บทละครโทรทัศน์ หนึ่งด้าวฟ้าเดียว ตอนที่ 15

หนึ่งด้าวฟ้าเดียว ตอนที่ 15

บทประพันธ์ วรรณวรรธน์ / บทโทรทัศน์ เอกลิขิต

ม่วงหนีกระเซอะกระเซิงออกมาถึงที่รกร้าง กล้าไล่ล่าตามหลังมาทัน ฟันใส่ม่วง แต่ม่วงหลบได้แล้วถีบสวนจนกล้าเซไปชนกับพวกลูกน้องที่ตามหลังมาจนล้มลงไปด้วยกัน ม่วงฉวยโอกาสรีบวิ่งหนี กล้ากับพวกลูกน้องรีบลุกขึ้นแล้วตามไปทันที

บริเวณริมทาง ขุนแผลงฤทธิ์ถีบกล้าที่นั่งคุกเข่าอยู่กับพื้นจนล้มหงายไปด้วยความโมโห จมื่นศรีสรรักษ์กับพวกลูกน้องยืนดูกล้าถูกขุนแผลงฤทธิ์ถีบด้วยความหงุดหงิดไม่ได้อย่างใจ ขุนแผลงฤทธิ์โมโห  ชี้หน้ากล้า

“แผนการก็ของเอ็งแท้ๆ พวกข้าถึงวางใจให้เอ็งไปทำ แล้วนี่เอ็งยังพลาดปล่อยมันหนีไปได้อีก มันน่ากระทืบซ้ำมั้ยล่ะ” ขุนแผลงฤทธิ์ยกขาจะกระทืบ กล้ารีบยกมือไหว้  กลัว

“อย่าขอรับ ถึงกระผมจะจับอ้ายม่วงไม่ได้    แต่กระผมก็ใส่ร้ายมันไปแล้วนะขอรับ”

ขุนแผลงฤทธิ์ยั้งเท้าไว้  แต่ก็ยังมองกล้าด้วยสายตาหงุดหงิด จมื่นศรีสรรักษ์ซัก “เอ็งใส่ร้ายกระไรมัน”

“กระผมใส่ร้ายว่ามันฆ่าอีสุ่นหญิงรับชำเรา เพียงเท่านี้ เราก็มีข้ออ้างค้นเรือนมัน แลบีบให้นังแมงเม่ามันคืนกลักให้เราได้ตามแผนเดิมแล้วนะขอรับ”

จมื่นศรีสรรักษ์คิดตาม “ก็จริงของมันนะท่านขุน ถ้านังลูกสาวเศรษฐีไม่มีกลักมาคืน ก็แสดงว่ากลักถูกทำลายไปแล้วจริง ตามที่ท่านขุนได้ความมา ท่านเจ้าคุณพลเทพจะได้สิ้นระแวง แลพวกเราจะได้จบเรื่องนี้เสียที”

ขุนแผลงฤทธิ์คิดอยู่ครู่หนึ่ง “ตามข้ามา” ขุนแผลงฤทธิ์เดินนำลูกน้องไปพร้อมอาวุธครบมือ  โดยมีจมื่นศรีสรรักษ์และกล้ารีบตามไป

เรือนแมงเม่า แมงเม่ากับอิน เดินคุยกันมาด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใสมาถึงหน้าห้องนอนม่วง แต่พอเปิดประตูห้องนอนเข้าไป ทั้งคู่ก็ต้องตกใจสุดๆ  เมื่อเห็นม่วงปีนหน้าต่างเข้าห้องมาในสภาพสะบักสะบอม มีแผลถูกฟันที่ต้นแขน เลือดไหลเกรอะกรัง อินตกใจสุดๆ “พี่ม่วง” อินรีบเข้าไปดูอาการทันที “เกิดกระไรขึ้นจ๊ะพี่”

แมงเม่ารีบตั้งสติ “ฉันจะไปตามหมอนะ” แมงเม่าหันหลังจะออกจากห้อง

ม่วงรีบห้าม “อย่าไป...” ม่วงสั่งต่อทันที “รีบปิดประตูเร็ว” แมงเม่าแปลกใจ  แต่ก็ปิดประตูตามคำสั่งพี่

“อ้ายกล้ามันฆ่านังสุ่น แลใส่ร้ายข้าว่าเป็นคนทำ คงหมายจะใช้เหตุนี้เล่นงานข้า แลกระทบมาถึงทุกคนด้วย  ข้าคงจะอยู่ที่นี่ไม่ได้แล้ว  ที่กลับมา ก็เพื่อจะบอกให้พวกเอ็งระวังตัวไว้”