากาศวุ่นวายในวัง พวกทหารไทยโดนทหารอังวะรุกไล่จนแตกกระเจิง สู้ไปหนีไป พวกข้าหลวงก็กรีดร้อง หนีเอาตัวรอดกันจ้าล่ะหวั่นไปหมด ขุนรักษ์เทวาประคองหลวงศรีมะโนราชที่เมาหนักมาถึงหน้าห้องหนึ่งในวัง
ขุนรักษ์เทวากลัวมาก “เดินดีๆสิคุณหลวง โอ๊ย ทำไมต้องมาเมาเอาตอนนี้ด้วย” ขุนรักษ์เทวาดุใส่หลวงศรีมะโนราช “เอ้า รีบเดินเข้าสิคุณหลวง อยากถูกฆ่าตายรึ”