บทละครโทรทัศน์ มนต์รักอสูร ตอนที่ 4 หน้า 5
ภูฤทธิ์เดินไปที่รถ แล้วโทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีก ภูฤทธิ์มองโทรศัพท์ “คุณผึ้ง? ครับ ภูฤทธิ์ครับ”
ที่ริมถนน น้ำผึ้งดีใจที่ภูฤทธิ์รับสายแล้ว “คุณภูคะ คุณภูอยู่ที่ไหนคะ”
“กำลังจะออกไปข้างนอกครับ คุณผึ้งมีอะไรรึเปล่า”
“คือตอนนี้เจ้าแก่ของผึ้งมันงอแงอีกแล้วค่ะ จะรบกวนไหมถ้า…”
“ไม่ครับ ไม่เลยไม่รบกวน”
“แล้วธุระคุณภูล่ะคะ”
“ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมไปหาคุณผึ้งก่อน ตอนนี้อยู่ไหนครับ”
น้ำผึ้งบอกที่อยู่ของตัวเองไป ภูฤทธิ์รีบไปที่รถจะออกไปหาน้ำผึ้งแทน
ฟ้าใสยังนั่งรออยู่ในร้าน มองนาฬิกาแต่ภูฤทธิ์ก็ยังไม่มา
อ้อยกำลังจะกลับไปที่ห้องตัวเอง เดินมาแบบอารมณ์ดีมากที่แผนวันนี้สำเร็จ จู่ๆ ป้าพรเดินออกมาดักอ้อยจนอ้อยสะดุ้ง
“ป้า!มาโผล่อะไรตรงนี้ ตกใจหมด”
“วันนี้แกวางแผนทำอะไรกับไอ้หอมอีก”
“อะไร แผนอะไร?”
“ก็ที่รถครูน้ำผึ้งไงล่ะ”
อ้อยนึกได้ แต่ก็ยังทำไม่รู้ไม่ชี้ “ไม่ได้ทำอะไรนี่ ป้าไปเห็นอะไรมา บอกมานะ”
“แกบอกไม่ทำ ฉันก็จะบอกว่าไม่เห็นเหมือนกัน ดีไหมล่ะ”
“เอ๊ะ อะไรของป้าเนี่ย ไปนอนแล้ว” อ้อยจะหนี
ป้าพรพูดขึ้น “ฉันน่ะไม่อะไรหรอก แต่ถ้าสิ่งที่แกคิดจะทำตอนนี้มันจะทำให้คุณนันท์หรือคุณท่านต้องไม่สบายใจอีก ฉันก็จะไม่อยู่เฉยเหมือนกัน” อ้อยแอบหลุกหลิกเหมือนคนมีพิรุธ “คราวนี้ฉันจะทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นไปแล้วกัน” ป้าพรเดินออกไป อ้อยโล่งอกที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ภูฤทธิ์เอารถน้ำผึ้งมาไว้ที่ไร่ ช่วยกันเช็คกับลูกน้องสองคน ก่อนจะเดินมาหาน้ำผึ้งที่นั่งรออยู่
“เป็นไงบ้างคะคุณภู”
“ผมให้ลูกน้องช่วยดูให้แล้วล่ะ”
“แล้วตกลงเจ้าแก่มันเป็นอะไรคะ”
“ เขาบอกว่ารถน่ะควรเติมน้ำมันนะครับ อย่าเติมน้ำเปล่าเข้าไป มันจะวิ่งไม่ไปเอา”
น้ำผึ้งงง “น้ำ? ยังไงกันคะ”
ภูฤทธิ์นั่งลงข้างๆน้ำผึ้ง “ก็หมายความว่ามีคนใส่น้ำเข้าไปในถังน้ำมันเจ้าแก่คุณผึ้งสิครับ”