บทละครโทรทัศน์ มนต์รักอสูร ตอนที่ 20

มืดแล้ว นันท์ อ้อย หอม ยังคงรอเทิดอยู่ที่มุมหนึ่งของระเบียงบ้าน นันท์เดินวนไปมาทำหน้าเศร้าๆ เป็นห่วงพ่อและน้ำผึ้ง หอมนั่งสัปหงกอยู่ข้างๆ ไหล่อ้อย จนอ้อยรำคาญตบเข้าที่หน้าหอม

หอมตื่นมองซ้ายมองขวา “อ้อยตบหน้าพี่ทำไม” หอมยิ้ม “หรือว่าตบยุงเพราะกลัวยุงจะกัดพี่”

“ตบเฉยๆ เนี่ยแหละ มันสมควรมั้ย มาอยู่เป็นเพื่อนคุณนันท์แต่มานั่งหลับเนี่ย

หอมทำหน้าเศร้าๆ ก่อนมองนันท์

แพรวเดินถือแก้วไวน์เข้ามาด้วยอาการเมา “ไปนอนเถอะคุณนันท์มันดึกแล้ว”

“นันท์เป็นห่วงพ่อกับครูครับอานตี้”

“พ่อคุณนันท์ เดี๋ยวคงกลับ” แพรวมองอ้อยกับหอม “แต่คนอื่นไม่รู้” แพรวจิบไวน์ต่อ

เสียงโทรศัพท์อ้อยดัง อ้อยรับสาย “จ้ะพ่อ อะไรนะคนเห็นนายกับครูออกไปจากโรงแรมด้วยกัน” แพรวได้ยินหันไปมองอ้อย อ้อยเดินมาพูดใกล้แพรว เพราะกลัวนันท์ได้ยิน แพรวได้ยินทุกอย่างรู้สึกไม่พอใจ อ้อยตกใจ “เจอรถมอเตอร์ไซค์ล้มอยู่ข้างทาง จ้ะพ่อ พ่อไม่ต้องห่วงนะ เดี๋ยวอ้อยจะให้พี่หอมจัดคนมาเฝ้าเวร...จ้ะๆ พ่อดูแลตัวเองด้วย พานายกับครูกลับมาให้ได้นะ” พูดจบอ้อยวางสาย แพรวโกรธที่น้ำผึ้งรอด แถมยังอยู่กับเทิดอีก

หอมสงสัย “มีอะไรรึเปล่าอ้อย”

อ้อยมองนันท์แล้วไม่กล้าพูด “นายไปธุระกับครู แล้วก็กับพ่อฉัน กลับพรุ่งนี้ อ้อยว่าคุณนันท์ไปนอนดีกว่าค่ะ”

“แต่นันท์จะ”

แพรวโมโห “ไม่ต้องจะ...ไปนอนเดี๋ยวนี้ ไป”

“แต่ว่า”

นันท์ อ้อย หอม ตกใจว่าแพรวเป็นอะไร อ้อยกับหอมรีบพานันท์ออกไป

“ไปครับคุณนันท์” หอมบอกแล้วรีบพานันท์ออกมา

พอทั้งสามคนออกไป แพรวก็ปาแก้วไวน์ทิ้ง “โธ่โว้ย!!! ทำไมแกต้องลากเทิดไปด้วยทุกครั้งนะ นังน้ำผึ้ง”