บทละครโทรทัศน์ เจ้าบ้านเจ้าเรือน ตอนที่ 8 หน้า 5
“.หนูก็กลัวแทบแย่” นลินหันมา “นึกว่าพี่กรจะตามเข้ามา แต่ก็ไม่ยักโวยวายเหมือนครั้งก่อน ได้ยินแต่เสียงรีบถอยรถหายออกไปเลย ก็แปลกดี..”แพรขาวคิดๆตาม แล้วหันไป จ้องที่ศาลเจ้าบ้าน ศาลเจ้าบ้านในไฟกลางคืนที่เปิดไว้ ดูสวยงาม ดอกกุหลาบขาวดูสดใสในแจกัน แล้วแพรขาวหันมา มองนลินด้วยความรู้สึกเสียใจและเป็นกังวลอย่างมาก “..นี่พี่มาเป็นภาระแล้วยังสร้างความวุ่นวายไม่รู้จบรู้สิ้นให้บ้านเธอ..”“พี่แพรอย่าคิดอย่างนั้น.. ทุกคนในบ้านนี้เข้าใจ ทุกคนพร้อมสู้ให้พี่กะหนูชมพู”แพรขาวได้แต่จับมือนลินแสดงความขอบคุณ มองตานลินน้ำตาคลอๆ “ลิน..”“โอเคนะพี่แพร แต่ไหนๆก็ไหนๆละ ลินว่าพี่แพรก็น่าจะหย่าให้เด็ดขาดไปเลย แล้วเรียกค่าเลี้ยงดูหนูชมพูไว้เยอะๆเลย ทางนั้นจะได้ไม่มีสิทธิ์มาอ้างมาเอาตัวหนูชมพูได้อีก”แพรขาวครุ่นคิด หนักใจ
เขมินีที่กำลังนั่งกดดูรูปในจอคอมฯแล็ปท็อป พลางจิบกาแฟ แล้วสะดุ้ง แทบพ่นกาแฟพรวดออกมา“สปา! ลลิตสปา! นี่แม่แพรขาวไปทำงานพิเศษเป็นหมอนวดเหรอ“ เขมินีกดรูป ดูแพรขาวที่ใส่ชุดเข้ารูป เกล้าผม ติดกุหลาบ เขมินีตาแทบถลนนอกเบ้า “ดู..ดูมันแต่งตัว ชุดพนักงานสปา..สวยเชียวนะยะ ..กรรม..มันต้องการเงินถึงขนาดนี้ จนไม่เลือกงานเลยเหรอ มันเป็นแม่ของยัยหนูชมพู ยังใช้นามสกุลโอฬารอิทธิพรพาณิชย์อยู่นะ ทำไมมันทำแบบนี้กับบ้านชั้นได้ หา สาโรจน์”“อาจจะเป็น..งานในส่วนต้อนรับ ประชาสัมพันธ์ อะไรพวกนี้ก็ได้นี่ครับ”“ไม่ต้องมาพยายามปลอบใจชั้นเลย สาโรจน์ แพรขาวมันบ้าไปแล้ว ชั้นจะให้เงินมัน ให้คอนโดมัน จะเอาลูกมันมาช่วยเลี้ยง มันไม่เอา แต่มันเอาตัวเข้าแลกกับงานที่มันล่อแหลมแบบนี้เนี่ยนะ”“ผู้หญิงคนนี้..เป็นคนแปลกๆจริงๆ”“เชอะ...ทำเป็นมีศักดิ์ศรี แล้วคนมีศักดิ์ศรีภาษาอะไร ไปทำงานหมอนวด..”“โธ่ คุณเขม..ผมบอกแล้วไง ว่าอาจจะไม่ใช่หมอนวดก็ได้”นักสืบเดินเข้ามา“คุณสาโรจน์ครับ คุณสาโรจน์ โทษทีฮะ รถติดจริงๆ..กว่าจะ..” นักสืบเดินเข้ามา เห็นเขมมินี ตกใจนิดๆ “อ้าว..เจ้านาย..เจ้านายอยู่หรือครับ..คือ..เรื่องนั้น..น่าจะแน่นอนแล้วล่ะครับ”เขมินีอึ้ง
เขมินีเดินออกมา สูดอากาศลึกเข้าปอด “เดี๋ยวก่อนนะ เดี๋ยวก่อน..ขอฉันสูดออกซิเจนเดี๋ยว เจอเข้าไปแบบนี้ ฉันรับไม่ไหวละ”นักสืบมองหน้ากับสาโรจน์ สาโรจน์เสนอ “ถ้าอย่างนั้น..คุณเขมกลับไปพักผ่อนก่อนดีไหมครับ วันนี้ไม่ต้องรับรู้อะไรแล้ว นะครับ เดี๋ยวคุณเขมเครียด จะไม่สบายเปล่าๆ เดี๋ยวผมกับต่อจะคุยกันเอง”