บทละครโทรทัศน์ มนต์รักอสูร ตอนที่ 17 หน้า 2
ป้าพร หอม ชมพู่ อ้อยและมาร์ครีบถามผัน “คุณเทิดเป็นไงบ้าง”
“ตำรวจให้เอาหลักทรัพย์ไปประกันตัวคุณเทิด ฉันไปก่อนนะ” ผันบอกแล้วรีบออกไป
ทุกคนไม่สบายใจที่เกิดเรื่องขึ้น
นันท์นอนบนเตียง ไม่ร้องไห้แล้ว น้ำผึ้งนั่งข้างเตียง
“ตำรวจจับคุณพ่อไปทำไมครับคุณครู คุณพ่อทำอะไรผิด”
“ตำรวจไม่ได้จับคุณพ่อหรอกค่ะ ตำรวจแค่อยากจะถามคุณพ่อเพิ่มเติมก็เลยเชิญไปคุยที่โรงพัก”
“ถามเรื่องอะไรครับ”
“คุณภูถูกยิงค่ะ ตำรวจอยากรู้ว่าใครทำร้ายคุณภู”
“คุณพ่อไม่ได้ทำร้ายคุณภูแน่ คุณพ่อเป็นคนดี”
“ครูก็เชื่ออย่างนั้นค่ะ คุณพ่อเป็นคนดี เดี๋ยวคุณพ่อก็กลับมาแล้ว คุณนันท์นอนนะคะ”
“ครับ” นันท์หลับตา
น้ำผึ้งห่มผ้าให้ เสียงไลน์ของน้ำผึ้งดังขึ้น น้ำผึ้งเปิดดู เห็นข้อความจากภูฤทธิ์
แพรวไม่สบายใจ
เมญ่าถามแพรว นอยด์ๆ “คุณแพรวคะ ถ้าคุณเทิดจ้างวานฆ่าคุณภูจริงๆ แล้วติดคุกตลอดชีวิตขึ้นมา คุณแพรวจะทำไงคะ”
แพรวกลุ้ม “ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง ฉันก็ไม่อยู่กับคนขี้คุกหรอก!”
“งั้นเราเก็บของไปกันเลยดีมั้ยคะ”
“ไม่!ฉันไม่ไปไหนทั้งนั้น จนกว่าจะพิสูจน์ได้ว่าเทิดผิดจริง”
“ก็ไม่แน่นะคะ อย่าลืมว่าคุณเทิดไม่ชอบหน้าคุณภู”
“ถึงฉันจะไม่มั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์แต่เท่าที่ฉันรู้จักเทิดมา ฉันว่าเขาไม่น่าจะฆ่าใครได้”
เมญ่าจ๋อย “ถ้าคุณแพรวจะรอ เมญ่าก็รอค่ะคุณแพรวไปไหน เมญ่าก็ไปด้วย”
เทิดกลับมาบ้าน ผันตามมาด้วย
ป้าพร แซม ชมพู่ หอม อ้อยและมาร์ครออยู่ ต่างดีใจที่เทิดกลับมา
“คุณเทิดกลับมาแล้ว”
อ้อยบอกกับหอม “เห็นมั้ยพี่หอม ฉันบอกแล้วว่านายไม่ผิด”
เทิดเป็นห่วงนันท์ “แล้วคุณนันท์ล่ะ”
ชมพู่ตอบ “เข้านอนแล้วค่ะ”
เมญ่าแอบมองอยู่ เห็นเทิดมาก็ตื่นเต้น