บทละครโทรทัศน์ มนต์รักอสูร ตอนที่ 10 หน้า 2
ภูฤทธิ์กำลังตัดดอกไม้ในไร่อยู่กับพีทยิ้มๆมีความสุข
พีทมองยิ้มๆเดินมาแซวภูฤทธิ์ “อารมณ์ดีจริงนะครับคุณภู”
“มันต้องอารมณ์ดีสิ ช่วงนี้มีแต่เรื่องดีๆ”
“ให้ผมเดาไหมว่าเจ้านายผมอารมณ์ดีเรื่องอะไร”
ภูฤทธิ์ขำ “ว่ามาสิ”
“เรื่องที่ครูน้ำผึ้งออกจากไร่คุณเทิดแล้วใช่ไหมครับ”
ภูฤทธิ์ยิ้มกว้าง ดูอารมณ์ดีแบบไม่คิดจะปิดบัง “ฉันดูออกขนาดนั้นเลย?”
“คุณภูน่ะแทบไม่เก็บอาการเลยต่างหากครับ”
ภูฤทธิ์หัวเราะ ไม่ได้แก้ตัว “แน่นอนสิ คุณน้ำผึ้งออกมาจากที่นั่นได้น่ะดีแล้ว อยู่ไปก็ต้องคอยรองรับอารมณ์คุณเทิดเรื่อยๆ คุณเทิดเองก็ดูจะไม่เห็นจะแคร์คุณน้ำผึ้งเลย”
“คุณภูแน่ใจเหรอครับว่าเขาไม่แคร์ครูน้ำผึ้ง”
ภูฤทธิ์หยุดตัดดอกไม้ มองพีทแบบแปลกใจ“นายไปรู้อะไรมาพีท”
พีทยิ้ม “ผมว่าคุณภูอาจจะต้องคิดใหม่เรื่องคุณเทิดก็ได้นะครับ เพราะเท่าที่ผมถามคนของไร่นั้นมา...ตอนนี้ ครูน้ำผึ้งกลับไปอยู่ที่ไร่ของคุณเทิดเรียบร้อยแล้ว”
ภูฤทธิ์ตกใจมากเรื่องน้ำผึ้ง
บรรยากาศไร่เทิดยามเช้า เทิดเดินตรวจงานอยู่กับแซม แซมมองหน้าเทิดแปลกๆ ทั้งสองเดินผ่านคนงานชาย คนงานมองตามเทิดงงๆ พึมพำว่าใครกัน ส่ายหน้าไม่รู้จัก
เทิดกับแซมเดินผ่านคนงานผู้หญิง 3 คนที่กำลังเก็บองุ่นอยู่ คนงานผู้หญิงมองตามตื่นเต้น “หล่อจังใครอ่ะ” ต่างคนต่างสายหน้าไม่รู้จักและมองตาม
เทิดหยุดแล้วคุยกับแซม “ไปเตรียมของตามนี้” แซมจ้องหน้าเทิดอย่างพิจารณา จนเทิดเดินผ่านแซมไป
คนงานผู้หญิงวิ่งมาหา “ใครอ่ะลุงแซม”
ที่ร้านกาแฟ มาร์คทำหน้าตะลึง “นาย”
อ้อยที่ยืนรอกาแฟอยู่ในอาการตะลึง “โอ๊ปป้า”
เทิดโกนหนวดดูหล่อเหลาทุกคนมองตะลึง เทิดอายพยายามกลบเกลื่อน “โอ๊ปป้าบ้าบออะไรของแก ไร้สาระ รีบเอานมไปให้คุณนันท์แล้วก็ไปเตรียมตัวเดินทางได้แล้วมาร์ค”
“ครับนาย”
“ฉันเอาเอสเพรสโซ่เหมือนเดิม เดี๋ยวมาเอา”