บทละครโทรทัศน์ มนต์รักอสูร ตอนที่ 2 หน้า 5
เทิดหงุดหงิดอยู่คนเดียว ผันเดินเข้ามาหา เห็นเทิดไม่สบายใจ “นายครับ”
“มีอะไร”
“ผมเตรียมอุปกรณ์ซ่อมฝาย กับคนงานไว้พร้อมแล้วนะครับ จะได้ลงมือกันสักที”
“อืม ดี”
“นายมีเรื่องไม่สบายใจอะไรหรือเปล่าครับ”
“ก็เรื่องเจ้านันท์น่ะสิ ฉันให้มันออกจากโรงเรียนแล้ว แต่ยังหาที่เรียนใหม่ให้ไม่ได้”
“นายครับ คุณนันท์ย้ายมาหลายโรงเรียนแล้วน่ะครับ ผมเกรงว่าประวัติจะเสีย”
“แล้วจะให้ทำยังไง เรียนที่โรงเรียนไม่ได้ ถ้างั้นก็ต้องหาครูมาสอนให้ที่บ้าน”
เทิดกับผันคิดหนัก อ้อยที่เดินถือกาแฟจะมาให้เทิดได้ยินพอดี รีบเสนอตัว “นายขา อ้อยเองค่ะ อ้อยจะสอนหนังสือคุณนันท์เอง”
ผันตกใจและห้ามทันที “จะบ้าหรือนังอ้อย แกจะสอนได้ยังไง”
อ้อยบอกกับผัน “ได้ซิพ่อ” แล้วหันไปบอกเทิด “อ้อยสอนได้จริงๆนะนาย คุณนันท์เพิ่งจะเรียนอยู่ประถมเอง ให้อ้อยสอนคุณนันท์นะคะ นะๆ”
เทิดคิดมองผันกับอ้อยสลับกัน
“อ้อยมันสอนไม่ได้หรอกนาย ตัวเองยังขี้เกียจเรียนแล้วจะไปสอนคุณนันท์”
“แหม! พ่อยังไงฉันก็เรียนสูงกว่าคุณนันท์ตอนนี้นะ แล้วอีกอย่างให้อ้อยสอนยังไว้ใจได้กว่าให้คนนอกมาสอนนะคะ เป็นใครก็ไม่รู้มาเข้าๆออกๆในไร่ เกิดเป็นพวกคนที่มาระเบิดฝายไร่เราเนี่ยจะยิ่งแย่นะ”
เทิดคิดตามที่อ้อยพูด “ก็ได้ ลองดูแล้วกัน ให้ไอ้หอมมันเรียนด้วย คุณนันท์จะได้มีเพื่อนเรียน”
อ้อยดีใจ “ขอบคุณค่ะนาย อ้อยจะตั้งใจสอนคุณนันท์อย่างดีที่สุด” อ้อยดีใจ มั่นใจที่จะสอนนันท์
ผันส่ายหัวกับความดื้อด้านของอ้อย เทิดยังคิดหนัก
สวนดอกไม้สวยๆ ฟ้าใสยืนชมดอกไม้ ภูฤทธิ์เดินเข้ามาหา “คุณฟ้าใสนี่ชอบดอกไม้มากเลยนะครับ”
“ค่ะ ดูดอกไม้พวกนี้แล้วทำให้ฟ้าสบายใจ แต่ถ้าฟ้ามารบกวนคุณภูฤทธิ์ ฟ้าต้องขอโทษจริงๆค่ะ”
“ไม่รบกวนเลยครับ ไร่ของเรายินดีต้อนรับ ก็คุณฟ้าใสเป็นลูกค้าประจำของเรานี่ครับ” ฟ้าใสยิ้มรับแบบเจื่อนๆ “ดอกไม้ที่คุณฟ้าใสสั่งผมให้พนักงานจดไว้แล้วครับว่ามีอะไรบ้าง ตอนนี้เย็นมากแล้ว เรากลับไปที่สำนักงานกันดีกว่าครับ ป่านนี้คุณน้ำผึ้งคงมาถึงที่ไร่แล้ว เชิญครับ”
“ค่ะ”