บทละครโทรทัศน์ เจ้าบ้านเจ้าเรือน ตอนที่ 20 หน้า 3
“วันนี้ไม่ได้หรอก ต้องไปเตรียมงานรัฐธรรมนูญที่สวนลุม กรมไปออกร้านด้วย ฉันต้องไป ควบคุมลูกน้องให้สร้างร้านให้เสร็จ”
สีนวลเสียงอ่อนๆ “ฉันอยากไปงานรัฐธรรมนูญกับเขาบ้าง ไม่เคยไปเลย ลูกก็โตพอจะพาไปเที่ยวได้แล้ว”
ไรวินท์ชะงัก “อย่าเลย เจอน้ำค้างลูกจะเป็นหวัดเปล่าๆ ผู้คนก็เบียดเสียด ฝุ่นทั้งนั้น ไม่น่าไป”
“คุณแม่ท่านก็อยากไปนะคะ ท่านไม่เคยไปเหมือนกัน”
“เธอก็บอกแม่อย่างที่ฉันบอกสิ คนแก่ไปเดินเบียดกับคนไม่เห็นสนุกตรงไหน เดี๋ยวจะเป็น ลมเป็นแล้งไปเสียอีก เธอเอาลูกไปก็ยิ่งต้องห่วงหน้าพะวงหลัง จะช่วยอะไรได้”
สีนวลเงียบ หน้าเย็นเยือก ไม่คิดโต้แย้งอะไรอีก
นายกลั่นขับรถมาตามทางในพระนครเรื่อยๆ ไรวินท์เหลือบมอง “จอดตรงนี้ล่ะ”
“ขอรับ”
นายกลั่นจอดรถ เปิดประตูลงมา ไรวินท์เดินลง อ้อมฉับๆมาที่ประตูคนขับ “แล้วไปหาฉันที่สวนลุมสักสองทุ่ม ไปขับพาฉันกลับ”
“ขอรับท่าน”
ไรวินท์ปิดประตู ขับรถออกไป นายกลั่นมองตามอย่างเป็นอันรู้ว่านายมีธุระพิเศษ
ทิวธงไตรรงค์ปลิวไสว งานรัฐธรรมนูญ ผู้คนแต่งตัวสวยเดินดูงาน รถรา สามล้อถีบวิ่งเข้าออก ไฟร้านรวงออกงานละลานตา
สีนวลแต่งตัวสวยอุ้มลูกสาว เดินมองร้านรวงอย่างตื่นตา วารีเดินอยู่ข้างๆ “คนเยอะจังเลยนะคะคุณแม่”
“นั่นน่ะสิ แล้วไหนละ ร้านอะไรของตาวินน่ะ”
วารี สีนวลหันมองหาให้ทั่ว งงๆ ไปทางไหน
ไรวินท์เดินนำมาลาตีในชุดราตรีสีฟ้ายาวพริ้วแบบฝรั่ง ท่อนบนแนบรัดรูป คอแหลมลึก เปลือยต้นแขนขาว ผุดผ่อง รองเท้าส้นสูง ที่มีผ้าคลุมไหล่ลูกไม้โปร่งคลุมไหล่แค่หมิ่นๆ มาด้วย บรรดาสายตาเหล่าชายหนุ่มทั้งหลายในงานที่มาลาตีเดินผ่านพากันมองอย่างตื่นตาตื่นใจ ไรวินท์มองๆ ชักไม่พอใจ เข้าไปดึงแขน
“เสื้อคอมันลึกไปหน่อยนะ ผ้าที่เธอห่มมา..ช่วยห่มให้มันมิดชิดทีเถอะ”
“อุ๊ย เสื้อกลางคืนก็อย่างนี้ละค่ะ ถ้าไปคลุมให้รุ่มร่ามมันก็ไม่สวยสิคะ”
“เธอต้องไปเจอผู้ใหญ่หลายท่าน เพื่อนๆพี่ก็มางานนี้กันทั้งนั้น พี่จะแนะนำว่าเธอเป็นน้องสาว ถ้าแต่งตัวล่อตาคนแบบนี้มันจะไม่ดี”