บทละครโทรทัศน์ มนต์รักอสูร ตอนที่ 1 หน้า 4
“แน่ใจซิวะฉันตกลงกับนายทุนญี่ปุ่นไว้แล้วด้วยกวาดที่แถบนี้มาเป็นของฉันได้หมดเมื่อไรก็จะทำเหมืองทองคำทันทีแล้วฉันก็จะรวยมหาศาล!” ทรงยศตาวาวด้วยความโลภเมื่อคิดถึงเงินจำนวนมากที่จะได้
เทิดโวย“ทำไมจับคนร้ายไม่ได้?!”
ผันชี้แจง “คนของเราตามพวกมันไป แต่พวกมันชำนาญทางมาก หนีไปได้ครับ”
“ฉันต้องรู้ให้ได้ว่าใครอยู่เบื้องหลัง เพิ่มเวรยามทั้งกลางวันกลางคืน กำชับคนงานของเราให้ระวังตัวแล้วช่วยกันสอดส่องดูแลในไร่ทุกตารางนิ้ว”
“ครับ”
เทิดเจ็บใจที่จับคนร้ายไม่ได้
จู่ๆเสียงนันท์โวยวายดังเข้ามา “ไม่! นันท์ไม่ไป!”
เทิดและหอมชะงัก เทิดเป็นห่วงลูกชายคนเดียว “นันท์!”
อ้อย ชมพู่ กับป้าแหวว แม่บ้านของไร่อยู่กับนันท์ตรงลานน้ำพุ นันท์นั่งกอดเข่าไม่ยอมลุกไปไหน
เทิดรีบร้อนเข้ามา ด้วยความเป็นห่วง “เกิดอะไรขึ้น”
อ้อยตกใจ “คุณเทิด”
ป้าแหววอธิบาย “เอ่อคุณนันท์ไม่ยอมกลับเข้าไปนอนค่ะ คือ…”
เทิดเดินเข้าไปหานันท์ พูดเสียงดุ “นันท์ มันดึกแล้วออกมาทำอะไรที่นี่”
นันท์ก้มหน้า ดูกลัวๆ พูดเสียงเบา “นันท์…นันท์ออกมารอพ่อ”
“รอทำไม นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้ว”
“นันท์ได้ยินพ่อออกไปข้างนอกคนเดินกันเสียงดังเต็มไปหมดเลย นันท์กลัว”
“กลัวอะไร?”
“กลัวพ่อไม่กลับมา…เหมือนแม่”
เทิดชะงักไป “ก็เลยดื้อไม่ยอมฟังป้า ฟังพวกพี่เขางั้นสิ ทำไมดื้อแบบนี้นันท์”
“ทำไม นันท์ออกมารอพ่อไม่ได้เหรอ”
“นันท์ก็รู้ว่ามันอันตรายแล้วนันท์ยังจะฝืนออกมานั่งแบบนี้ทำไม”
“ก็นันท์อยากเจอพ่อ”
“แต่พ่อต้องทำงาน นี่มันก็ดึกแล้วด้วย ไป กลับเข้าไปในห้อง!”
“นันท์ไม่ไปนันท์จะอยู่กับพ่อ”
เทิดดึงแขนนันท์ “นันท์ ลุก!”
“ไม่ไป!นันท์จะอยู่กับพ่อ”
เทิดทั้งดึงทั้งลากแต่นันท์ก็ไม่ลุก เทิดตะโกน “ดี!ไม่อยากนอนก็ตามใจ ถ้าดื้อนักก็นั่งมันอยู่ทั้งคืนนี่แหละ”