บทละครโทรทัศน์ มนต์รักอสูร ตอนที่ 1 หน้า 2
พูนและลูกน้องซุ่มดูอยู่ “ไอ้เทิดมันหูตาไวจริงๆยังไม่ทันเรียบร้อยมันดันโผล่มาซะก่อน!” พูนเห็นเทิดยืนตรงจุดที่วางระเบิดพอดี พูนยิ้มร้าย “โชคดีอะไรอย่างนี้วะไอ้เทิดมันมาตายถึงที่” พูนกดรีโมทระเบิดในมือ
เกิดระเบิดขึ้นเทิดอยู่ไม่ไกลจากจุดระเบิดกระเด็นตกน้ำไป
ผันและลูกน้องที่อยู่ห่างจากเทิดไม่มากต่างล้มกลิ้ง ผันได้สติรีบมองหาเทิดห่วงเทิด “คุณเทิด!”
พูนสั่งลูกน้อง “ยิงมันเลย!” พูนและพวกลูกน้องยิงผันกับคนงาน
ผันและคนงานหาที่กำบังและยิงสู้ ผันห่วงเทิดแต่ไปช่วยเทิดไม่ได้
เทิดหมดสติจมน้ำ เทิดนึกถึงพริม
พริมดูวิวในที่ดินว่างเปล่าก่อนที่จะสร้าง “สวยจังเลยค่ะเทิด”
พริมและนันท์ปิกนิกในสวนนันท์วิ่งเล่นแล้ววิ่งมากอดพริม
เสียงเทิดบอก “ยิ้มหน่อยครับ”
พริมกอดนันท์ถ่ายรูปด้วยกันมีความสุข
ภาพรถระเบิด พริมในอ้อมแขนเทิด พริมบาดเจ็บหนักมีเลือดออกที่หน้าผากหายใจรวยริน
เทิดร้องเรียก “พริม!”
เทิดยังหลับตาและจมน้ำอยู่ “รอผมด้วยนะพริมผมกำลังจะไปหาคุณแล้ว”
พริมมาช่วยเทิด “เทิดคะยังไม่ถึงเวลาของคุณคุณยังตายไม่ได้คุณต้องอยู่ต่อไปเพื่อลูกของเรา”
เทิดที่หลับตาจมน้ำอยู่ลืมตาโพลงขึ้นมาหน้าตาอึดอัดหายใจไม่ออก
ผันและลูกน้องยิงสู้พูนกับลูกน้องของพูน
พูนเห็นท่าไม่ดี “พวกมันมีมากกว่าพวกเรา” พูนสั่งคนที่เหลือ “ถอยโว้ย!” พูนและลูกน้องที่เหลือรีบหนีไปขึ้นมอเตอร์ไซค์และขับหนีไป
ผันสั่งลูกน้อง “ตามมันไปจับตัวมันมาให้ได้!”
ลูกน้อง 2 คนขับรถกระบะตามพูนกับลูกน้องไป ผันนึกห่วงเทิด
เทิดโผล่ขึ้นมาเหนือน้ำ ผันกำลังมองหาเทิดอยู่ ผันดีใจ “คุณเทิด! ช่วยคุณเทิดเร็ว!” ผันกับลูกน้องช่วยกันดึงเทิดขึ้นจากน้ำ เทิดสำลักน้ำ “เจ็บตรงไหนรึเปล่าครับคุณเทิด”
“ฉันไม่เป็นไรจับคนร้ายได้รึเปล่า”
“คนของเราตามมันไปแล้วครับ”