บทละครโทรทัศน์ เจ้าบ้านเจ้าเรือน ตอนที่ 1 หน้า 3
ชมพูถือตุ๊กตาเดินมาที่เตียงนอน “ได้ค่ะ..” ชมพูขึ้นเตียง แพรขาวเอามุ้งลงให้ ชมพูยืนบนเตียง เล่นกับมุ้งอย่างสนุกสนาน เพราะไม่เคย“หนูอยากดูพาวเวอร์พัฟเกิร์ล พรุ่งนี้หนูจะได้ดูป่าวคะ”
แพรขาวอึ้งไปเล็กน้อย ตาเศร้าๆ อัดอั้นเก็บความรู้สึก แล้วหัวเราะ “ที่นี่ไม่มีทีวีจ้ะลูก..เรามาเล่นหนังสี่จอกันดีกว่า”
“อะไรคะ หนังสี่จอ”
“ก็นี่ไง นี่จอที่1” แพรขาวเอาหน้าตัวเองแนบกับมุ้งให้ผ้ามุ้งแนบไปกับรูปหน้า ไปทักลูก “ฮาโหล ชมพู..ชั้นคือบัตเตอร์คัพ” ชมพูหัวเราะกลิ้ง แพรขาวเดินมาอีกด้าน เอาหน้าแนบมุ้ง “นี่จอที่สอง ชั้นคือบั้บเบิ้ล”
ชมพูรับมุกได้ รีบวิ่งไปดักอีกด้าน“นี่จอที่สาม” ชมพูเอาหน้าตัวเองแนบมุ้งออกไปหาแม่บ้าง ”ชั้นคือบลอสซั่ม!!” แล้วชมพูถอยมา ล้มตัวนอน แล้วรำพึงจริงจัง “อยากดูทีวีจอใหญ่ที่ห้องคุณย่าจัง” แพรขาวหันมองเงียบ สงสารลูกจับใจ “คุณแม่ แล้วคุณพ่อจะมาอยู่กะเราด้วยหรือเปล่า”
“ไม่หรอกจ้ะ..คุณพ่อ..ต้องทำงานอยู่กับคุณย่า หนูกับแม่มาอยู่กันสองคน”
“ป้าไพก็ไม่มาหรือคะ”
“ไม่มาจ้ะ..”
“แล้วเรามาอยู่นานมั้ยคะ”
แพรขาวถอนใจ ก่อนหันเลี่ยงจะไปจัดเสื้อผ้าเข้าตู้ มีกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ ที่ยังจัดไม่เสร็จ “นาน..หลายวันเลยลูก”
“โห..”
“ลูกนอนได้แล้ว ดึกแล้วค่ะ” แพรขาวลูบหัวลูกสาว “..นะคะคนเก่ง พรุ่งนี้แม่จะพาไปซื้อของมาไว้ในห้องกัน แล้วหนูก็มาช่วยคุณแม่จัดห้องให้สวยๆไปเลย ตกลงมั้ย”
“ตกลงค่ะ”
แพรขาวก้มไปหอมหน้าผาก แล้วกอดแน่น “แม่รักหนูที่สุด..”
“หนู ก็ รัก คุณแม่..รัก คุณพ่อ”
แพรขาวน้ำตาเอ่อ พอรู้ตัวเลยรีบสะกดกลั้นเอาไว้ ผละลุกหันไม่ให้ชมพูสังเกตเห็น “ลุกมาไหว้พระก่อนค่ะ แล้วค่อยนอน”
“ได้ค่ะ”
“ขอให้พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายในสากลโลก คุ้มครองชมพูด้วยค่ะ”
ชมพูกล่าวตาม “ขอให้พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายในสากลโลก คุ้มครองชมพูด้วยค่ะ” ชมพูลุกก้มกราบหมอนหนึ่ง สอง..
สนามหญ้าหน้าระเบียง ที่มีศาลเจ้าบ้านตั้งอยู่ ไรวินทร์ผมเรียบเนี้ยบ สวมสูทขาวนวล หันมองไปที่เรือน มองเห็นชมพูในมุ้งกำลังก้มกราบที่สามผ่านบานหน้าต่างที่เปิดอยู่ สายลมพัดมุ้งปลิวไหวเบาๆ