บทละครโทรทัศน์ มนต์รักอสูร ตอนที่ 10 หน้า 3
“ได้เลยครับ จะชงสุดฝีมือต้อนรับลุคใหม่ของนายเลย”
“เร็วๆแล้วกัน”
ทุกคนมองเทิดยิ้มๆอย่างรู้ทันว่าเทิดเขิน เทิดอายรีบเดินออกไป
“น่ารักอ่ะโอ๊ปป้า!!!!” อ้อยมองตามมองแบบเพ้อมาก
หอมเปรย “อยากจะให้ครูน้ำผึ้งได้เห็นจริงจิ๊งรับรอง ตะลึง”
น้ำผึ้งคุยโทรศัพท์เดินมาทางร้านกาแฟ “ตอนนี้น้ำผึ้งสบายดีค่ะแม่...ไม่มีปัญหาอะไรค่ะน้ำผึ้งอยู่ได้ ตอนนี้ผึ้งจะออกไปแคมป์กับคุณนันท์ค่ะ ผึ้งจะระวังตัวนะคะ ถ้าเสร็จงานน้ำผึ้งจะรีบไปหาพ่อกับแม่ที่กรุงเทพนะคะ” น้ำผึ้งวางสาย เทิดเดินมาขวางไว้น้ำผึ้งตกใจ น้ำผึ้งพิจารณาเทิดดูอีกทีแล้วก็รู้ว่าเทิดโกนหนวดออกไปแล้ว“คุณเทิด..”.
“มองอะไร”
น้ำผึ้งมองหน้าเทิดแล้วยิ้ม “ขอบคุณนะคะที่ยอมทำตามสัญญา”
เทิดทำหน้าดุใส่ “ถอยไปได้แล้ว เกะกะ ขวางทางอยู่ได้”
“ค่า...เจ้านาย จะทำตามทุกอย่างที่สั่งเลยค่ะ”
เทิดเดินหนีไป น้ำผึ้งมองตาม แอบยิ้มดีใจ
แซม หอม กำลังขนของที่จะใช้ไปแค้มป์ขึ้นรถ อ้อยเก็บของอยู่ในรถ
นันท์ยืนเร่งหอมอยู่ “เร็วๆ หน่อยสิพี่หอม ขนช้าแบบนี้เมื่อไหร่นันท์จะได้ไปแค้มป์ซะที”
“อย่าเร่งพี่สิคร้าบคุณนันท์ นี่ก็ขนจนมือเป็นระวิงแล้ว”
“ไม่รู้ล่ะ ถ้าพี่หอมช้า นันท์จะให้พ่อไล่พี่หอมออก”
หอมตกใจ “อย่านะครับคุณนันท์พี่บ่นไปงั้นเอง รออีกแป๊บนึง รับรองไปค่ายเร็วทันใจคุณนันท์แน่” หอมรีบวิ่งไปขนของทันที แซมมองขำๆ
เทิดเดินออกมากับผัน และป้าพร ผันถือกระเป๋าส่วนตัวให้เทิดด้วย ส่วนป้าพรถืออาหารที่ทำใส่กล่องมาให้ ทุกคนมองหนวดเทิดที่โกนออกไป
“มองหน้าฉันทำไม รีบขนของสิ พร้อมแล้วจะได้เดินทาง”
อ้อยที่กำลังเก็บของในรถรีบตะโกนแทรกออกมา “คนพร้อม ของพร้อม แล้วค่ะนาย”
“ดีแล้ว จะได้เดินทางกันซักที เสียเวลามากแล้ว”
“ได้ค่ะนายว่าแต่วันนี้ นายโกนหนวดมา ล้อหล่อนะคะ” อ้อยพูดไปบิดตัวเขินไปด้วย
“พูดมาก ไปขึ้นรถได้แล้วไป” เทิดมองหาน้ำผึ้ง “แล้วนี่ยัยครูนั่นหายไปไหน”
ทุกคนมองหน้ากันเลิ่กลั่ก ไม่รู้เหมือนกันว่าน้ำผึ้งหายไปไหน