บทละครโทรทัศน์ มนต์รักอสูร ตอนที่ 10 หน้า 4
อ้อยแขวะ “สงสัยมัวแต่โบ๊ะหน้าไปให้ลิงค่างในป่าดูมั้งคะ ชักช้า เสียเวลาคนอื่น”
หอมย้อน “ก่อนจะว่าครูฉันว่าแกส่องกระจกดูหน้าตัวเองก่อนเหอะ แก้มแดงยังกะตูดลิง”
หน้าอ้อยแดงเว่อร์มากปากแดง คิ้วหนา “มันเป็นเทรนแต่งหน้าของนางเอกเกาหลีย่ะ คนอย่างพี่ไม่รู้หรอก”
“จะไปรู้ได้ไง คนปกติเขาแต่งกันแบบนี้ซะที่ไหน”
“อีพี่หอม!”
“พอได้แล้ว ถ้าจะเถียงกันก็อยู่นี่ให้หมด ไม่ต้องไปมันแล้ว” หอมกับอ้อยโดนเทิดขู่เข้าไปเลยหยุดเถียงกัน เทิดหันไปสั่งพรกับผัน “ฝากผันกับป้าพรดูไร่แล้วก็ดูแลบ้างช่วงฉันไม่อยู่ด้วยนะ”
“ไม่ต้องห่วงครับนาย”
เทิดทำท่าจะเดินขึ้นรถ ชมพู่ถามขึ้น “แล้วนายไม่รอครูเหรอคะ”
“อยากช้าเอง ถ้าเขาไม่อยากไปก็ไม่…”
“ฉันมาแล้วค่ะ!” เทิดหันไปเห็นน้ำผึ้งขนกระเป๋าของตัวเองมา “ขอโทษที่ให้รอนะคะ ฉันลืมของเลยวิ่งกลับไปเอา”
นันท์ดึงเสื้อเทิด เร่งให้ไปเร็วๆ “ครูมาแล้ว เราไปกันได้รึยังครับพ่อ”
เทิดแอบขัดใจหน่อยๆ “เอาของไปเก็บแล้วรีบไปขึ้นรถ” เทิดเดินนำไปที่รถ
น้ำผึ้งรีบทำตามที่เทิดบอก นันท์วิ่งเข้าไปช่วยน้ำผึ้งขนของท่าทางสนุก อ้อยแอบฮึดฮัดที่น้ำผึ้งไปด้วยจนได้
ที่บริเวณแคมป์ ทุกคนช่วยกันขนของลงจากรถเพื่อจะกางเต็นท์
“เดี๋ยวกางเต็นท์ตรงนี้แหละ เหมาะสุดแล้วไม่ห่างลำธารมาก”
“ครับนาย” แซมหันไปบอกทุกคน “เดี๋ยวผู้หญิงให้นอนเต็นท์เดียวกันนะ นายจะแยกไปนอนเต็นท์ต่างหาก ส่วนพวกผู้ชายที่เหลือนอนกับฉัน”
หอมได้ยินก็หันไปมองมาร์คทำหน้าเหวอๆ “ฉันนอนกับไอ้มาร์ค!”
มาร์คหันมายิ้มให้หอม หอมเลยผงะไปนิดหนึ่ง แซมย้อน “ใช่ นอนกับฉันด้วย มีปัญหาอะไรไหม”
“ไม่ยักรู้ว่าลุงสายเหลือง”
แซมหมั่นไส้ “จะบ่นอีกนานมั้ย คุณกล้วยหอม”
“ลุง !!! บอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่เรียกชื่อ ...จริง” น้ำผึ้งยืนอมยิ้มอยู่ด้านหลัง ร่วมกับคนอื่นๆด้วย
“จบกัน ...”
เทิดสั่ง “เอาๆ แยกย้ายกันไปกางเต็นท์ได้แล้วเล่นกันอยู่ได้ เดี๋ยวก็ไม่เสร็จกันพอดี”
หอมเออออ “ใช่ๆคับนาย พวกเนี่ยเล่นกันอยู่ได้ ไม่ได้เรื่องเลย”
เทิดแซว “หัดเอาอย่างคุณกล้วยหอมเค้าบ้างสิ”
“โถนาย ....” หอมพยักหน้า ทุกคนแยกย้ายกันไปกาง เต็นท์ของตัวเอง