รีเซต

บทละครโทรทัศน์ มนต์รักอสูร ตอนที่ 17 หน้า 5

บทละครโทรทัศน์ มนต์รักอสูร ตอนที่ 17 หน้า 5
oey_tvs
15 เมษายน 2559 ( 00:22 )
1.2M
มนต์รักอสูร ตอนที่ 17
10 หน้า

เทิดและแพรวออกมาจากห้องนันท์

แพรวตัดสินใจพูด “เทิดคะ แพรวคิดว่าคุณน่าจะส่งคุณนันท์ไปเรียนต่างประเทศนะคะ”

เทิดไม่พอใจมาก “คุณพูดอะไร ไม่มีทาง ผมไม่ให้นันท์ไปไหนทั้งนั้น!”

แพรวใจเย็น รู้อยู่แล้วว่าเทิดหวงลูกมาก “เทิดอย่าเพิ่งโกรธสิคะ ฟังแพรวก่อน ที่แพรวอยากให้ไปก็เพื่อความปลอดภัยของคุณนันท์ ไหนจะเรื่องยายพริมไหนจะเรื่องที่คุณภูถูกยิงอีก ที่นี่ไม่ปลอดภัย แพรวไม่สบายใจเลย แพรวเป็นห่วงคุณนันท์ค่ะ” เทิดคิดหนัก แพรวเห็นเทิดไม่ว่าอะไรก็เกลี้ยกล่อมต่อ “แพรวคิดว่าควรจะส่งคุณนันท์ไปเรียนต่างประเทศจนกว่าจะจับตัวคนร้ายได้ค่ะ” แพรวเห็นเทิดไม่ว่าอะไร ก็ยิ้มร้าย มีความหวังว่าเทิดจะเห็นด้วย

 

เทิดเข้ามานั่งกลุ้มใจ มองรูปพริม   “ไม่ต้องห่วงนะครับพริม ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ผมจะปกป้องลูกด้วยชีวิตของผม คุณนันท์จะต้องปลอดภัย” เทิดคิดหนัก หาทางที่จะทำให้นันท์ปลอดภัย

 

ภูฤทธิ์เปิดดูรูปฟ้าใสในโทรศัพท์ คิดถึงฟ้าใส แล้วตัดสินใจโทรหาฟ้าใส

ที่บ้านฟ้าใส โทรศัพท์ดัง มีรูปภูฤทธิ์โทรเข้า ฟ้าใสลังเล ไม่กล้ารับสาย

ภูฤทธิ์รอจนสายตัดไป แล้วจึงเอ่ยอย่างสงสัย “ทำอะไรอยู่นะ หายเงียบไปเลย”

ฟ้าใสมองโทรศัพท์แล้วเศร้า พูดกับโทรศัพท์ “ขอโทษนะคะคุณภู ฉันกำลังพยายามตัดใจจากคุณ แต่ถ้าเรายังเจอกัน ฉันคงตัดใจไม่ได้” ฟ้าใสถอนใจเศร้าสร้อย

 

น้ำผึ้งกำลังสอนหนังสือให้นันท์ หอมนั่งเรียนอยู่ด้วย เทิดและแพรวเข้ามาในห้อง เมญ่าตามหลังมา

“คุณเทิด คุณแพรว มีอะไรรึเปล่าคะ”

เทิดลำบากใจที่จะพูด แพรวเลยแย่งพูด “ต่อไปนี้ครูไม่ต้องสอนคุณนันท์แล้วค่ะ”

น้ำผึ้ง หอมและนันท์แปลกใจ น้ำผึ้งสงสัย “หมายความว่าไงคะ”

แพรวมองหน้าเทิด ให้เทิดพูด เทิดคิดหนัก แล้วตัดสินใจพูดกับนันท์ “พ่อจะให้คุณนันท์ไปเรียนต่อต่างประเทศ ไม่ต้องสอบเข้าเรียนที่นี่แล้ว”

น้ำผึ้ง หอมและนันท์ตกใจ

“ไม่! นันท์ไม่ไป นันท์จะอยู่ที่นี่!”

แพรวเกลี้ยกล่อม “ไปเรียนที่โน่นสนุกนะคะ มีสวนสนุกใหญ่ๆ มีหิมะด้วย”

“แต่ไม่มีพ่อ ไม่มีครูน้ำผึ้ง ไม่มีพี่หอมกับพี่อ้อย ไม่มีทุกคนที่นี่ นันท์ไม่ไป!”

แพรวกับเมญ่ามองหน้ากัน หนักใจ เพราะนันท์ดูจะไม่ยอมง่ายๆ

เทิดหงุดหงิด “คุณนันท์มีเหตุผลหน่อยสิ ที่พ่ออยากให้คุณนันท์ไปก็เพราะ...”

เทิดยังพูดไม่จบ นันท์เติมให้ “เพราะพ่อไม่รักนันท์แล้วใช่มั้ยถึงอยากให้นันท์ไปอยู่ไกลๆ”


10 หน้า