บทละครโทรทัศน์ มนต์รักอสูร ตอนที่ 1
บรรยากาศสวยงามในไร่ยามพระอาทิตย์กำลังจะตกดิน มีทั้งส่วนที่เป็นไร่องุ่นไร่กาแฟและส่วนที่เป็นบ้านสวยงาม อัลปาก้ากำลังและเล็มหญ้าอยู่ในทุ่ง
ในห้องของเทิดกับพริม พริมเดินออกมาจากห้องแต่งตัวสวย หันกลับมายิ้มให้เทิด “เทิดคะ…”เทิดเดินตามพริมออกมา พริมจับมือเทิดไว้ “ไปกันดีกว่าค่ะ” พริมเดินจูงมือเทิด หยอกล้อกันในไร่สีหน้ามีความสุข
พริมเล่นกับอัลปาก้า เทิดยืนมองพริมอยู่ไม่ไกล เทิดเห็นพริมเดินเล่นไปตามแนวไร่องุ่นอย่างเพลิดเพลิน ผ่านเวลาจนพระอาทิตย์เริ่มตกดินพริมกับเทิดนั่งดินเนอร์กัน เทิดป้อนอาหารให้พริม
เทิดอุ้มพริมกลับเข้ามาในห้อง เทิดกอดพริมจากด้านหลัง พริมมีความสุข “พริมมีความสุขที่สุดเลยค่ะเทิด”
เทิดกอดพริมแน่น พริมหลับตาลง “ผมก็เหมือนกัน…”
พริมผละออกจากอ้อมกอดเทิด หันมายิ้มให้ เทิดยื่นมือไปจะสัมผัสตัวพริม ภาพของพริมค่อยๆจางลง โดยมีเทิดยืนอยู่คนเดียวในห้อง บรรยากาศเหงาๆ “พริม…”
เทิดเดินเข้ามาในไร่ คนงานในไร่กำลังเลิกงานเดินมาเห็นเทิด ต่างโค้งให้ด้วยท่าทียำเกรง แนวไร่องุ่นออกผลกำลังจะเก็บเกี่ยวได้
ทันใดนั้น เสียงผันก็ดังขึ้น “คุณเทิด แย่แล้วครับคุณเทิด!” ผันรีบร้อนเข้ามาหา
“มีอะไร”
“ยามรายงานว่าเห็นคนแปลกหน้าป้วนเปี้ยนแถวฝายครับ”
เทิดหันหลังกลับมาหาผัน เห็นใบหน้า แววตาแข็งกร้าว หนวดเคราเฟิ้มพูดกับผันด้วยน้ำเสียงดุดัน“พาฉันไป เร็ว!”
ผันออกตัวนำไปที่ฝาย เทิดตามไปทันที
พูนกำลังสั่งลูกน้องให้วางระเบิดฝาย ทั้งหมดใส่ชุดดำอำพรางตัวและปกปิดใบหน้า “เร่งมือหน่อยซิวะ”
“อย่าเร่งนักซิพี่”
พูนเห็นแสงไฟรถของเทิด “เฮ้ย พวกมันรู้ตัวแล้วเผ่นโว้ยยยย!” พูนและพวกลูกน้องรีบหนีก่อนที่เทิดจะมาถึง
เทิด ผันและลูกน้องรีบลงจากรถ เทิดจะไปตรวจดูที่ฝาย ผันห้าม “ระวังครับคุณเทิดอันตราย”
“จริงของแกมันอันตราย” เทิดจึงเอ่ยกับลูกน้อง “ทุกคนถอยไปให้หมดฉันเอง”
ผันตกใจ “อย่าครับคุณเทิด”
“คิดว่าฉันกลัวตายเหรอ หลีกไปผัน!” เทิดบ้าบิ่นไม่กลัวตายเข้าไปสำรวจฝายคนเดียว
ผันเป็นห่วง ลูกน้องก็ทำอะไรไม่ถูกไม่กล้าขัดคำสั่งเทิด