บทละครโทรทัศน์ มนต์รักอสูร ตอนที่ 17 หน้า 3
แพรวรออยู่อย่างกระวนกระวายใจ
เมญ่ารีบมารายงานแพรว“คุณแพรวขา คุณเทิดมาแล้วค่ะ”
“มาแล้วเหรอ”
“มาถึงก็ถามหาคุณนันท์ก่อนเลยค่ะ”
แพรวคิดแผน
เทิดมาหานันท์ที่ห้อง เปิดประตูเข้ามาเจอแพรวนั่งอยู่ข้างเตียงนันท์ เทิดแปลกใจ “แพรว”
แพรวทำจุ๊ปากให้เทิดเบาๆ “เบาๆ ค่ะ แพรวเพิ่งกล่อมคุณนันท์หลับไปเมื่อกี้เองค่ะ คุณนันท์เสียใจมากที่เห็นเทิดถูกตำรวจจับ”
เทิดลูบผมนันท์และจูบเบาๆ ที่หน้าผาก แพรวยิ้มพอใจที่เทิดไม่สงสัยอะไร
เทิดและแพรวออกมาจากห้องนันท์ เมญ่ารออยู่หน้าห้อง
“ขอบคุณที่ดูแลคุณนันท์ให้ระหว่างที่ผมไม่อยู่”
“ไม่ต้องขอบคุณหรอกค่ะ หลานแพรวทั้งคน แพรวต้องดูแลอย่างดีที่สุดค่ะ”
“แล้วนี่ครูน้ำผึ้งอยู่ที่ไหน ตั้งแต่มาถึง ยังไม่เห็นเลย”
“เมญ่าเห็นคุยกับคุณภูอยู่ค่ะ”
เทิดไม่พอใจ แพรวกับเมญ่ายิ้มร้าย
ภูฤทธิ์คุยโทรศัพท์กับน้ำผึ้ง ภูฤทธิ์ตกใจเมื่อฟังเรื่องจากน้ำผึ้ง “คุณเทิดเป็นเจ้าของนาฬิกาข้อมือเรือนนั้นเหรอครับ!”
น้ำผึ้งคุยโทรศัพท์ “ใช่ค่ะ แต่นาฬิกาเรือนนั้นถูกขโมยไปตั้งแต่วันที่จัดงานเลี้ยงแต่งงานแล้วค่ะ”
“ถูกขโมย แล้วไปอยู่ในที่เกิดเหตุได้ไง”
“น้ำผึ้งเชื่อว่าคุณเทิดไม่ใช่คนร้ายแน่ เพราะนาฬิกาถูกขโมยไปก่อน เรื่องนี้เหมือนมีคนจงใจทำร้ายคุณภูแล้วป้ายความผิดให้คุณเทิดเลยค่ะ”
เทิดเข้ามาเห็นน้ำผึ้งคุยกับภูฤทธิ์ “มาอยู่นี่เอง!” เทิดแย่งมือถือจากมือน้ำผึ้งมากดตัดสาย
น้ำผึ้งไม่พอใจ “คุณเทิด”
เทิดโมโหหึง “ฉันสั่งให้เธอดูแลคุณนันท์ทำไมไม่ดูแล ฉันจ้างเธอมาดูแลคุณนันท์ แต่เธอกลับเอาแต่คุยกับผู้ชาย!”
“ฉันดูแลจนคุณนันท์หลับไปแล้ว ฉันถึงมาคุยธุระกับคุณภูค่ะ”
“แต่ที่ฉันเห็นมันไม่ใช่อย่างที่เธอพูด!”