บทละครโทรทัศน์ หนึ่งด้าวฟ้าเดียว ตอนที่ 14 หน้า 5
ขันทองหันกลับมาก็ต้องสะดุ้งตกใจเล็กน้อย เมื่อแมงเม่านั่งฉีกยิ้มแป้นแล้นอยู่ที่โต๊ะ ในมือถือพู่กัน เตรียมจดตามที่ขันทองสอนเต็มที่ แมงเม่าอยากเรียนมาก “บอกมาเลยเจ้าค่ะ ฉันพร้อมแล้ว”
ขันทองยิ้มขำๆ อย่างเอ็นดูเจ้าตัวยุ่งอะไรมันจะเร็วขนาดนี้
หัวค่ำ บนเรือนขันทอง แน่นเดินเอาตะเกียงมาแขวนไว้ เพื่อให้แสงสว่าง ในขณะที่เป้านั่งรอแมงเม่าอยู่ เป้าชะเง้อมองแมงเม่า แล้วพูดเปรยๆกับแน่น “จนมืดค่ำแล้ว ทำไมยังไม่เสร็จเสียทีนะ”
แน่นยิ้มแย้ม “แม่เป้าเบื่อหรือไม่จ๊ะ ฉันจะได้บอกบ่าวไพร่ ให้มันหากระไรมาให้แม่ทำแก้เบื่อ”
“ไม่เบื่อดอกเจ้าค่ะ เพียงแต่เห็นว่าแม่แมงเม่าอยู่กับคุณพระนานแล้วเท่านั้น” เป้าแปลกใจ “แต่ก็แปลกนะเจ้าคะ จะแก้กลอักษรกลับต้องมาถามคุณพระ ฉันไม่เห็นทราบมาก่อน ว่าคุณพระศรีชำนาญกลกลอนพวกนี้ด้วย”
แน่นรีบแก้ตัวแทนเพื่อน “ชำนิชำนาญกระไรกัน คุณพระศรีกับฉัน เป็นชาวโต้ระกี่ไม่รู้เรื่องกลกลอนของอโยธยาดอก เพียงแต่มีตำรับตำราที่พระราชาข่านท่านสะสมเก็บไว้เท่านั้น”
เป้าพยักหน้ารับ “มิน่าเล่า”
“แต่เรื่องนี้ แม่เป้าต้องจำไว้ให้มั่น ว่าอย่าบอกผู้ใดเป็นอันขาด คุณพระศรีไม่อยากได้ชื่อว่าเข้าข้างฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง” เป้ายิ้มแย้ม “อย่ากังวลเลยเจ้าค่ะ ฉันอยู่ในวังมาแต่เล็กแต่น้อย รู้ว่ากระไรเป็นกระไร ไม่ทำให้คุณพระศรีเดือดร้อนดอกเจ้าค่ะ” แน่นยิ้มรับ
เป้าหันไปมองพระจันทร์ ดวงดาวบนท้องฟ้าอย่างอารมณ์ดี แน่นมองใบหน้าเป้า เห็นเป้านั่งมองท้องฟ้าดูสบายๆ แต่ก็สวยงามน่ารักอย่างบอกไม่ถูก แน่นยิ้มเคลิ้ม
“แม่เป้ารู้ตัวหรือไม่ ว่าใต้แสงจันทร์อย่างนี้ ผิวพรรณของแม่เป้าช่างงดงามนัก”
เป้ายิ้มอายๆ เอื้อมมือไปจับมือแน่นไว้ “ฉันนึกแล้ว ว่าท่านขุนต้องพูดเช่นนี้”
แน่นหัวใจพองโต ยิ่งเป้าจับมือตนก็ยิ่งตื่นเต้นสุดๆ “นี่แม่เป้ารู้แล้วหรือ ว่าฉันคิดกระไร”
เป้ายิ้มแย้ม “รู้ซีเจ้าคะ ฉันได้สูตรลับบำรุงผิวพรรณมาจากคุณท้าวโสภาท่าน เพียงทาก่อนนอนเท่านั้น ก็เห็นผลทันที ท่านขุนคงอยากได้ไปบำรุงผิวตัวเองบ้างล่ะซี ทำไมฉันจะไม่รู้เล่าเจ้าคะ ฉันจะบอกให้ไม่หวงวิชาดอกเจ้าค่ะ” แน่นเซ็งสุดๆ “ขอบน้ำใจเจ้ามาก”
เป้ายิ้มแย้ม ไม่รู้ว่าแน่นแอบชอบแม้แต่น้อย เข้าใจว่าแน่นเป็นเพื่อนสาวมาตลอด
ห้องหนังสือขันทอง สายตาแมงเม่ามองที่ตัวอักษรในกระดาษเขียนว่า “มจ้ไบงทอตานักมบเอ้สาเถ ศสาถทุมอกสัดถ้นทีอัลย กวัไสสนสาติเร่พเสจ ยบเงสิสส้นนาะรุสุสำอนเยทนีชาร”
แมงเม่ากำลังดูตัวอักษรในกระดาษด้วยความงุนงง แมงเม่าหน้าเหยเก “แค่เห็นก็งงเป็นไก่ตาแตกแล้วเจ้าค่ะ”